BACKGROUND: Among patients with coronary artery disease (CAD), improvement of lifestyle-related risk factors (LRFs) reduces cardiovascular morbidity and mortality. However, modification of LRFs is highly challenging.OBJECTIVES: This study sought to evaluate the impact of combining community-based lifestyle programs with regular hospital-based secondary prevention.METHODS: The authors performed a randomized controlled trial of nurse-coordinated referral of patients and their partners to 3 widely available community-based lifestyle programs, in 15 hospitals in the Netherlands. Patients admitted for acute coronary syndrome and/or revascularization, with ≥1 LRF (body mass index >27 kg/m(2), self-reported physical inactivity, and/or smoking) were included. All patients received guideline-based usual care. The intervention was based on 3 lifestyle programs for weight reduction, increasing physical activity, and smoking cessation. The primary outcome was the proportion of success at 12 months, defined as improvement in ≥1 qualifying LRF using weight (≥5% reduction), 6-min-walking distance (≥10% improvement), and urinary cotinine (200 ng/ml detection limit) without deterioration in the other 2.RESULTS: The authors randomized 824 patients. Complete data on the primary outcome were available in 711 patients. The proportion of successful patients in the intervention group was 37% (133 of 360) compared with 26% (91 of 351) in the control group (p = 0.002; risk ratio: 1.43; 95% confidence interval: 1.14 to 1.78). In the intervention group, partner participation was associated with a significantly greater success rate (46% vs. 34%; p = 0.03).CONCLUSIONS: Among patients with coronary artery disease, nurse-coordinated referral to a comprehensive set of community-based, widely available lifestyle interventions, with optional partner participation, leads to significant improvements in LRFs. (RESPONSE-2: Randomised Evaluation of Secondary Prevention by Outpatient Nurse SpEcialists 2; NTR3937).
Coronary artery bypass grafting is the most frequently performed cardiac surgical procedure. Despite its benefits on survival and quality of life, it is associated with a considerable financial burden on society including sick leave. Our study aimed to explore the barriers that obstruct return to work after coronary artery bypass grafting. We performed a qualitative study with in-depth interviewing of patients 6 months after their surgery. We included ten working patients and interviewed them and their spouses at home. The interviews were transcribed and two investigators independently searched the transcriptions for barriers that had obstructed return to work. Based on the interviews we were able to distinguish four main groups of barriers: 'personal', 'healthcare', 'work' and 'law & regulation.' The personal barriers were subgrouped in affective, physical, cognitive, social and individually determined factors. Conclusion In a qualitative study we showed that personal barriers as well as barriers regarding healthcare, work and law & regulation, were perceived by patients as important factors obstructing return to work after coronary artery bypass grafting. To overcome the identified barriers, the process of return to work could preferably be initiated during the hospital phase, started during cardiac rehabilitation, and coordinated by a case-managing professional.
LINK
Patients with coronary artery disease (CAD) are more sedentary compared with the general population, but contemporary cardiac rehabilitation (CR) programmes do not specifically target sedentary behaviour (SB). We developed a 12-week, hybrid (centre-based+home-based) Sedentary behaviour IntervenTion as a personaLisEd Secondary prevention Strategy (SIT LESS). The SIT LESS programme is tailored to the needs of patients with CAD, using evidence-based behavioural change methods and an activity tracker connected to an online dashboard to enable self-monitoring and remote coaching. Following the intervention mapping principles, we first identified determinants of SB from literature to adapt theory-based methods and practical applications to target SB and then evaluated the intervention in advisory board meetings with patients and nurse specialists. This resulted in four core components of SIT LESS: (1) patient education, (2) goal setting, (3) motivational interviewing with coping planning, and (4) (tele)monitoring using a pocket-worn activity tracker connected to a smartphone application and providing vibrotactile feedback after prolonged sedentary bouts. We hypothesise that adding SIT LESS to contemporary CR will reduce SB in patients with CAD to a greater extent compared with usual care. Therefore, 212 patients with CAD will be recruited from two Dutch hospitals and randomised to CR (control) or CR+SIT LESS (intervention). Patients will be assessed prior to, immediately after and 3 months after CR. The primary comparison relates to the pre-CR versus post-CR difference in SB (objectively assessed in min/day) between the control and intervention groups. Secondary outcomes include between-group differences in SB characteristics (eg, number of sedentary bouts); change in SB 3 months after CR; changes in light-intensity and moderate-to-vigorous-intensity physical activity; quality of life; and patients’ competencies for self-management. Outcomes of the SIT LESS randomised clinical trial will provide novel insight into the effectiveness of a structured, hybrid and personalised behaviour change intervention to attenuate SB in patients with CAD participating in CR.
MULTIFILE
In Nederland lijden 1,4 miljoen mensen aan hart- en vaatziekten. Dit aantal zal oplopen tot 1,9 miljoen in 20301. Hevige of langdurige stress is een belangrijk risicofactor voor hart- en vaatproblemen. Cardiologen hebben vastgesteld dat omgaan met stress nu als een belangrijk onderdeel van de behandeling wordt beschouwd. Stressmanagement en het verlagen van stress zijn cruciaal voor hartpatiënten, voornamelijk bij specifieke groepen waaronder Ischemia and Non Obstructive Coronary Artery Disease (INOCA). In tegenstelling tot het klassieke beeld van obstructief coronarialijden zijn er bij INOCA-patiënten geen significante obstructies aanwezig en worden klachten medebepaald door spasme en vasculaire disfunctie van de grote en kleinere kransvaten. INOCA Uit verschillende onderzoeken komt naar voren dat muziek kan helpen bij het verlagen van stress en pijn.2 3 Echter is de invulling en de impact van sound therapie, waaronder het reductiegehalte van stress, bij hartpatiënten in de eigen leefomgeving nog onvoldoende onderzocht. Binnen het project HARMONIES – stressreductie met muziek voor INOCA-patiënten, is daarom de volgende onderzoeksvraag in samenwerking met de projectpartners en cardiologen vastgelegd: Hoe kan de toepassing van sound therapie in de eigen leefomgeving bijdragen aan het reduceren van stress bij INOCA-patiënten en wat is de impact hiervan op slaap? Het consortium heeft als doel om INOCA-patiënten, die vaak geen hartrevalidatie krijgen, te helpen met het reduceren van stress in de eigen leefomgeving. Door middel van sound therapie in combinatie met biofeedback kan er een gepersonaliseerde oplossing worden aangeboden aan individuele patiënten die leiden aan deze chronische ziekte. Door in te spelen op het verminderen van de stress in de eigen leefomgeving, wordt de behandeling van de chronische ziekte bevorderd en draagt dit bij aan het vergroten van de kwaliteit van leven. Door in te spelen op het verminderen/voorkomen van stress, zal dit ook bijdragen aan preventie en de druk op ziekenhuiszorg.
In Nederland lijden 1,4 miljoen mensen aan hart- en vaatziekten. Dit aantal zal oplopen tot 1,9 miljoen in 2030 . Hevige of langdurige stress is een belangrijk risicofactor voor hart- en vaatproblemen. Cardiologen hebben vastgesteld dat omgaan met stress nu als een belangrijk onderdeel van de behandeling wordt beschouwd. Stressmanagement en het verlagen van stress zijn cruciaal voor hartpatiënten, voornamelijk bij specifieke groepen waaronder Ischemia and Non Obstructive Coronary Artery Disease (INOCA). In tegenstelling tot het klassieke beeld van obstructief coronarialijden zijn er bij INOCA-patiënten geen significante obstructies aanwezig en worden klachten medebepaald door spasme en vasculaire disfunctie van de grote en kleinere kransvaten. INOCA Uit verschillende onderzoeken komt naar voren dat muziek kan helpen bij het verlagen van stress en pijn. Echter is de invulling en de impact van sound therapie, waaronder het reductiegehalte van stress, bij hartpatiënten in de eigen leefomgeving nog onvoldoende onderzocht. Binnen het project HARMONIES – stressreductie met muziek voor INOCA-patiënten, is daarom de volgende onderzoeksvraag in samenwerking met de projectpartners en cardiologen vastgelegd: Hoe kan de toepassing van sound therapie in de eigen leefomgeving bijdragen aan het reduceren van stress bij INOCA-patiënten en wat is de impact hiervan op slaap? Het consortium heeft als doel om INOCA-patiënten, die vaak geen hartrevalidatie krijgen, te helpen met het reduceren van stress in de eigen leefomgeving. Door middel van sound therapie in combinatie met biofeedback kan er een gepersonaliseerde oplossing worden aangeboden aan individuele patiënten die leiden aan deze chronische ziekte. Door in te spelen op het verminderen van de stress in de eigen leefomgeving, wordt de behandeling van de chronische ziekte bevorderd en draagt dit bij aan het vergroten van de kwaliteit van leven. Door in te spelen op het verminderen/voorkomen van stress, zal dit ook bijdragen aan preventie en de druk op ziekenhuiszorg.
