Het zoeken naar gemeenschappelijke grondslagen is een hachelijke onderneming. Paradoxaal genoeg verkeert een zoektocht naar ‘wat ons bindt’ vaak in haar tegendeel; het slaan van piketpaaltjes, het markeren van grenzen, van wat ons verdeelt. Met onze aanzet tot een discussie over de grondslagen van social work richten we ons nadrukkelijk niet op de indeling van werkvelden, beroepsprofielen en opleidingsprofielen en onderwijsstructuren, maar op de vraag die daar aan voorafgaat: de vraag naar wat ons in het professionele handelen gezamenlijk uitdaagt. Antwoorden op die vraag zoeken we in de maatschappelijke transities waaraan we momenteel gezamenlijk onderworpen zijn, en waarin het lot van sociaal-agogische beroepsgroepen in sterke mate met elkaar verbonden zijn. Daarbij richten we onze blik van buiten naar binnen: welke ontwikkelingen doen zich op dit moment in de samenleving voor en wat betekenen deze ontwikkelingen voor de sociale professionals die we opleiden?
In dit artikel is getracht samen te vatten wat de belangrijkste belemmeringen zijn om de zich langzaam ontwikkelende, wereldwijde bedreigingen het hoofd te bieden. Sluipende crises kunnen op verschillende fronten worden aangepakt. Een partij als D66 kan hierin een belangrijke rol spelen. D66 groeit snel maar is geen volkspartij en de kunst is dus de agenda van andere partijen met goeddoordachte argumenten te beïnvloeden. Als rationele middenpartij, met zowel een liberale als sociale en ecologische inslag, kan D66 helpen een breder draagvlak te creëren voor deugdelijk bestuur en goed beleid voor de lange termijn.
