Dit onderzoek betreft de eerste fase van de proeftuinen betreft waarbij de voortgang bij cliënten in de proeftuinen met gebiedsteams wordt vergeleken met FACT teams waarbij nog niet gebiedsgericht gewerkt werd. De eerste resultaten van de tussenevaluatie zijn binnen, namelijk dat: 1. Er bij alle cliënten (in de proeftuinen en tevens in gewone FACT teams) tussen 2015 en 2017 een afname is van beperkingen in het functioneren en van onvervulde zorgbehoeften en een toename van kwaliteit van leven. Dit verandert dus ten goede maar ongeveer evenveel in proeftuinen gebiedsgericht werken als in overige FACT teams. 2. Echter de gemiddelde duur van de opnames in gebiedsgerichte proeftuinen is wel korter en dit is een significant gunstig verschil met de andere FACT teams. 3. Meer mensen stromen bovendien uit naar de eerste lijn vanuit de proeftuinen met gebiedsgerichte FACT-teams dan uit de andere FACT teams. Stabilisering van symptomen en terugval risico lijkt daarbij verkleind. 4. Aanvullende kwalitatieve interviews met cliënten duiden tenslotte op een beter vangnet functie vanwege het gebiedsgericht werken. Cliënten zijn over de grotere nabijheid van de zorg zeer te spreken en waarderen het dat ze met verschillende vragen op één plek terecht kunnen. Er wordt volgens cliënten zelf vanwege het grotere gevoel van veiligheid minder gebruik gemaakt van het bed op recept (https://www.f-actnederland.nl/f-act-congres-2018-f-act-harvest-oogsten-uit-de-proeftuinen-van-nieuwe-pioniers/).
DOCUMENT
In addition to formal welfare institutions, there are many informal initiatives in the social landscape that are engaged in social work. These informal actors offer help, care or support to their members and visitors, and/or fulfil a bridging function to formal welfare organisations. They fulfil this role in particularly for target groups that experience distance or barriers to the formal care and welfare system. Despite the important role they play, these actors are often still unknown territory for both formal care and welfare actors and policymakers. Based on research from Belgium and the Netherlands, this article sheds light on this hidden voluntary social work and its characteristics. We also examine hidden voluntary social work in relation to formal welfare organisations and the (local) government. Despite the potential added value of cooperation, it is not easy to build up a sustainable and equal cooperative relationship, or for the government to effectively support hidden voluntary social work. Safeguarding the uniqueness of informal players is a particular concern.
DOCUMENT
