In 2017, I introduced a new theoretical framework in Archival Science, that of the ‘Archive–as–Is’. This framework proposes a theoretical foundation for Enterprise Information Management (EIM) in World 2.0, the virtual, interactive, and hyper connected platform that is developing around us. This framework should allow EIM to end the existing ‘information chaos’, to computerize information management, to improve the organizational ability to reach business objectives, and to define business strategies. The concepts of records and archives are crucial for those endeavours. The framework of the ‘Archive–as–Is’ is an organization–oriented archival theory, consisting of five components, namely: [1] four dimensions of information, [2] two archival principles, [3] five requirements of information accessibility, [4] the information value chain; and [5] organizational behaviour. In this paper, the subject of research is component 5 of the framework: organizational behaviour. Behaviour of employees (including archivists) is one of the most complicated aspects within organizations when creating, processing, managing, and preserving information, records, and archives. There is an almost universal ‘sound of silence’ in scholarly literature from archival and information studies although this subject and its effects on information management are studied extensively in many other disciplines, like psychology, sociology, anthropology, and organization science. In this paper, I want to study how and why employees behave as they do when they are working with records and archives and how EIM is influenced by this behaviour.
From the article: "Abstract Maintenance processes of Dutch housing associations are often still organized in a traditional manner. Contracts are based on lowest price instead of ‘best quality for lowest price’ considering users’ demands. Dutch housing associations acknowledge the need to improve their maintenance processes in order to lower maintenance cost, but are not sure how. In this research, this problem is addressed by investigating different supply chain partnering principles and the role of information management. The main question is “How can the organisation of maintenance processes of Dutch housing associations, in different supply chain partnering principles and the related information management, be improved?” The answer is sought through case study research."
Bedrijven bevinden zich tegenwoordig vaak in een keten. Een keten kan worden beschouwd als een verzameling organisaties die een virtueel netwerk delen waar informatie, diensten, goederen of geld doorheen stroomt. Hierbij staan ICT-systemen veelal centraal. Deze afhankelijkheid werkt in de hand dat cyber-gerelateerde risico’s een opmars maken binnen ketens. Niet elke ketenorganisatie beschikt echter over de middelen en kennis om zichzelf te beschermen: om tot sterke ketens te komen is informatiedeling tussen ketenorganisaties over actuele dreigingen en incidenten van belang. Een doel van dit verkennend onderzoek, dat is uitgevoerd in opdracht van het Nationaal Cyber Security Centrum (NCSC), is om inzicht te bieden in de succesfactoren van informatiedeling-initiatieven op het gebied van cyberveiligheid. Met deze kennis kan het NCSC haar accounthouders en adviseurs helpen om de doelgroepen positief te motiveren om actie te nemen ter versterking van ketenweerbaarheid. Tevens wordt met dit onderzoek beoogd om aanknopingspunten voor vervolgonderzoek te identificeren. Het identificeren van succesfactoren vond plaats op basis van een literatuurstudie en gestructureerde interviews met in totaal zes leden uit drie verschillende bestaande informatiedeling-initiatieven rondom cybersecurity: het Managed Service Provider (MSP) Information Sharing and Analysis Centre (ISAC), Energie ISAC en de securitycommissie van de Nederlandse Energie- Data Uitwisseling (NEDU). Alle respondenten zijn informatiebeveiligingsexperts die hun organisatie vertegenwoordigen in de samenwerkingsverbanden. In totaal zijn 20 succesfactoren geïdentificeerd. Deze factoren zijn vervolgens gecategoriseerd tot vier thema’s die bijdragen aan een succesvolle informatiedeling. De thema’s zijn samen te vatten als teamfactoren, individuele factoren, managementfactoren en faciliterende factoren. De vier meest genoemde succesfactoren zijn: ● Expertise: Leden met onderscheidende en gespecialiseerde kennis bevorderen de informatiedeling en zijn ondersteunend aan het individuele leerdoel van de leden. ● Vertrouwen: Vertrouwen is een essentiële voorwaarde voor de bereidheid om samen te werken en informatie te delen. Tijd is hierin een cruciale factor: tijd is nodig voor vertrouwen om te ontstaan. ● Lidmaatschapseisen: Expliciete en impliciete lidmaatschapseisen zorgen voor een selectie op geschikte deelnemers en faciliteren daarmee het onderling vertrouwen. ● Structurele opzet: Een samenwerking dient georganiseerd te zijn volgens een structuur en met een stabiele bezetting van voldoende omvang. Vervolgonderzoek zou zich kunnen richten op het identificeren van strategieën voor het opstarten van samenwerkingsverbanden en het over de tijd behouden van enthousiasme onder de leden in de informatiedeling-initiatieven rondom cybersecurity. Ook onderzoek naar de eigenschappen of kwaliteiten van de voorzitter en hoe deze bijdragen aan het succesvol initiëren en onderhouden van een samenwerkingsverband zijn genoemd. Ook is nog onvoldoende duidelijk hoe gedeelde of juist onderscheidende expertise van de leden bijdraagt aan succes van de informatiedeling-initiatieven. Verder is er behoefte aan kennis over hoe de samenwerking tussen ketenpartners op het gebied van cyberveiligheid buiten bestaande samenwerkingsverbanden is ingericht. Denk hierbij aan een uitbreiding van de huidige studie, maar met een focus op kleinere bedrijven die deel uitmaken van ketens, maar waarbij IT niet de corebusiness is, aangezien die volgens respondenten als risicovol worden gezien voor de keten.
