Het soort functionarissen dat in de huisartsenpraktijk emplooi vindt neemt nog steeds toe. Dat is het gevolg van nieuwe zorgvisies -en modellen, veranderende zorgbehoeften en aanpassingen op de ideeën en verwachtingen die de burger, en daarmee de politiek, heeft van wat de eerstelijnszorg zou moeten bieden. Enerzijds betreft dat de toename van complexere medische behandelopties en anderzijds de groei van preventieve mogelijkheden en de begeleiding bij bijvoorbeeld dementie, diabetes, astma, hypertensie en kwetsbaarheid in het algemeen. Diagnostiek wordt in de meer protocollaire gevallen door bijvoorbeeld de POH, de verpleegkundig specialist of de physician assistant gedaan. Echter, min of meer protocollaire handelingen zijn in toenemende mate ingebed in complexe zorgsituaties, waarbij sociale, psychische en fysieke kwetsbaarheid in elkaars verlengde liggen. Dat maakt ook dat de diagnostiek en daarmee de organisatie van de zorg complexer wordt.
Kinderen brengen een groot deel van de schooldag zittend door. Meer bewegen inen om de school zou een manier kunnen zijn om de gezondheid van alle kinderenop school te bevorderen. Vaker een actieve pauze om kinderen gedurende deschooldag meer in beweging te laten zijn en minder te laten zitten, lijkt eensimpele aanpassing van het dagprogramma op school. De vakleerkrachtenbewegingsonderwijs van Stichting Westelijke Tuinsteden (STWT) in Amsterdamwillen vormgeven aan een dynamische schooldag waarin kinderen regelmatigbewegen. Het lectoraat Bewegen in en om school (BIOS) van de Hogeschool vanAmsterdam heeft als missie de vakleerkracht te ondersteunen in zijn rol als expertin en ambassadeur van bewegen op school. Dit artikel beschrijft welke stappenzij gezamenlijk zetten voor het behalen van succes in een veranderproces.
De Wmo beoogt dat mensen met een beperking onderdeel zijn en blijven van de samenleving. Belangrijke bouwstenen hierbij zijn: op een zinvolle manier deelnemen aan activiteiten en sociale verbanden, en regie kunnen voeren over het Eigen leven. Maar wordt dit ook bereikt met de veranderingen die nu op stapel staan? Neemt de zelfredzaamheid en participatie daadwerkelijk toe van burgers met een beperking of vervallen zij juist in sociaal isolement?
