Since the beginning of the new millennium, the use of mental practice and movement imagery within several medical professions in rehabilitation and therapy has received an increased attention. Before this introduction in healthcare, the use of movement imagery was mainly researched in sports science. Mental practice is a complex intervention. When a complex intervention is applied in a new target group or population, the intervention is most likely needed to be adjusted, developed, and evaluated. Recently, a dissertation has been published in which the researchers describe their efforts to transfer the use of movement imagery in sports to rehabilitation. This study reports two aspects from this research project: (a) What did the researcher do? (b) What do the results mean for future research? First, however, some background information is given, in which the use of movement imagery in athletes is discussed.
DOCUMENT
Lectorale rede van Dave van Kann gehouden ter gelegenheid van zijn inauguratie als lector ‘Leren Bewegen in en rondom de School’ bij Lectoraat Move to Be van Fontys Sporthogeschool. Dave geeft in zijn rede aan op welke directe thematische focus hij zich in het bijzonder zal gaan richten in zijn lectorschap (de themalijnen Leren Bewegen en Beweegvriendelijke Omgeving). In lijn met de lectoraatsprojecten en -ambities geeft Dave zijn zienswijze op de thematiek ‘Leren Bewegen in en rondom de School’ weer en houd hij een pleidooi om in gezamenlijkheid met alle betrokkenen de komende jaren te werken aan een actieve generatie waarin bewegen meer vanzelfsprekend is en voor iedereen mogelijk.
DOCUMENT
In de openbare geestelijke gezondheidszorg is bemoeizorg al een tijdje bekend. Hulpverleners proberen daarbij in contact te komen met ‘zorgwekkende zorgmijders’; een risicogroep van mensen met vaak complexe en meervoudige problematiek die zelf niet om hulp vragen.
LINK
The increasing amount of electronic waste (e-waste) urgently requires the use of innovative solutions within the circular economy models in this industry. Sorting of e-waste in a proper manner are essential for the recovery of valuable materials and minimizing environmental problems. The conventional e-waste sorting models are time-consuming processes, which involve laborious manual classification of complex and diverse electronic components. Moreover, the sector is lacking in skilled labor, thus making automation in sorting procedures is an urgent necessity. The project “AdapSort: Adaptive AI for Sorting E-Waste” aims to develop an adaptable AI-based system for optimal and efficient e-waste sorting. The project combines deep learning object detection algorithms with open-world vision-language models to enable adaptive AI models that incorporate operator feedback as part of a continuous learning process. The project initiates with problem analysis, including use case definition, requirement specification, and collection of labeled image data. AI models will be trained and deployed on edge devices for real-time sorting and scalability. Then, the feasibility of developing adaptive AI models that capture the state-of-the-art open-world vision-language models will be investigated. The human-in-the-loop learning is an important feature of this phase, wherein the user is enabled to provide ongoing feedback about how to refine the model further. An interface will be constructed to enable human intervention to facilitate real-time improvement of classification accuracy and sorting of different items. Finally, the project will deliver a proof of concept for the AI-based sorter, validated through selected use cases in collaboration with industrial partners. By integrating AI with human feedback, this project aims to facilitate e-waste management and serve as a foundation for larger projects.
Chronische pijn is een groot, complex en duur probleem en heeft een grote impact op de kwaliteit van leven van patiënten, dagelijks functioneren, stemming en ziekteverzuim. Er zijn verschillende interventies ontwikkeld die met name gericht zijn op het beïnvloeden en veranderen van het gedrag waarbij zelfmanagement een belangrijke rol speelt. Echter het bestendigen van resultaten op lange termijn blijkt een groot probleem en leidt zelfs tot terugval naar “oud” gedrag waardoor patiënten opnieuw vaak kostbare hulp gaan zoeken. Er zijn twee additionele interventies ontwikkeld in een eerder RAAK-project (SOLACE) ter voorkoming van deze terugval: “Do It Your Self” en “Waarde gerichte Doelen” , echter de werkzaamheid van deze interventies op de lange termijn is niet onderzocht. Een eerste feasibility studie lijkt veelbelovend met positieve effecten naar de bruikbaarheid van deze interventies in de betrokken revalidatiecentra. Vanuit dit werkveld maar ook vanuit de patiënten kwam nadrukkelijk de vraag om deze interventies op effectiviteit te toetsen. Dit heeft geleid tot de onderzoeksvraag; “Is een additionele interventie (do it yourself en/of waarde gerichte doelen) gericht op het blijven toepassen van aangeleerde vaardigheden na een succesvol doorlopen pijn programma effectief in het bestendigen van de resultaten op de lange termijn en leidt dit tot een afname van het zorggebruik.” Het onderzoek wordt uitgevoerd in twee werkpakketten; (1) het ontwikkelen van een bruikbare app voor de ontwikkelde interventies in samenwerking met DIO Design en (2) een effectiviteit studie in de revalidatiecentra Adelante in Hoensbroek en Maastricht, Libra R&A locatie Weert en Heliomare Revalidatie in Wijk aan Zee. De doelstelling van het consortium is om de samen met zorgprofessionals, patiënten, beroepsvereniging en ontwerpers een product ter voorkoming van terugval verder te ontwikkelen en te toetsen. Na afronding van dit project zijn de op effectiviteit getoetste additionele interventies, DIY en WD, klaar om landelijk te worden uitgerold.
“Empowering learners to create a sustainable future” This is the mission of Centre of Expertise Mission-Zero at The Hague University of Applied Sciences (THUAS). The postdoc candidate will expand the existing knowledge on biomimicry, which she teaches and researches, as a strategy to fulfil the mission of Mission-Zero. We know when tackling a design challenge, teams have difficulties sifting through the mass of information they encounter. The candidate aims to recognize the value of systematic biomimicry, leading the way towards the ecosystems services we need tomorrow (Pedersen Zari, 2017). Globally, biomimicry demonstrates strategies contributing to solving global challenges such as Urban Heat Islands (UHI) and human interferences, rethinking how climate and circular challenges are approached. Examples like Eastgate building (Pearce, 2016) have demonstrated successes in the field. While biomimicry offers guidelines and methodology, there is insufficient research on complex problem solving that systems-thinking requires. Our research question: Which factors are needed to help (novice) professionals initiate systems-thinking methods as part of their strategy? A solution should enable them to approach challenges in a systems-thinking manner just like nature does, to regenerate and resume projects. Our focus lies with challenges in two industries with many unsustainable practices and where a sizeable impact is possible: the built environment (Circularity Gap, 2021) and fashion (Joung, 2014). Mission Zero has identified a high demand for Biomimicry in these industries. This critical approach: 1) studies existing biomimetic tools, testing and defining gaps; 2) identifies needs of educators and professionals during and after an inter-disciplinary minor at The Hague University; and, 3) translates findings into shareable best practices through publications of results. Findings will be implemented into tangible engaging tools for educational and professional settings. Knowledge will be inclusive and disseminated to large audiences by focusing on communication through social media and intervention conferences.
