The historically developed practice of learning to play a music instrument from notes instead of by imitation or improvisation makes it possible to contrast two types of skilled musicians characterized not only by dissimilar performance practices, but also disparate methods of audiomotor learning. In a recent fMRI study comparing these two groups of musicians while they either imagined playing along with a recording or covertly assessed the quality of the performance, we observed activation of a right-hemisphere network of posterior superior parietal and dorsal premotor cortices in improvising musicians, indicating more efficient audiomotor transformation. In the present study, we investigated the detailed performance characteristics underlying the ability of both groups of musicians to replicate music on the basis of aural perception alone. Twenty-two classically trained improvising and score-dependent musicians listened to short, unfamiliar two-part excerpts presented with headphones. They played along or replicated the excerpts by ear on a digital piano, either with or without aural feedback. In addition, they were asked to harmonize or transpose some of the excerpts either to a different key or to the relative minor. MIDI recordings of their performances were compared with recordings of the aural model. Concordance was expressed in an audiomotor alignment score computed with the help of music information retrieval algorithms. Significantly higher alignment scores were found when contrasting groups, voices, and tasks. The present study demonstrates the superior ability of improvising musicians to replicate both the pitch and rhythm of aurally perceived music at the keyboard, not only in the original key, but also in other tonalities. Taken together with the enhanced activation of the right dorsal frontoparietal network found in our previous fMRI study, these results underscore the conclusion that the practice of improvising music can be associated with enhanced audiomotor transformation in response to aurally perceived music.
LINK
Lectorale redeboekje naar aanleiding van de intrede in het lectoraat Systeemintegratie in de energietransitie
MULTIFILE
Geleide Audiomotor Exploratie (GAME) is een innovatieve lesmethode waarmee slechthorenden met een Cochleair Implantaat (CI) piano kunnen leren spelen zonder muzieknotatie. Het doel van GAME is om door actief muziek te maken, transfereffecten van muziek- naar het spraakdomein te realiseren. Hierdoor kunnen CI-gebruikers zowel muziek als spraak beter gaan verstaan. Hoewel GAME ontworpen is om in de gewone lespraktijk gebruikt te worden, vereist het lesgeven met GAME nieuwe kennis en vaardigheden van pianodocenten. Dit onderzoek is daarom gericht op het ontwikkelen van instructiemateriaal en scholing voor het lesgeven met GAME. Zes pianodocenten en een ‘critical friend’ deden mee aan dit onderwijskundig ontwerp onderzoek. Tijdens het onderzoek zijn de lesmethode en het lesmateriaal aangepast en doorontwikkeld. De uitkomsten van het onderzoek laten zien dat docenten een ‘totaalpakket’ nodig hebben: (1) een handleiding gecombineerd met (2) demonstratie video’s, (3) lesmateriaal en voorbeeld lesplannen, (4) workshops en (5) collegiaal overleg. Deelnemende docenten vonden vooral de video’s gecombineerd met uitleg belangrijk omdat GAME totaal anders is dan traditionele lesmethodes. Het onderzoek heeft geleid tot suggesties voor implementatie in lespraktijken en Hoger Beroeps Onderwijs en aanbevelingen voor mogelijke toepassingen van GAME bij andere doelgroepen, zoals leerlingen met leerproblemen.
DOCUMENT
