How do you train creativity, empathy and collaboration in a virtual world? In this talk I will take you through Connected Creativity in VR – an educational project in which students meet each other as avatars in VRChat and learn beyond the screen. You will discover how artistic assignments, playful interaction and reflection in a virtual space lead to deep human learning. Expect inspiration, practical examples and concrete ideas to make your education more creative and sensory – even digitally.
DOCUMENT
This paper introduces and contextualises Climate Futures, an experiment in which AI was repurposed as a ‘co-author’ of climate stories and a co-designer of climate-related images that facilitate reflections on present and future(s) of living with climate change. It converses with histories of writing and computation, including surrealistic ‘algorithmic writing’, recombinatory poems and ‘electronic literature’. At the core lies a reflection about how machine learning’s associative, predictive and regenerative capacities can be employed in playful, critical and contemplative goals. Our goal is not automating writing (as in product-oriented applications of AI). Instead, as poet Charles Hartman argues, ‘the question isn’t exactly whether a poet or a computer writes the poem, but what kinds of collaboration might be interesting’ (1996, p. 5). STS scholars critique labs as future-making sites and machine learning modelling practices and, for example, describe them also as fictions. Building on these critiques and in line with ‘critical technical practice’ (Agre, 1997), we embed our critique of ‘making the future’ in how we employ machine learning to design a tool for looking ahead and telling stories on life with climate change. This has involved engaging with climate narratives and machine learning from the critical and practical perspectives of artistic research. We trained machine learning algorithms (i.e. GPT-2 and AttnGAN) using climate fiction novels (as a dataset of cultural imaginaries of the future). We prompted them to produce new climate fiction stories and images, which we edited to create a tarot-like deck and a story-book, thus also playfully engaging with machine learning’s predictive associations. The tarot deck is designed to facilitate conversations about climate change. How to imagine the future beyond scenarios of resilience and the dystopian? How to aid our transition into different ways of caring for the planet and each other?
DOCUMENT
Integrating internationalisation in learning outcomes and assessment has long been known to be a key issue in higher education. However, getting buy-in from academics and incorporating learning outcomes into a programme’s larger internationalisation goals can present a challenge. LinkedIn: https://www.linkedin.com/in/josbeelen/
MULTIFILE
Aaltjes: automatisch classificeren en tellen. Agrariërs laten bodemmonsters analyseren op onder meer aanwezigheid van aaltjes. Deze bodemanalyse is voor agrariërs cruciaal om de bodemgezondheid- en vruchtbaarheid vast te stellen maar behelst een grote kostenpost. Het identificeren, analyseren en tellen van aaltjes (nematoden) in een bodemmonster geschiedt in een gespecialiseerd laboratorium. Dit is tijdrovend, specialistisch en seizoensgebonden werk. Het tellen- en analyseren van aaltjes is mensenwerk en vergt training en ervaring van de laborant. Daarnaast hebben de laboratoria te maken met personeelstekort en de laboranten met sterk fluctuerende werkdruk. Derhalve is het speciaal voor dit project opgerichte samenwerkingsverband tussen Fontys GreenTechLab, ROBA Laboratorium en CytoSMART voornemens om een oplossing te ontwikkelen voor het automatisch classificeren en tellen van aaltjes. Dit project richt zich op de ontwikkeling van een proof of concept van een analysescanner. Het werk van de laboranten wordt grotendeels geautomatiseerd waarbij door de scanner de bodemmonsters middels toepassing van deep learning en virtual modeling kan worden geanalyseerd. Daarmee wordt beoogd een oplossing te bieden waarmee het personeelstekort wordt tegengegaan, de werkdruk kan worden verlaagd, mensenwerk wordt geautomatiseerd (waardoor de kans op fouten wordt verkleind) en de kosten voor agrariërs worden verlaagd.
Onbetrouwbare oogstvoorspellingen in kassen veroorzaken onnodige kosten bij telers. Fontys/Green Tech Lab (GTL) is in een eerdere studie tot de conclusie gekomen dat het meten van de mogelijke oogst middels een camera systeem mogelijk is. Dit wordt ook wel ‘scouten’ genoemd. Dit heeft men al gedaan met paprika’s en komkommers. Nu is de vraag gekomen of dit ook mogelijk is voor het telen en voorspellen van de oogst van aardbeien: Strawberry Harvest Prediction. Nu wil men dit onderzoeken door het herkennen van vruchten en groeicurves (algoritmen) niet met echte beelden van de vruchten te doen, maar met digitale beelden als een ‘Digital Twin’. In deze virtuele kas worden virtuele planten met bloemetjes, vruchten en aardbeien ‘gekweekt’ middels de groeicurve van een aardbeiplant. Hiertoe heeft men een samenwerkingsverband opgericht met Kwekerij de Kemp BV en Kwekerij VieVerde BV (oogstvoorspelling m.b.v. kunstmatige intelligentie). Het samenwerkingsverband is voor dit doel opgericht en nieuw in deze samenstelling. GTL wil in een jaar tijd een proof of concept ontwikkelen van een systeem dat met behulp van een Digital Twin oogstvoorspellingen kan doen voor de teelt van aardbeien. Door de ontwikkeling van een Digital Twin kan veel sneller (wel 100 tot 1000 keer) een algoritme ontwikkeld worden. Het project levert een proof of concept op van een virtual strawberry harvest prediction -systeem dat d.m.v. Digital Twin technieken oogstvoorspellingen doet voor de teelt van aardbeien.
Virtual plant modelling for deap learned harvest prediction Onbetrouwbare oogstvoorspellingen in kassen veroorzaken onnodige kosten bij telers. Fontys GreenTechLab wil met partners een virtueel model (digital twin) ontwikkelen, waarmee men nauwkeurig voorspellingen kan doen over wat de te verwachten oogst is. Met behulp van een slim camerasysteem - dat gebruik maakt van vision-technieken - worden er opnamen gemaakt van een deel van de oogst. Al eerder (mei 2018 – mei 2019) heeft een projectteam bij GreenTechLab samen met studenten en Kwekerij Litjens (paprika’s) een onderzoek gedaan naar de ontwikkeling van een virtueel model (digital twin) waarmee men heel nauwkeurig voorspellingen kan doen over de te verwachten oogst. Nu wil men dit onderzoek verder verdiepen (nachtopnames) en het samenwerkingsverband uitbreiden met VieVerde B.V. (komkommers) en Yookr B.V. (besturingssystemen in kassen). Het samenwerkingsverband is voor dit doel opgericht en nieuw in deze samenstelling. Het GreenTechLab wil nu een proof of concept ontwikkelen van een systeem dat in de nacht beelden analyseert en classificeert. Ook wil men data verzamelen over de effecten van het micro- en macroklimaat in de kas op de groei. Hiervoor moet de software die thans gebruikt wordt ook worden aangepast. Het systeem moet in eerste instantie zowel toepasbaar zijn bij de teelt van paprika’s als bij de teelt van komkommers. Het project levert een proof of concept op van een virtual plant modelling-systeem dat d.m.v. vision technieken en deep learning technieken oogstvoorspellingen doet voor de teelt van paprika’s en komkommers.
