Hoofdstuk in Stilstaan om vooruit te komen. Deel 3: Perspectief burger in de rol van naaste en/of mantelzorger. Renaldo is van jongs af aan onrustig Renaldo woont sinds zeven jaar zelfstandig met begeleiding van een zorgorganisatie. Hij is geboren in Brazilië en op zijn tweede jaar geadopteerd. Renaldo groeide op in een adoptiegezin met twee ouders (Klaas en Jolanda) en hun biologische kinderen: een broertje (Sil) en een zusje (Renee). De ouders vertellen dat er bij Renaldo van jongs af aan sprake is van onrustig gedrag. Hij heeft moeite met leren en houdt graag vast aan het bekende. Als de dingen anders lopen dan gepland of bekend, reageert Renaldo met ongezeglijk en vaak onredelijk gedrag. Ook is Renaldo prikkelgevoelig. Zijn broer en zus reageren soms gestrest op dit gedrag, aldus de ouders. Zij voegen hieraan toe dat het hen al die jaren wel is gelukt om het gezin in balans te houden
Hoofdstuk in Stilstaan om vooruit te komen. Deel 3: Perspectief burger in de rol van naaste en/of mantelzorger. Diagnose: beginstadium van Alzheimer Fabian is jong dementerend (49 jaar). Hij is partner van zijn grote liefde Eric. Ze zijn al 23 jaar samen en wonen in een middelgroot dorp op de rand van de provincies Utrecht en Gelderland. Fabian is langzaamaan vergeetachtig geworden. Eric wijt dat aan een akelige griep die hij in de winterperiode heeft gehad. Soms dwaalt Fabian door de wijk zonder z’n bestemming te weten. In de supermarkt, waar ze hem goed kennen, koopt hij steeds dezelfde artikelen en heeft hij verwarde communicatie met het winkelpersoneel. Een medewerker van de winkel vraagt bij Eric na wat er aan de hand is. Ook in andere sociale situaties valt het op dat Fabian ‘anders’ is geworden. Eric probeert Fabian te ‘red¬den’ uit dergelijke benarde situaties om te voorkomen dat Fabian respect verliest. Maar hij weet wel beter en maakt zich zorgen. Uiteindelijk trekt Eric aan de bel en regelt een bezoek aan de huisarts.
Substantial and continuous shifts in skills demands urge us to rethink education, labour market and reintegration policies and practices. In this article, we argue for a more skills based approach to (re)integration. This skills based (re)integration practice is based more on up-to-date, complete and validated skills sets of candidates, than on diplomas and other, more or less, outdated and incomplete proxies to one’s current skills. Such a new reintegration practice seems feasible if the actual and complete skills set of an individual becomes the starting point for both matching, guidance and (up/re)skilling efforts. Intersectoral mobility, alternative career pathways and suitable training and development routes can be designed on a more fine-grained skills basis, with occupations considered more as dynamic sets of tasks requiring specific skills. This new (re)integration practice presupposes a common skills language, which is being developed in the Netherlands, Competent NL. Sectoral and intersectoral experiments with skills instruments using this language, such as skills passports, are conducted to optimize their quality and effectiveness. Since first experiments with skills instruments seem promising, we argue that more room for experiment is required. So that integration in the labor market can be sustained and reintegration practices can be prevented.
