De IC-HerstelWijzer en IC-NaastenCoach zijn nieuwe, digitale platforms die Intensive Care-patiënten en hun familie tijdens en na opname ondersteunen. Stichting FCIC (Family and Patient Centered Intensive Care) en patiëntenorganisatie IC-Connect zijn de platforms gestart in samenwerking met Erasmus MC. Bedenkers zijn Assistent Professor Intensive Care dr. Margo van Mol (Erasmus MC) en dr. Lilian Vloet. Wat hen ertoe bracht de platforms te bedenken en wat hun verwachtingen zijn, licht Van Mol toe in ICT&health 6. Jaarlijks belanden ongeveer 65.000 mensen op de Intensive Care (IC) afdeling. Ongeveer 90 procent overleeft deze zware periode. Zij – maar ook hun familie - kunnen nog lang last houden van klachten, zoals lichamelijke, geestelijke en cognitieve problemen: Post Intensive Care Syndroom (PICS). Deze patiënten hebben veel behoefte aan goede informatie, ondersteuning en voortdurende zorg. Het vinden van geschikte hulp en betrouwbare informatie is voor hen en hun familie vaak een moeilijk en eenzaam traject.
MULTIFILE
Het lectoraat Transmurale Ouderenzorg is onderdeel van het kenniscentrum ACHIEVE van de faculteit Gezondheid. ACHIEVE heeft ‘Complex Care’ als focus. De complexiteit van de acute zorg voor oudere patiënten, waarin samenwerking en coördinatie van essentieel belang zijn, sluit hier naadloos op aan.
Dit is alweer de vijfde editie van het congres Met het oog op behandeling. De afgelopen jaren hebben we gezien dat de maatschappelijke belangstelling voor mensen met een licht verstandelijke beperking (LVB) sterk toeneemt. Dit jaar is er zelfs een Interdepartementaal Beleidsonderzoek gedaan door diverse ministeries over de positie van mensen met een LVB in de Nederlandse samenleving. In het onderzoeksrapport wordt gepleit voor het verbeteren van de communicatie tussen algemene voorzieningen en deze burgers. Voor alle professionals in het brede sociaal domein wordt aanbevolen dat zij meer kennis en vaardigheden moeten hebben voor hun hulp- en dienstverlening aan mensen met een LVB. Dat geldt voor alle professionals in het sociaal domein en in het bijzonder voor professionals die werken voor cliënten met een LVB waarbij sprake is van ernstige gedragsproblematiek en psychische problemen. In dat geval moet je kunnen omgaan met ‘onbegrepen gedrag’ en agressie en wil je beschikken over de beste, actuele kennis op dat gebied.
Veel jongeren in Nederland voelen zich eenzaam. Hoewel eenzaamheid sinds de coronacrisis zichtbaarder is geworden, is eenzaamheid onder jongeren nog steeds een relatief onbekend fenomeen, terwijl (langdurige) eenzaamheid grote gevolgen kan hebben. Zo gaat eenzaamheid gepaard met een hoger risico op psychische problemen (zoals depressie, cognitieve achteruitgang, angsten) en suïcidale gedachten. Dit kan leiden tot minder participatie in de samenleving, lagere schoolprestaties en schoolvermijding. Eenzaamheid is nadrukkelijker aanwezig bij zogenoemde ‘kwetsbare jongeren’: jongeren waar bijvoorbeeld thuis weinig geld is, die een gezinslid hebben dat langdurig ziek is, waar thuis sprake is van onveiligheid of jongeren die mentale klachten hebben. Omdat jongeren nauwelijks hulp zoeken voor hun eenzaamheid, spelen betrokkenen uit hun directe omgeving – waaronder professionals uit jeugdzorg, onderwijs en jongerenwerk - een grote rol in het signaleren van eenzaamheid, bieden van steun en waar nodig toeleiden naar passende hulp. Professionals ervaren hierin nog handelingsverlegenheid, vooral bij het handelen in het contact met jongeren die eenzaam zijn. In dit projectvoorstel werken twee lectoraten, verschillende professionals (afkomstig uit de jeugdzorg, het onderwijs en het jongerenwerk) en jongeren intensief samen in het ontwikkelen en uittesten van onderbouwde handvatten voor professionals om het handelen bij eenzaamheid te versterken. De vraag hoe professionals op een praktische manier kwetsbare jongeren kunnen ondersteunen bij gevoelens van eenzaamheid staat hierbij centraal. Er is een aparte stap in het project opgenomen gericht op de implementatie en borging van de ontwikkelde producten in de eigen dagelijkse praktijk van professionals. Door het handelen bij eenzaamheid van professionals op een duurzame manier te versterken en te borgen, worden eenzame jongeren beter geholpen en gevoelens van eenzaamheid verminderd.
Iedereen wil lekker slapen, maar voor mensen met cognitieve klachten is dit een uitdaging. Het doel van dit project is om (migranten)ouderen met cognitieve uitdagingen te ondersteunen bij het zo lang mogelijk thuis wonen, met oog voor de belasting van de mantelzorger(s). De veranderingen in de zorg en samenleving zorgen ervoor dat zo lang mogelijk thuis wonen het uitgangspunt is. Dit legt een grotere druk op het sociale netwerk van (migranten)ouderen. Zeker wanneer er sprake is van cognitieve problemen, zoals dementie, is de druk op de mantelzorg erg hoog. Dit wordt onder andere veroorzaakt doordat er bij problemen met de cognitie verstoring van het nachtritme kan ontstaan. Dat zorgt bijvoorbeeld voor het ’s nachts of heel vroeg ontwaken, waarna er sprake kan zijn van dwalen. Vanzelfsprekend kan dit leiden tot onveilige situaties en onrustige nachten voor de mantelzorger(s). De nachtelijke onrust is een belangrijke factor voor een verhoogde zorglast en vaak een omslagpunt waarop de mantelzorgers het niet langer aankunnen. In dit project wordt middels een participatief design samen met de doelgroep in verschillende werkpakketten gewerkt aan het vinden, optimaliseren, integreren, implementeren en testen van (bestaande) technologische oplossingen en daaraan gerelateerde diensten. Ouderen, migranten en mensen met een lage sociaal economische status hebben een groter risico op het hebben van gezondheidsvaardigheden, daarom is voor deze groep speciale aandacht in dit project. Het hebben van onvoldoende gezondheidsvaardigheden is een belangrijke oorzaak van gezondheidsverschillen. In dit project wordt bijgedragen aan het verkleinen van gezondheidsverschillen. Opgehaalde ervaringen, kennis en resultaten zullen middels verschillende kennisdragers worden verspreid. Hiervoor wordt ook gewerkt aan materiaal dat geschikt is voor mensen die laaggeletterd zijn of de Nederlandse taal niet volledig machtig zijn.
Lekker slapen is een uitdaging voor mensen met cognitieve klachten zoals dementie. Nu zo lang mogelijk thuis wonen het uitgangspunt is, leidt verstoorde nachtrust tot hogere zorglast en meer druk op mantelzorgers. In dit project zoeken we naar oplossingen voor een betere nachtrust.Doel Dit project beoogt mensen met een cognitieve uitdaging te ondersteunen bij het zo lang mogelijk thuis wonen, waarbij er oog is voor de belasting van de mantelzorger(s). De focus ligt op ouderen, migranten en mensen met een lage sociaaleconomische status (SES). Vanwege lage gezondheidsvaardigheden kunnen er meer problemen spelen wat betreft de nachtrust. Verwachte resultaten Opgehaalde ervaringen, kennis en resultaten zullen met verschillende kennisdragers worden verspreid naar relevante stakeholders. Er zal ook gewerkt worden aan materiaal dat geschikt is voor mensen die laaggeletterd zijn of die de Nederlandse taal niet volledig machtig zijn. De opgehaalde resultaten dragen bij aan het langer thuis wonen van mensen met dementie. Looptijd 01 september 2021 - 31 december 2023 Aanpak Met een participatief design wordt samen met de doelgroep in verschillende werkpakketten gewerkt aan het vinden, optimaliseren, integreren, implementeren en testen van (bestaande) technologische oplossingen en daaraan gerelateerde diensten. Het project wordt mede mogelijk gemaakt door Regieorgaan SIA (vanuit de regeling Praktijkgericht onderzoek voor Extramurale zorg). Het project sluit aan bij de onderzoekslijn Smart Care van het lectoraat Technologie voor Zorginnovaties.
