Background: There is a lack of evidence regarding the relationship between family involvement and outcomes in gastrointestinal oncology patients after surgery. To evaluate the effect of a family involvement program for patients undergoing oncologic gastrointestinal surgery on unplanned readmissions within 30 days after surgery. Methods: A multicenter patient-preference cohort study compared 2 groups: patients who participated in the family involvement program versus usual care. The program comprised involvement of family caregivers in care and training of health care professionals in family-centered care. Multivariable regression analyses were used to evaluate the effect of the FIP on the number of unplanned readmissions up to 30 days after surgery. Secondary outcomes included complications sensitive to fundamental care activities, emergency department visits, intensive care unit admissions, hospital length of stay, and the need for professional home care after discharge. Results: Of the 301 patients included, 152 chose the family involvement program, and 149 chose usual care. Postoperative readmissions occurred in 25 (16.4%) patients in the family involvement program group, and 15 (10.1%) in the usual care group (P = .11). A significant reduction of 16.2% was observed in the need for professional home care after discharge in the family involvement program group (P < .01). No significant differences were found between the 2 groups in the other secondary outcomes. Conclusion: The family involvement program did not reduce the number of unplanned readmissions, but it led to a substantial reduction in-home care, which suggests an economic benefit from a societal perspective. Implementation of the family involvement program should, therefore, be considered in clinical practice.
MULTIFILE
To gain insight into changes of scholarly journals’ recommendations, we conducted a systematic review of studies that analysed journals’ Instructions to Authors (ItAs). We summarised results of 153 studies, and meta-analysed how often ItAs addressed: 1) authorship, 2) conflicts of interest, 3) data sharing, 4) ethics approval, 5) funding disclosure, and 6) International Committee of Medical Journal Editors’ Uniform Requirements for Manuscripts. For each topic we found large between-study heterogeneity. Here, we show six factors that explained most of that heterogeneity: 1) time (addressing of topics generally increased over time), 2) country (large differences found between countries), 3) database indexation (large differences found between databases), 4) impact factor (topics were more often addressed in highest than in lowest impact factor journals), 5) discipline (topics were more often addressed in Health Sciences than in other disciplines), and 6) sub-discipline (topics were more often addressed in general than in sub-disciplinary journals).
Het doel van dit proefschrift betrof het verkennen van attituden en afwegingen rond taakherschikking tussen tandartsen en mondhygiënisten. Daarnaast werd nagegaan welke sociale kenmerken studenten toeschrijven aan elkaar, zichzelf en beide beroepsgroepen. Vervolgens werd het effect van een psychologische interventie in een onderwijssetting onderzocht op interprofessionele communicatie en percepties ten aanzien van interprofessionele taakverdeling. Tandartsen en mondhygiënisten hebben verschillende attituden ten opzichte van taakherschikking, vooral wat betreft de vrijgevestigde praktijk van mondhygiënisten. Dit laatste wordt het minst gewenst door tandartsen. Tandartsen en mondhygiënisten hebben verschillende afwegingen wanneer men een voor- of tegenstander is van dit beleid. De interprofessionele relatie tussen tandartsen en mondhygiënisten komt tot uiting in de attributie van specifieke sociale kenmerken. Tandheelkunde en mondzorgkunde studenten zijn beide de mening toegedaan dat tandartsen meer dominant zijn dan mondhygiënisten. Het faciliteren van interprofessionele groepsvorming kan zowel interprofessionele hiërarchie als tandarts-gecentreerde taakverdeling reduceren. Tijdens het eerste onderzoek (Hoofdstuk 2) werden verschillen tussen tandartsen en mondhygiënisten ontdekt ten aanzien van de taakuitbreiding van de mondhygiënist. De helft van alle tandartsen en de meeste mondhygiënisten hebben hierover een positieve attitude. Een interprofessionele kloof werd gevonden ten aanzien van de zelfstandige praktijkvoering van mondhygiënisten. Een minderheid van alle tandartsen heeft hierover een positieve attitude vergeleken met een meerderheid van alle mondhygiënisten. Dit suggereert dat de acceptatie van een zelfstandige mondhygiënist een groot obstakel is wanneer men taakherschikking wil implementeren. Tandartsen willen controle over de mondhygiënist behouden, daarom is het waarschijnlijk dat taakdelegatie boven taaksubstitutie wordt verkozen. Dit laatste betreft taakherschikking met professionele autonomie.
