Transcript of a lecture during the conference 'Is contemporary art history', Institute of Fine Arts, New York, 28th february 2014.
MULTIFILE
Europeans live their lives at a time when certain collective expectations of how the world should function no longer seem to describe their experience of what actually happens. This bifurcation of experience and expectation is causing some severe symptoms of dislocation. Truth turns relative and his- tory seems in need of radical revision. Even time itself seems topsy-turvy, in a way that some Messianic beliefs find very much to their taste. This is the hallmark of the contemporary moment and why, this essay will argue, that in lieu of any other generalising term, we need to make the most use of ‘contemporary’ and ‘contemporaneity’ for emancipatory purposes.
LINK
The New Aesthetic and Art: Constellations of the Postdigital is an interdisciplinary analysis focusing on new digital phenomena at the intersections of theory and contemporary art. Asserting the unique character of New Aesthetic objects, Contreras-Koterbay and Mirocha trace the origins of the New Aesthetic in visual arts, design, and software, find its presence resonating in various kinds of digital imagery, and track its agency in everyday effects of the intertwined physical world and the digital realm. Contreras-Koterbay and Mirocha bring to light an original perspective that identifies an autonomous quality in common digital objects and examples of art that are increasingly an important influence for today’s culture and society.Influenced by a diverse range of figures, ranging from Vilém Flusser, Arthur Schopenhauer, Immanuel Kant, David Berry, Lev Manovich, Olga Goriunova, Ernst Mayr, Bruce Sterling and, of course, James Bridle, The New Aesthetic and Art: Constellations of the Postdigital doesn’t just propose a description of a new set of objects but radically asserts that New Aesthetic objects analogously function as organisms within a broader digital-physical ecosystems of things and agents.
DOCUMENT
Het Nederlands Openluchtmuseum (NOM) wil actief bijdragen aan een duurzame samenleving met zijn kennis van materialen, producten, diensten en culturele tradities die eeuwenlang functioneerden binnen circulaire gemeenschappen. Ondanks technologische vernieuwing en globalisering heeft het NOM de overtuiging dat deze historische kennis kan bijdragen aan duurzame producten voor de toekomst. Het NOM wil een structurele samenwerking met de creatieve sector om meetbare impact te realiseren binnen en buiten het museum voor de transitie naar een circulaire samenleving. Daarvoor wil het graag zijn collectie en kennis toegankelijk maken voor ontwerpers. Belangrijke praktijkvragen daarbij zijn: Welke rol kan het museum spelen i.s.m. ontwerpers? Hoe kan relevante kennis van het NOM toegankelijk en toepasbaar worden gemaakt voor ontwerpers? Hoe creëer je samen met ontwerpers de gewenste impact in de samenleving? Op basis hiervan is de onderzoeksvraag geformuleerd: Hoe kunnen maatschappelijke organisaties zoals het NOM relevante kennis en artefacten toegankelijk en toepasbaar maken voor ontwerpers t.b.v. meetbare impact voor een circulaire samenleving? Deze onderzoeksvraag is vertaald naar enkele sub-vragen over definities van duurzaamheid en circulariteit, de verwachte rollen van museum en ontwerpers, de gewenste structuur van samenwerking en over de rol van prototypen om de gewenste impact te realiseren. Naast het NOM als MKB, participeren in dit project twee creatieve ondernemers (1 MKB, 1 ZZP-er) die zijn geselecteerd op basis van hun specifieke ontwerpkwaliteiten, hun ervaringen in samenwerken met partners en hun kennis van circulair ontwerp. Samen met docent-onderzoekers en ontwerpstudenten van ArtEZ onderzoeken zij deze vragen. De belangrijkste projectresultaten zijn: prototypen, getest op gewenste maatschappelijke impact; een rapport dat beschrijft hoe het NOM kan samenwerken met de creatieve sector om bij te dragen aan ‘Nederland circulair’; en presentatie- en netwerkbijeenkomsten om kennis te delen en te bouwen aan het netwerk van stakeholders om beoogde impact te realiseren.
Under the umbrella of artistic sustenance, I question the life of materials, subjective value structures, and working conditions underlying exhibition making through three interconnected areas of inquiry: Material Life and Ecological Impact — how to avoid the accumulation of physical materials/storage after exhibitions? I aim to highlight the provenance and afterlife of exhibition materials in my practice, seeking economic and ecological alternatives to traditional practices through sustainable solutions like borrowing, reselling, and alternative storage methods that could transform exhibition material handling and thoughts on material storage and circulation. Value Systems and Economic Conditions —what do we mean when we talk about 'value' in relation to art? By examining the flow of financial value in contemporary art and addressing the subjectivity of worth in art-making and artists' livelihoods, I question traditional notions of sculptural skill while advocating for recognition of conceptual labour. The research considers how artists might be compensated for the elegance of thought rather than just material output. Text as Archive and Speculation— how can text can store, speculate, and circulate the invisible labour and layers of exhibition making? Through titles, material lists, and exhibition texts, I explore writing's potential to uncover latent structures and document invisible labor, considering text both as an archiving method and a tool for speculating about future exhibitions. Using personal practice as a case study, ‘Conditions for Raw Materials’ seeks to question notions of value in contemporary art, develop alternative economic models, and make visible the material, financial, and relational flows within exhibitions. The research will manifest through international exhibitions, a book combining poetic auto-theoretical reflection with exhibition speculation, new teaching formats, and long-term investigations. Following “sticky relations," of intimacy, economy and conditions, each exhibition serves as a case study exploring exhibition making from emotional, ecological, and economic perspectives.
Om de ambities te behalen zoals geformuleerd in de Sustainable Development Goals, is transdisciplinaire samenwerking nodig tussen overheden, bedrijfsleven, burgers en wetenschap. Dit vraagt om multi-stakeholderbenaderingen waarin leren van en met elkaar centraal staat. Dit onderzoeksvoorstel is een vertaalslag van bovenstaande ambitie zoals geformuleerd in samenwerking met hoger onderwijs partners in Bandung, Indonesië. Het Living Lab Upper Citarum biedt een context om onderzoek te doen binnen een bestaand Living Lab gekenmerkt door de multi-stakeholder setting en de complexiteit van duurzaam beheer van natuurlijke hulpbronnen. Het onderzoek beoogt inzicht te verkrijgen in essentiële ‘21st century skills’ voor deelnemers met faciliterende rollen in een Living Lab. De onderzoeksstrategie wil een bijdrage leveren aan de duurzaamheidsagenda van Living Labs met het ontwerpen, het ervaren, reflecteren en documenteren van praktische interventies in de lokale context. De keuze voor werken op locatie is een eerste benadering in het creëren van een realistische leerervaring voor Living Lab facilitators met diverse achtergronden en valt daarmee te beschrijven als ‘learning by doing’. De algemene onderzoekvraag is als volgt geformuleerd: Which contemporary skills and capabilities are present and which need to be developed to establish a widely shared mind set for trans- or interdisciplinary strategies so that communities and institutions in a Living Lab configuration increase their performance? De onderzoeksstrategie krijgt vorm in een ‘21st century skills exploration’ die een experimentele leerruimte biedt aan medewerkers van diverse instituten en (overheids-)organisaties die actief zijn in het Living Lab om kennis te maken met de creatieve methodes voor publieke participatie. Dit vindt vooral plaats in interactie met lokale gemeenschappen met nadruk op creatieve methodes zoals een poetry route, participatory mapping en film. Na presentatie op locatie worden de resultaten gepresenteerd tijdens een mini-symposium in Bandung.
