Brownfields is een container begrip voor verlaten, ondergebruikte, verloederde en her te gebruiken gebieden. Ze bestaan uit (voormalige) industriële, militaire, infrastructurele en commerciële terreinen. Brownfields kennen milieuproblemen als gevolg van (bodem)verontreiniging, vastgoedproblemen en/of sociale problemen, of het beeld bestaat dat deze problemen er zijn. De problematiek kan dus zowel reëel als vermoed zijn. Hergebruik van Brownfields vraagt om maatregelen. Brownfields zijn niet eenduidig en verschillen in omvang, problematiek, historie, sociale en fysieke omgeving. Brownfields zijn dus geen eenduidige gebieden, waardoor een eenduidige aanpak ook niet mogelijk is. Brownfields zijn veelal verweven in hun stedelijke omgeving. Zij hebben impact op deze omgeving, en de omgeving op hen. Herontwikkelen van voornoemde ‘klassieke’ brownfields vraagt dan ook per definitie een stedelijke gebiedsontwikkelingsaanpak. Een herontwikkeling van brownfields kan ecologisch, economische en sociale voordelen voor zijn omgeving hebben. Herontwikkeling vraagt minder gebruik van nieuwe infrastructuurwerken en een intensiever ruimtegebruik dan bij greenfields en kan daarom efficiënter in ruimtegebruik zijn. Ook kan een diensten-intensieve herontwikkeling van brownfields substantieel bijdragen aan de regionale en zelfs nationale economie. Een herontwikkeling van Brownfields is veelal niet zelfstandig rendabel: sluitende exploitatie op projectniveau is lastig. Investeren van publiek geld in Brownfields is echter wel aantrekkelijk: de private multiplier kan van een factor vijf tot zelfs het meervoudig oplopen.
MULTIFILE
ClimateCafé is a field education concept involving dierent fields of science and practice for capacity building in climate change adaptation. This concept is applied on the eco-city of Augustenborg in Malmö, Sweden, where Nature-Based Solutions (NBS) were implemented in 1998.ClimateCafé Malmö evaluated these NBS with 20 young professionals from nine nationalities and seven disciplines with a variety of practical tools. In two days, 175 NBS were mapped and categorised in Malmö. Results show that the selected green infrastructure have a satisfactory infiltration capacity and low values of potential toxic element pollutants after 20 years in operation. The question “Is capacity building achieved by interdisciplinary field experience related to climate change adaptation?” was answered by interviews, collecting data of water quality, pollution, NBS and heat stress mapping, and measuring infiltration rates, followed by discussion. The interdisciplinary workshops with practical tools provide a tangible value to the participants and are needed to advance sustainabilityeorts. Long term lessons learnt from Augustenborg will help stormwater managers within planning of NBS. Lessons learned from this ClimateCafé will improve capacity building on climate change adaptation in the future. This paper oers a method and results to prove the German philosopher Friedrich Hegel wrong when he opined that “we learn from history that we do not learn from history”
DOCUMENT
Purpose: The authors provide a personal insight into how they see the potential of urban culture as a vehicle for creative placemaking. The purpose of this study is to highlight the opportunities for the tourism industry to embrace this global youth culture now that one of its pillars, breakdance, is on the brink of becoming an Olympic discipline in 2024, thus nudging this youth culture from underground to mainstream. Design/methodology/approach: The authors interviewed two Dutch pioneers in the field of urban culture: Tyrone van der Meer, founder of The Notorious IBE (IBE), an international breaking event, and Angelo Martinus, founder of the urban scene in Eindhoven and initiator of EMOVES, an urban culture and sports event. Findings: The authors illustrate the added value of urban culture to creative placemaking by addressing the initiatives of previously mentioned Dutch pioneers. Their urban culture events on Dutch soil, yearly attract thousands of participants and visitors from the urban scene, covering over 40 nationalities, to the South of The Netherlands. Originality/value: This study provides a glimpse into a global youth culture that is primarily invisible to the tourism industry and a foresight in how the tourism industry and other stakeholders (e.g. policy makers, city marketeers, tourism managers and event organisers) can pick up on this evolving trend. The study is meant as a wake-up call.
MULTIFILE
De beschikbaarheid van passende en betaalbare werkruimte vormt een randvoorwaarde voor creatieve professionals en culturele makers. Atelierstichtingen en broedplaatsen voorzien in deze ruimte en leveren hiermee een vitale bijdrage aan zowel de culturele infrastructuur als aan het innovatieve ecosysteem van de stad. Mede als gevolg van het aantrekken van de vastgoedmarkt en beleidsmatige keuzes door gemeenten staat de beschikbaarheid van betaalbare ruimte echter ook onder druk. De paradox van ateliergebouwen en broedplaatsen is dat het steeds vaker moeite kost om de maatschappelijke meerwaarde ervan te legitimeren, terwijl gelijktijdig andere partijen, zoals commerciële projectontwikkelaars, juist zeer goed in staat blijken te kapitaliseren op deze waardecreatie. Zodra een locatie succesvol wordt, staan partijen in de rij om mee te profiteren van de gecreëerde waarde. Vastgoedprijzen stijgen, initiatieven worden geïnstitutionaliseerd en de bewoners van het eerste uur worden gaandeweg verdrongen. In dit artikel verkennen Bart de Zwart en Marcel Musch nieuwe kansen voor een toekomstbestendig huisvestingsmodel voor makers in de stad.
DOCUMENT
Malmö is well known within the field of urban hydrology, as the city was a pioneer in integrated water management (Stahre 2008). In 1998 the Augustenborg neighbourhood was refurbished due to its reoccurring problems with flooding anddamage caused by water (Niemczynowicz 1999). The project “Ekostaden” (Eco-city) included many initiatives implementing nature-based solutions (NBS), such as swales and rain gardens for infiltrating surface (storm) water into the ground (Climate Adapt 2016) (Figure 1). International stakeholders want to know if these NBS still function satisfactorily after 20 years and what we can learn from the “Augustenborg strategy” and apply in other parts of the world. To quote the German philosopher Georg Wilhelm Friedrich Hegel, “we learn from history that we do not learn from history.” Augustenborg is an ideal location to demonstratethe sustainability of NBS, test the functionality for infiltration of surface water in swales, map the build-up of potential toxic elements (PTE), and test the water quality after 20 years operation. This evaluation is done in 2019 with theinternational, participatory and multidisciplinary method ‘ClimateCafé and the results are presented at the international seminar Cities, rain and risk,June 2019 in Malmö (Boogaard et al. 2019). ClimateCafé is a field education concept involving different fields of science and practice for capacity building in climate change adaptation. Over 20 ClimateCafés have already been carriedout around the globe (Africa, Asia, Europe), where different tools and methods have been demonstrated to evaluate climate adaptation. The 25th edition of ClimateCafé took place in Malmö, Sweden, in June 2019 and focussed on the Eco-city of Augustenborg. The main research question - “Are the NBS in Augustenborg still functioning satisfactorily?”- was answered by interviews, collecting data of water quality, pollution, NBS and heat stress mapping, and measuring infiltration rates (Boogaard et al. 2020).
DOCUMENT
Welke competenties heeft de publieke professional nodig om de circulaire economie op bedrijventerreinen met ondernemers en/of eigenaren aan te jagen? En welke organisatievorm en manier van samenwerking op een terrein is daarvoor nodig? Deze vragen staan centraal in het tweejarige NWO-SIA onderzoek Samen Beter van de Fontys Hogeschool en de HAN University of Applied Sciences met financiële ondersteuning van regieorgaan SIA. Tijdens een bijeenkomst in Arnhem op 25 januari 2024 werd een update van het onderzoek gedeeld. Aanvullend daarop gaven het PBL en de Stec groep gelet op de maatschappelijke actualiteit een presentatie over de ruimtebehoefte van de circulaire economie op bedrijventerrein, en hoe daar nu op te anticiperen.
LINK
Anno 2022 worden de agenda’s van de markt en politiek bepaald door de transities rondom gezondheid, mobiliteit, klimaat en economie. Gemeenschappen die creatief en innovatief met die uitdagingen omgaan zijn niet alleen robuust genoeg om ze te absorberen maar kunnen problemen die op ze af komen ook tijdig herkennen en adresseren. Om de veerkracht in een gemeenschap te ontwikkelen, zijn plekken nodig waar opgaven, middelen, mensen en ideeën bij elkaar komen. Een plek waar bubbels worden doorbroken. Bijna iedere stad kent wel een aantal plekken, zoals broedplaatsen, waar kunstenaars, makers, ontwerpers bij elkaar komen om te creëren en waar bubbels worden doorbroken. Het zijn locaties waar ontmoeting tussen groepen inwoners en professionals tot stand komt; waar innovatie, kruisbestuiving en cultuur worden geproduceerd. Wat opvalt is dat deze parels van creativiteit en ontmoeting vaak zelf als bubbel functioneren ondanks de vele en diverse verbindingen die ze tot stand brengen. Veel broedplaatsen hebben de reputatie een gesloten bolwerk te zijn. Dit maakt hun bubbel kwetsbaar. Creatieve vrijplaatsen staan regelmatig onder druk door krachten van buiten de invloedssfeer van hun organisatie. In dit artikel onderzoeken we de veerkracht van de organisaties die de creatieve plekken beheren en welke strategieën er nodig zijn om in een verhitte vastgoedmarkt te overleven en condities te scheppen voor de makers, kunstenaars en de processen die er plaatsvinden.
DOCUMENT
The Covid-19 pandemic triggered governments and designers to revalue and redesign public spaces. This paper focuses on the various design responses to Covid-19 proposed and implemented in public spaces. In particular, we identify the kinds of challenges that such design responses address and the strategies that they use. We selected 56 design examples, largely collected from internet sources. By analyzing the design examples we identified five Covid-related challenges that were addressed in public space: sustaining amenities, keeping a distance, feeling connected, staying mentally healthy, and expanding health infrastructures. For each challenge, we articulated 2 to 6 design strategies. The challenges highlight the potential of public space to contribute to more resilient cities during times of pandemic, also in the future. The design strategies show the possible ways in which this potential can be fulfilled. In our next steps, we will use our findings to develop a program of possibilities; this program will contain a wide range of design strategies for responding to future pandemics and will be made publically accessible in an online database. The program contributes to more resilient post-Covid cities, by offering a variety of possibilities for coping with, and adapting to, pandemic-related shocks and stressors.
MULTIFILE
