Full text via link. Tien jaar geleden bestonden ze nog niet. Inmiddels zijn voedselbanken niet meer weg te denken. Deze week wordt een Utrechts onderzoek gepresenteerd. Is effectief armoedebeleid nog denkbaar zonder dit nieuwerwetse burgerinitiatief? Nee, zeggen de onderzoekers. Maar kwetsbaar zijn ze wel.
LINK
Hoe blijven we elkaar zien in een wereld waar de tegenstellingen soms groot lijken? Lukt het dan om in verbinding te blijven als mensen heel anders denken dan jij? Ja, zegt Carola Schouten. Met aandacht voor de ander, omgangsvormen en jezelf bevragen. Want die ander is je medemens.Dit persoonlijk essay is een verkorte versie van de tiende Life Lezing van Aeres Hogeschool Dronten. Deze is op 4 april 2024 in Dronten uitgesproken door Drs. C.J. (Carola) Schouten, minister voor Armoedebeleid, Participatie en Pensioenen.
DOCUMENT
Om armoede te bestrijden is kennis van armoede nodig. Niet alleen wetenschappelijke kennis en vakkennis, maar ook ervaringskennis. Het principe dat je niets doet voor mensen zonder die mensen erbij te betrekken wordt steeds meer omarmd door beleidsmakers en sociale professionals. En terecht, want goed armoedebeleid en goede interventies kunnen niet zonder de kennis van mensen die getroffen worden door armoede(beleid). Deze drie boeken zijn geschreven door auteurs met ervaringskennis op het gebied van armoede. Er zijn overeenkomsten tussen de ervaringen van Tim ‘S Jongers, Stella de Swart en Milio van de Kamp. Toch verschillen hun verhalen erover aanzienlijk van elkaar. Dat komt niet alleen door het verschil tussen hun ervaringen met armoede, het komt ook doordat hun perspectieven op armoede zo verschillen.
LINK
Schulden kunnen voor werkzoekenden een belemmering vormen om aan werk te komen. Dit blijkt uit onderzoek van UWV. Om voor dit probleem een passende aanpak te ontwikkelen heeft UWV onderzoek gedaan naar hoe andere Europese landen omgaan met de samenhang tussen financiële problematiek en arbeidstoeleiding. Een quickscanheeft tot de volgende inzichten geleid: -In lang niet alle EU-landen hebben uitvoeringsinstellingen op het gebied van werk en inkomen een goed beeld van de schuldenproblematiek bij uitkeringsgerechtigden. Slechts 4 van de 20 ondervraagde landen kunnen de omvang van het probleem becijferen. -Over samenloop van schuldhulpverlening en uitkeringen is meer bekend. In 7 van de 13 ondervraagde landen is bekend hoe vaak deze vorm van samenloop voorkomt. -De meeste publieke uitvoerders op het gebied van werkgelegenheid en uitkeringen (PES) erkennen schulden als een belemmering voor re-integratie naar werk, behalve Noorwegen, Zweden, Cyprus en Litouwen. Maar een integrale aanpak van re-integratie en schuldhulpverlening maakt in lang niet alle landen deel uit van het armoedebeleid. -Op Europees niveau is vrijwel niets bekend over de effecten van de verschillende strategieën die de verschillende landen gebruiken. Er moet veel meer aandacht komen voor onderzoek naar de effectiviteit van de verschillende strategieën. -De aanpak van UWV, gericht op informeren, signaleren en verwijzen van mensen met financiële problemen, is in lijn met wat er elders in Europa gebeurt. Op het gebied van preventie scoort UWV hoog in Europa. -Enkele landen kennen een meer integrale aanpak van schulden en re-integratie naar werk. Die vereist een intensieve samenwerking tussen de verschillende organisaties die betrokken zijn bij schulden en re-integratie naar werk. -Het belang van werk wordt bij de schuldhulpverlening in verschillende landen ook ingezien. In deze landen kan werk zoeken een voorwaarde voor toelating tot schuldsanering of kwijtschelding van de schulden zijn.
DOCUMENT
Zowel in het beleid om armoede tegen te gaan als in maatschappelijke denkbeelden over armoede zijn een aantal zaken ten goede veranderd. Dat betekent niet dat we nu wel op onze handen kunnen gaan zitten. Het aantal huishoudens dat met armoede en schulden kampt, stijgt immers nog steeds. Roeland van Geuns en Mirre Stallen zetten uiteen wat er volgens hen nog meer nodig is om daadwerkelijk een eind te maken aan armoede en schuldenproblematiek.
DOCUMENT
De huiskamer is een nieuwe praktijk in de wijk Selwerd Paddepoel Tuinwijk die speciaal bedoeld is voor kinderen die opgroeien in armoede en die daar na schooltijd een warm welkom vinden en deel kunnen nemen aan naschoolse activiteiten. Deze bijdrage geeft een korte beschrijving van de huiskamer en de kansen die dit biedt in het kader van het positief lokaal jeugdbeleid.
LINK
Armoedeproblematiek en bestaansonzekerheid hebben nieuwe urgentie gekregen. Tegelijkertijd is Nederland welvarender dan ooit tevoren. Nederland heeft in internationaal perspectief sterke instituties en behoort tot de top 20 van rijkste landen ter wereld. Deze paradox van armoede in een rijk land vraagt om een antwoord. Er is geen gebrek aan armoedebeleid en er is ook geen tekort aan ambitie in beleidsdoelstellingen. Toch heerst er een algemeen gevoel dat beleid regelmatig tekortschiet en te vaak uitgaat van onrealistische aannames. Hoe kan het anders?In deze rede gaat Anna Custers in op lessen die we kunnen trekken uit onderzoek en armoedebeleid op verschillende plekken in de wereld, in het bijzonder uit de internationale ontwikkelingssamenwerking. Hierbij vallen twee elementen op. Allereerst een onderzoeks-agenda met een scherpe focus op wat werkt, en vooral ook op hoe beleid het beste werkt. Daarnaast het uitgangspunt dat instituties flexibel zijn en dat systeemverandering mogelijk is. Custers betoogt dat zolang we ons enkel richten op gedragsverandering binnen de bestaande systemen, oplossingen voor het armoedevraagstuk onvoldoende dichterbij komen.
DOCUMENT
As an active member of the Global Network for Age-Friendly Cities and Communities, The Hague has been monitoring the progress over the years. In 2022, a second cross-sectional survey based on the Age Friendly Cities and Communities Questionnaire (AFCCQ) was conducted among 396 community-dwelling older citizens in the municipality. During times of the pandemic, scores for Social Participation went notably down, and scores for Respect and Social Inclusion increased. For the first time, based on survey data, four personas were found through cluster analysis. These personas ranged from the precariat and people with personal health issues with lower scores, to the silent majority without the limitations of health problems, and the upper echelon who score positively in all domains. Age-friendly policies in The Hague should focus particularly on the first two clusters through dedicated action plans, which would help steer efforts towards those most in need for support. This would help The Hague to become an age-friendly city for all, and not only for those living in good health and with sufficient financial means.
MULTIFILE
