Op 21 januari 2019 organiseerden het kennisplatform Utrecht Sociaal en de stichting Presentie een bijeenkomst over de identiteit van de nieuwe sociaal professional. Centraal stond de vraag wat kenmerkend is voor sociaal werkers die leefwereldgericht werken in wijken waar veel mensen in kwetsbare posities wonen en welke vaardigheden professionals daarvoor nodig hebben.
Kwantitatieve gegevens domineren sinds jaar en dag verantwoordings- en evaluatieprocessen en –systemen bij overheden en maatschappelijke organisaties, terwijl veel bestuurders, professionals en burgers beseffen dat dit maar een deel van de werkelijkheid vangt. Ze willen dat buurten veerkrachtig zijn, burgers in staat zijn zoveel als mogelijk de eigen regie te hebben, de verleende zorg en de toeleiding naar arbeid goed zijn, dat mensen ‘tot hun recht kunnen komen’. Maar hoe krijg je nu ‘goed zicht’ op die werkelijkheid, en op de impact die beleid en uitvoering daar hebben. Gemeenten, maatschappelijke organisaties en kennisinstellingen stellen zich in toenemende mate deze vragen, mede onder invloed van de transformaties in het sociaal domein.
In de wereld van de gehandicaptenzorg is meedoen een belangrijk streven. Hoe kunnen mensen met een verstandelijke beperking op alle fronten onderdeel zijn van de samenleving? En wat betekent dit voor de inzet van professionals? Deze vragen stonden centraal in het project ‘Vathorst Inclusief’ dat tussen 2017 en 2020 speelde in de wijk Vathorst in Amersfoort. Het project was een samenwerking tussen drie instellingen voor verstandelijk gehandicaptenzorg, Abrona, Humanitas DMH en Amerpoort, en het lectoraat Participatie, Zorg en Ondersteuning, onderdeel van het Kenniscentrum Sociale Innovatie. Het onderzoek werd mede mogelijk gemaakt door het kennisplatform Utrecht Sociaal, waar genoemde organisaties bij aangesloten zijn.
