In de openbare les van mijn collega lector Raymond Pieters, is het domein van het lectoraat ‘Innovative Testing in Life Sciences & Chemistry’ toegelicht. Kort samengevat richt dit lectoraat zich op de ontwikkeling en toepassing van innovatieve teststrategieën om geneesmiddelen, voedingsmiddelen of chemicaliën (stoffen) te beoordelen op hun werkzaamheid (effectiviteit) en veiligheid. De nadruk ligt op de ontwikkeling van snelle, kosteneffectieve testmethoden die een relevante voorspelling van effecten op de gezondheid van de mens en het milieu opleveren én waarbij geen of minder proefdieren worden gebruikt. In mijn les zal ik u laten zien waar proefdieren voor gebruikt worden. Hierbij zal ik mij voornamelijk richten op de Nederlandse situatie. Ik zal ingaan op de wetenschappelijke en maatschappelijke wens om minder proefdieren te gebruiken en op de vraag wat we verstaan onder ‘alternatieven voor dierproeven’. Daarna zal ik bespreken waarom er in Nederland en Europa recentelijk meer aandacht is voor dit onderwerp. Het overzicht zal niet uitputtend zijn, maar zal u een goede indruk geven van het landschap. Ook zal ik stil staan bij de vraag: Waarom zijn we tot nog toe zo weinig succesvol geweest op het gebied van alternatieven voor dierproeven? Wat zijn de obstakels en wat kunnen we hier van leren? Hoe zouden we in de praktijk de toepassing van alternatieven kunnen stimuleren? Wat moet er beter, en hoe gaan we dat doen? Als we slimmer willen testen moeten we de huidige grenzen verleggen, of beter over de grenzen van ons vakgebied heen kijken. Ik zal aangeven waar prioriteiten liggen en hoe we de meeste ‘winst’ kunnen behalen in termen van proefdiervermindering in relatie tot productinnovatie. Tot slot zal ik aangeven welke bruggen we moeten bouwen en wat de rol is van de Hogeschool Utrecht
Background: Cardiac output measurements may inform diagnosis and provide guidance of therapeutic interventions in patients with hemodynamic instability. The FloTrac™ algorithm uses uncalibrated arterial pressure waveform analysis to estimate cardiac output. Recently, a new version of the algorithm has been developed. The aim was to assess the agreement between FloTrac™ and routinely performed cardiac output measurements obtained by critical care ultrasonography in patients with circulatory shock.Methods: A prospective observational study was performed in a tertiary hospital from June 2016 to January 2017. Adult critically ill patients with circulatory shock were eligible for inclusion. Cardiac output was measured simultaneously using FloTrac™ with a fourth-generation algorithm (COAP) and critical care ultrasonography (COCCUS). The strength of linear correlation of both methods was determined by the Pearson coefficient. Bland-Altman plot and four-quadrant plot were used to track agreement and trending ability.Result: Eighty-nine paired cardiac output measurements were performed in 17 patients during their first 24 h of admittance. COAP and COCCUS had strong positive linear correlation (r2 = 0.60, p < 0.001). Bias of COAP and COCCUS was 0.2 L min-1 (95% CI - 0.2 to 0.6) with limits of agreement of - 3.6 L min-1 (95% CI - 4.3 to - 2.9) to 4.0 L min-1 (95% CI 3.3 to 4.7). The percentage error was 65.6% (95% CI 53.2 to 77.3). Concordance rate was 64.4%.Conclusions: In critically ill patients with circulatory shock, there was disagreement and clinically unacceptable trending ability between values of cardiac output obtained by uncalibrated arterial pressure waveform analysis and critical care ultrasonography.Trial registration: Clinicaltrials.gov, NCT02912624, registered on September 23, 2016.
Purpose: Measurement of muscle mass is paramount in the screening and diagnosis of sarcopenia. Besides muscle quantity however, also quality assessment is important. Ultrasonography (US) has the advantage over dual-energy X-ray absorptiometry (DEXA) and bio-impedance analysis (BIA) to give both quantitative and qualitative information on muscle. However, before its use in clinical practice, several methodological aspects still need to be addressed. Both standardization in measurement techniques and the availability of reference values are currently lacking. This review aims to provide an evidence-based standardization of assessing appendicular muscle with the use of US. Methods: A systematic review was performed for ultrasonography to assess muscle in older people. Pubmed, SCOPUS and Web of Sciences were searched. All articles regarding the use of US in assessing appendicular muscle were used. Description of US-specific parameters and localization of the measurement were retrieved. Results: Through this process, five items of muscle assessment were identified in the evaluated articles: thickness, cross-sectional area, echogenicity, fascicle length and pennation angle. Different techniques for measurement and location of measurement used were noted, as also the different muscles in which this was evaluated. Then, a translation for a clinical setting in a standardized way was proposed. Conclusions: The results of this review provide thus an evidence base for an ultrasound protocol in the assessment of skeletal muscle. This standardization of measurements is the first step in creating conditions to further test the applicability of US for use on a large scale as a routine assessment and follow-up tool for appendicular muscle.
STEADY; Sustained Technology for Evaluation of lumbar Atrophy and DYsfunction Aspecifieke lage rugpijn (aLRP) is als aandoening lastig te begrijpen en te behandelen. De zorgconsumptie en het arbeidsverzuim ten gevolge van deze aandoening is hoog. De fysiotherapeut staat voor de maatschappelijke uitdaging de meest effectieve en efficiënte behandeling voor patiënten met aLRP toe te passen, waarbij het vaststellen van subgroepen van patiënten één van de internationale speerpunten van onderzoek is. Op dit moment wordt het gebruik van technologie voor de diagnostiek van aLRP niet algemeen in de fysiotherapie gebruikt. Dit project heeft als hoofddoelstelling innovatieve technologie te gebruiken en te optimaliseren om de diagnostiek van aLRP door de fysiotherapeut te verbeteren. Diagnostische technologie voor het meten van functie (kracht, coördinatie, bewegingspatronen) en morfologie (spierkwaliteit) van de wervelkolom musculatuur wordt gevalideerd voor het classificeren van subgroepen van aLRP-patiënten. Het innovatieve element van STEADY is het inzetten van technologie in de dagelijkse fysiotherapiepraktijk ten behoeve van objectieve classificatie. STEADY bevindt zich op het snijvlak van techniek en gezondheid. STEADY bestaat uit een samenwerkingsverband tussen het publieke fysiotherapeutische domein, twee hogescholen, een buitenlandse universiteit, een universitair medisch centrum, een technische universiteit, diverse perifere kennisinstellingen en het MKB.
