Objective Primary to provide an overview of diagnostic accuracy for clinical tests for common elbow (sport) injuries, secondary accompanied by reproducible instructions to perform these tests. Design A systematic literature review according to the PRISMA statement. Data sources A comprehensive literature search was performed in MEDLINE via PubMed and EMBASE. Eligibility criteria We included studies reporting diagnostic accuracy and a description on the performance for elbow tests, targeting the following conditions: distal biceps rupture, triceps rupture, posteromedial impingement, medial collateral ligament (MCL) insufficiency, posterolateral rotatory instability (PLRI), lateral epicondylitis and medial epicondylitis. After identifying the articles, the methodological quality was assessed using the QUADAS-2 checklist. Results Our primary literature search yielded 1144 hits. After assessment 10 articles were included: six for distal biceps rupture, one for MCL insufficiency, two for PLRI and one for lateral epicondylitis. No articles were selected for triceps rupture, posteromedial impingement and medial epicondylitis. Quality assessment showed high or unclear risk of bias in nine studies. We described 24 test procedures of which 14 tests contained data on diagnostic accuracy. Conclusions Numerous clinical tests for the elbow were described in literature, seldom accompanied with data on diagnostic accuracy. None of the described tests can provide adequate certainty to rule in or rule out a disease based on sufficient diagnostic accuracy.
LINK
In deze thematische overzichtsstudie presenteren we de resultaten van een brede analyse van het beschikbare onderzoek rond het welzijn van docenten in het hoger onderwijs gedurende en na de coronapandemie. Docentenwelzijn is hierbij, in lijn met de conceptualisatie van Viac & Fraser (2020), onderverdeeld in vier dimensies: cognitief, subjectief, fysiek en mentaal, en sociaal welzijn. De centrale onderzoeksvraag was: Wat is er bekend over de veranderingen op de vier dimensies van het welzijn van docenten in het hoger onderwijs als gevolg van online en hybride werken en lesgeven gedurende de coronapandemie?Met behulp van een scoping literatuurstudie aan de hand van vier selectiecriteria1 vonden we 48 relevante artikelen; 37 artikelen verschenen in wetenschappelijke tijdschriften en 11 publicaties maakten deel uit van ‘grijze’ literatuur. Uit deze publicaties blijkt dat de verandering naar online of hybride werken een aanzienlijke impact had op het welzijn van docenten in het hoger onderwijs. Hierbij kunnen vier grotere thema’s onderscheiden worden: de impact van thuiswerken op productiviteit, op de verbinding en het contact met collega’s en studenten, de ervaren werkdruk en een veranderende werk-privé balans. Hoewel de negatieve impact van de nieuwe manier van werken op het docentenwelzijn overheerst, werden in meerdere studies ook positieve effecten op docentenwelzijn gerapporteerd. Hiermee lijkt het thuis en op afstand werken een ‘double edged sword’ voor docentenwelzijn te zijn geweest tijdens de coronapandemie. Op basis van deze uitkomsten worden een aantal aandachtspunten voor het Nederlands hoger onderwijs en aanbevelingen voor vervolgonderzoek gegeven.
MULTIFILE
