In de huidige gezondheidszorg ontvangen patiënten vaak zorg van verschillende zorgverleners, bijvoorbeeld de huisarts (eerstelijns zorg) en de specialist in het ziekenhuis (tweedelijns zorg). Wanneer een patiënt die geneesmiddelen gebruikt in het ziekenhuis opgenomen wordt, brengt dit vaak de betrokkenheid van verschillende voorschrijvers met zich mee. Na ontslag uit het ziekenhuis ontstaan hierdoor vaak zogenoemde geneesmiddelgerelateerde problemen. Informatie over het geneesmiddelengebruik van de patiënt wordt bij het ontslag uit het ziekenhuis namelijk vaak onvolledig overgedragen naar de eerstelijnszorgverleners. Daarnaast wordt de patiënt niet altijd goed geïnformeerd over de veranderingen van zijn geneesmiddelen, zoals bijvoorbeeld over aanpassingen in de dosering of nieuwe geneesmiddelen. De ontstane geneesmiddelgerelateerde problemen kunnen de patiëntveiligheid in gevaar brengen. Ze kunnen bijvoorbeeld resulteren in een ongeplande heropname in het ziekenhuis of andere gezondheidsschade voor de patiënt. Zo ervaart een op de vijf patiënten binnen drie weken na ontslag een bijwerking van een geneesmiddel. De focus van de studies beschreven in dit proefschrift ligt op de periode direct na het ontslag uit het ziekenhuis. We noemen dit de heropname in de eerste lijn. Patiënten, maar ook hun mantelzorgers, voelen zich vaak onvoorbereid voor de thuiskomst. Tijdens de ziekenhuisopname nemen de zorgverleners in het ziekenhuis de zorg voor de patiënt op zich. Het moment van ontslag betekent dat zij zelf de regie over hun gezondheid en geneesmiddelen weer moeten overnemen. Het is daarom van belang om kort na het ontslag uit het ziekenhuis het geneesmiddelengebruik met de patiënt te evalueren om onduidelijkheden over bijvoorbeeld hun nieuwe geneesmiddelenschema weg te nemen. Van oudsher hadden openbaar apothekers als hoofdtaak het bereiden en verstrekken van geneesmiddelen. Tegenwoordig zijn zij echter meer en meer betrokken bij het begeleiden van patiënten met betrekking tot hun geneesmiddelengebruik. Deze andere rol kan cruciaal zijn bij het garanderen van de medicatieveiligheid gedurende en na de overgang van het ziekenhuis naar huis. Daarom is het doel van dit proefschrift om de problemen die optreden bij de heropname in de eerste lijn te ontrafelen en om de rol van de openbaar apotheker hierin te onderzoeken.
LINK
Objective To explore predictors of district nursing care utilisation for community-living (older) people in the Netherlands using claims data. To cope with growing demands in district nursing care, knowledge about the current utilisation of district nursing care is important. Setting District nursing care as a part of primary care. Participants In this nationwide study, claims data were used from the Dutch risk adjustment system and national information system of health insurers. Samples were drawn of 5500 pairs of community-living people using district nursing care (cases) and people not using district nursing care (controls) for two groups: all ages and aged 75+ years (total N=22 000). Outcome measures The outcome was district nursing care utilisation and the 114 potential predictors included predisposing factors (eg, age), enabling factors (eg, socioeconomic status) and need factors (various healthcare costs). The random forest algorithm was used to predict district nursing care utilisation. The performance of the models and importance of predictors were calculated. Results For the population of people aged 75+ years, most important predictors were older age, and high costs for general practitioner consultations, aid devices, pharmaceutical care, ambulance transportation and occupational therapy. For the total population, older age, and high costs for pharmaceutical care and aid devices were the most important predictors. Conclusions People in need of district nursing care are older, visit the general practitioner more often, and use more and/or expensive medications and aid devices. Therefore, close collaboration between the district nurse, general practitioner and the community pharmacist is important. Additional analyses including data regarding health status are recommended. Further research is needed to provide an evidence base for district nursing care to optimise the care for those with high care needs, and guide practice and policymakers’ decision-making.
Home care patients often use many medications and are prone to drug-related problems (DRPs). For the management of problems related to drug use, home care could add to the multidisciplinary expertise of general practitioners (GPs) and pharmacists. The home care observation of medication-related problems by home care employees (HOME)-instrument is paper-based and assists home care workers in reporting potential DRPs. To facilitate the multiprofessional consultation, a digital report of DRPs from the HOME-instrument and digital monitoring and consulting of DRPs between home care and general practices and pharmacies is desired. The objective of this study was to develop an electronic HOME system (eHOME), a mobile version of the HOME-instrument that includes a monitoring and a consulting system for primary care.
