Korte beschouwing over de toerusting van sociaal werkers die te maken krijgen met morele dilemma's in de beroepspraktijk.
DOCUMENT
Background: The purpose of this study was to determine the feasibility and reliability of the modified Berg Balance Scale (mBBS) in persons with severe intellectual and visual disabilities (severe multiple disabilities, SMD) assigned Gross Motor Function Classification System (GMFCS) grades I and II. Method: Thirty-nine participants with SMD and GMFCS grades I and II performed the mBBS twice with 1-week interval. Feasibility was assessed by the percentage of successful measurements per task and of the total score. First, test-retest reliability was determined by intraclass correlation coefficients (ICC) for each task and for the total score of all tasks combined. Second, level of agreement between test-retest scores was assessed with the proportion of equal scores for each task. Finally, internal consistency of the distinct tasks was assessed by Cronbach's alpha. Results: The results indicated that 92% of the measurements by the mBBS for all selected tasks were successful, indicating that the mBBS is a feasible instrument for the tested target group. ICC for the test-retest of the total score was 0.95. The proportion of equal scores for test-retest of the tasks was 0.80 or more, except for tasks 9 and 10. Cronbach's alpha of distinct tasks was 0.84. Test-retest reliability of tasks 9 and 10 was not acceptable. Conclusions: Feasibility of all tasks and test-retest reliability of 10 out of 12 mBBS tasks is acceptable. The mBBS is a both feasible and reliable test for evaluating the functional balance of persons with SMD and GMFCS grades I and II. PMID: 21155916 ; doi: 10.1111/j.1365-2788.2010.01358
LINK
Full text beschikbaar met HU-account. Bespreking van: Barbara van Caem-Posch (2012). Buurtregie met mate. Over spanning tussen nabijheid en distantie in de relatie tussen politie en burgers. De conclusies en aanbevelingen vormen samen een soort ‘cliffhanger’. De lezer vraagt zich af of de verklaring voor de teleurstellende effecten van Amsterdamse buurtregie wellicht ook zijn toe te schrijven aan de weerbarstigheid van het implementeren van community policing in het algemeen. Het was mooi geweest om deze weging van community policing ter afsluiting in het licht van eerdere, empirische bevindingen te plaatsen. Temeer omdat de politiepraktijk blijft hameren op de invoer van community policing, terwijl er in de wetenschap consensus bestaat over de beperkte slagingskans van de implementatie van het concept (p. 24). Door de conclusies in een bredere context te plaatsen hadden wellicht een bredere praktijk en ook de academie nog van een smakelijk toetje kunnen worden voorzien. Want het proefschrift smaakt naar meer. Waar buitenstaanders maar weinig gelegenheid hebben om achter de coulissen van de politiepraktijk te kijken, wijst Van Caem ons in haar proefschrift vakkundig en analytisch de weg. Haar ruime ‘blauwe’ ervaring leidde tot een goed beschreven, academische weging van de Amsterdamse buurtregie op effectiviteit ten aanzien van burgerbetrokkenheid. Het is daarbij bewonderenswaardig hoe zij haar praktische betrokkenheid heeft weten om te zetten in een toegevoegde waarde voor haar academisch speurwerk. Amsterdamse buurtregie blijkt nog fikse moeite te hebben met de beoogde paradigmashift van lawfull policing naar community policing. Maar het resultaat van Van Caems paradigmawisseling naar de wetenschap mag er zijn. Haar proefschrift is voor zowel praktijkmensen als wetenschappers een leerzame studie en een nuttig naslagwerk geworden
LINK
