Psoriasis (Pso) is a chronic inflammatory skin disease, and up to 30% of Pso patients develop psoriatic arthritis (PsA), which can lead to irreversible joint damage. Early detection of PsA in Pso patients is crucial for timely treatment but difficult for dermatologists to implement. We, therefore, aimed to find disease-specific immune profiles, discriminating Pso from PsA patients, possibly facilitating the correct identification of Pso patients in need of referral to a rheumatology clinic. The phenotypes of peripheral blood immune cells of consecutive Pso and PsA patients were analyzed, and disease-specific immune profiles were identified via a machine learning approach. This approach resulted in a random forest classification model capable of distinguishing PsA from Pso (mean AUC = 0.95). Key PsA-classifying cell subsets selected included increased proportions ofdifferentiated CD4+CD196+CD183-CD194+ and CD4+CD196-CD183-CD194+ T-cells and reduced proportions of CD196+ and CD197+ monocytes, memory CD4+ and CD8+ T-cell subsets and CD4+ regulatory T-cells. Within PsA, joint scores showed an association with memory CD8+CD45RACD197- effector T-cells and CD197+ monocytes. To conclude, through the integration of in-depth flow cytometry and machine learning, we identified an immune cell profile discriminating PsA from Pso. This immune profile may aid in timely diagnosing PsA in Pso.
MULTIFILE
Dit proefschrift behandelt de vraag hoe maatschappelijke actoren (‘crisismakelaars’) een sluimerende crisis aan de orde stellen, en hoe, op grond van inzicht in dit soort processen, overheidscommunicatie kan bijdragen aan het eerder identificeren en beter interpreteren van een dergelijke crisis.
DOCUMENT
Dierentuinen streven naar een zo hoog mogelijk welzijnsniveau voor alle diersoorten die zij houden en spelen een cruciale rol in het behoud van bedreigde diersoorten. De zwarte neushoorn (Diceros bicornis) staat al jaren op de lijst van ernstig bedreigde diersoorten. Van de ongeveer 100.000 zwarte neushoorns die in de zestiger jaren nog in het wild leefden, zijn er nu nog slechts 5000 individuen over als gevolg van afname van het leefgebied en stroperij. De zwarte neushoorns in dierentuinen worden, vanwege ernstige gezondheidsproblemen, eveneens bedreigd. De ongeveer 250 zwarte neushoorns in dierentuinen hebben te kampen met dezelfde gezondheidsproblemen, dat we steeds vaker bij de mens zien. Ongezonde voeding (veel suikers en vet) en te weinig beweging zorgen bij de mens voor een cascade aan problemen, die onder te brengen zijn onder de noemer metabool syndroom. Het lijkt erop dat bij de zwarte neushoorn hetzelfde type problemen aanwezig zijn, belangrijke indicatoren hiervoor zijn ijzerstapeling, insuline-resistentie en diverse problemen die samenhangen met een verstoord immuunsysteem. Het is kenmerkend dat deze gezondheidsproblemen niet worden aangetroffen bij de in het wild levende exemplaren. Zwarte neushoorns in dierentuinen overlijden vaak al voordat ze geslachtsrijp zijn. Vaak zijn organen, waaronder de voortplantingsorganen, door ijzerstapeling aangetast. Dit kan de ondergang van deze diersoort betekenen. Tot nu toe zijn de gezondheidsproblemen van de zwarte neushoorn voornamelijk onderzocht door te focussen op slechts één in het oog springend aspect, namelijk ijzerstapeling. In het voorgestelde RHINOCEROMICS onderzoek wordt het gezondheidsprobleem breder onderzocht door met behulp van geavanceerde OMICs technieken een zeer breed scala aan potentiële biologische en biochemische factoren te meten; bloed en feces wordt onderzocht met als doel technieken en biomarkers te ontwikkelen waarmee we de gezondheid van de zwarte neushoorn in gevangenschap kunnen bewaken.