Individuals with intellectual disability (ID) need support from direct support professionals (DSPs) to engage in a healthy lifestyle. However, literature shows DSPs feel insufficiently equipped to support a healthy lifestyle. Therefore, the aim of this study is to develop a theory-based program for DSPs to support physical activity and healthy nutrition for people with moderate to profound levels of ID, and to design its evaluation. The Intervention Mapping Protocol (IM) was followed to develop a theory-based program for DSPs. The program evaluation consists of process and feasibility evaluations. This study provided a theory-based program consisting of a training and education section with online and face-to-face components to support DSPs in promoting health for people with ID.
DOCUMENT
Hoofdstuk 2 in Kansen in kunst. Als we de wereld als podium zien, in welke rollen hebben mensen met een handicap hier tot nu toe dan op mogen meespelen? Welke ruimte en kansen kunnen we voor hen creëren, zodat zij in nieuwe rollen, die ze zélf graag willen spelen, op dit wereldpodium kunnen meedoen? De algemene doelstelling van Kunst Inclusief was meer mogelijkheden te creëren, zodat mensen met een beperking in staat zijn hun talenten te ontwikkelen en door middel van hun talenten beter kunnen participeren in de samenleving. Gedurende het onderzoek werd echter besloten dat ‘mensen met handicaps’ een te brede groep was en is er gefocust op mensen met verstandelijke en psychiatrische ‘handicaps’. Maar ook deze indeling bleek niet eenvoudig. Want deze twee groepen verschillen erg van elkaar. En ook binnen deze zogenaamde doelgroepen zijn mensen erg verschillend. Mensen met een psychiatrische beperking geven aan dat zij vaak benaderd worden als ‘doelgroep’. Ze ervaren dit als stigmatiserend: door anderen wordt bedacht en bepaald hoe ze zich mogen ontwikkelen en op welke manier ze mogen meedoen. Sommigen ervaren zelfs dat de visie van meedoen gebaseerd is op bezuinigingen, met als achterliggende gedachte de deelnemers te forceren zo snel mogelijk aan het werk te gaan.
DOCUMENT
Background: Family quality of life (FQoL) of families that have a child with severe to profound intellectual disabilities (SPID) is an important and emerging concept, however, related variables are inconclusive.Aim: To gain a better understanding of variables related to the FQoL of families that have a child with SPID, variables related to the FQoL of families that have a child with intellectual disabilities (ID) were systematically reviewed.Methods and procedures: A search strategy was performed in five databases. Critical appraisal tools were employed to evaluate the quality of both quantitative and qualitative studies. Data extraction and synthesis occurred to establish general study characteristics, variables, and theoretical concepts. Variables were categorised into four key concepts of the FQoL: systemic concepts, performance concepts, family-unit concepts and individual-member concepts.Outcomes and results: A total of 40 studies were retrieved with 98 variables. Quality scores ranged from 7 to 13 (quantitative) and 5 to 13 (qualitative) out of 13 and 14 points, respectively. Five out of the 40 studies (13%) focused on individuals with SPID. Variables related positively or negatively to the FQoL, and were categorised within systemic concepts (n = 3); performance concepts (n = 11); family-unit concepts (n = 26); and individual-member concepts (n = 58).Conclusions and implications: Several variables were found to be (inter)related to the FQoL of families that have a child with ID. A contrasting picture emerged regarding the impact of a disability in relation to transitional phases. However, studies which include families of children with SPID were minimal, therefore, it remained ambiguous to what extent the identified variables apply to these families.
DOCUMENT
Objectives:People with intellectual disabilities are more vulnerable to and experience mental health concerns at a higher incidence than their peers without intellectual disabilities. This may be directly related to the aetiology of their intellectual disability but also occur because of negative psychological and social factors that affect their lives, such as loss of self-esteem or lack of meaningful opportunities. The SOOTHE project, sought to understand the meaning that adults with intellectual disabilities attribute to mental health and wellbeing, the factors influencing good and poor mental health, and the strategies they utilised to maintain good mental health and wellbeing. Using an online anonymous survey, participants were invited to electronically submit an image that represented their perspectives on what mental health and wellbeing meant to them.Methods:This study, which took place in 2020 during the first year of the Covid-19 pandemic, employed an anonymous survey approach which resulted in individual images being received from 329 people with intellectual disabilities living in Spain, the Netherlands, and Ireland. These were analysed thematically and brought together in an electronic quilt/mosaic.Results:Images were classified into seven potential themes: (1) Covid-19 and mental health; (2) maintaining good mental health; (3) activities that promote good mental health; (4) nature and mental health; (5) perspectives on self; (6) the impor- tance of relationships; and (7) home and feeling safe.Conclusions:This paper explores the possible meaning of the images and seeks alignment of those meanings with the rights and freedoms enshrined in the UNCRPD. The project supports the belief that persons with intellectual disabilities have an understanding of mental health and wellbeing and are able to identify ways of maintaining positive mental health.
DOCUMENT
Aim: The degree to which people with intellectual and visual disabilities can use technology relies on the level of support they receive. However, there is a lack of knowledge about the relationship between the constructs effort expectancy, attitudes, and behavioural intentions of support people (i.e. relatives and healthcare professionals) regarding the use of such technologies for people with intellectual and visual disabilities. The aim of this study was to gain insight into how these constructs are connected and to explore their relationship with support person’s characteristics and the support need levels of people with intellectual and visual disabilities. Methods: In total, 186 support people from a Dutch healthcare organisation focusing on people with intellectual and visual disabilities participated in an online questionnaire. We used a regression analysis to explore how the constructs, the characteristics, and the level of support needs were related. Results: Both effort expectancy (β =.35; t(185) = 5.04; p
DOCUMENT
Background: There is a lack of theory-based interventions for direct support professionals (DSPs) to support a healthy lifestyle for people with moderate to profound intellectual disabilities (ID) despite their major role in this. This study aims to evaluate the preparation, implementation, and preliminary outcomes of a theory-based training and education program for DSPs to learn how to support these individuals. Methods: The program consisting of e-learning, three in-person sessions, and three assignments was implemented. The implementation process was evaluated with a mixed method design with the following components: preparation phase, implementation phase, and the outcomes. These components were measured with project notes, questionnaires, interviews, reflections, assignments, food diaries, Actigraph/Actiwatch, and an inventory of daily activities. Results: Regarding the preparation phase, enough potential participants met the inclusion criteria and the time to recruit the participants was 9 months. The program was implemented in four (residential) facilities and involved individuals with moderate to profound ID (n = 24) and DSPs (n = 32). The e-learning was completed by 81% of the DSPs, 72–88% attended the in-person sessions, and 34–47% completed the assignments. Overall, the fidelity of the program was good. DSPs would recommend the program, although they were either negative or positive about the time investment. Mutual agreement on expectations were important for the acceptability and suitability of the program. For the outcomes, the goals of the program were achieved, and the attitudes of DSPs towards a healthy lifestyle were improved after 3 months of the program (nutrition: p = < 0.01; physical activity: p = 0.04). A statistically significant improvement was found for food intake of people with ID (p = 0.047); for physical activity, no statistically significant differences were determined. Conclusions: The theory-based program consisting of a training and education section for DSPs to support a healthy lifestyle for people with moderate to profound ID was feasible to implement and, despite some barriers regarding time capacity and mutual expectations, it delivered positive changes in both persons with moderate to profound ID and DSPs. Thus, the program is a promising intervention to support DSPs.
DOCUMENT
Essay 1 in Kansen in kunst. Wij leren de wereld kennen vanuit onze waarneming. Onze eerste indrukken worden gevormd door aanrakingen, geluiden, reuk en smaak. Pas later ontwikkelen we onze taal, vaak door liedjes die we horen of verhalen die ons worden voorgelezen of verteld. Vanaf ongeveer ons vierde levensjaar gaan de meesten van ons met onze verbeeldingskracht eigen verhalen vormgeven. Op eigen wijze ontdekken we hoe we onze beelden kunnen plaatsen in de voor ons steeds groter wordende wereld. Met verhalen leggen we verbanden, verwerken we en geven we zin en betekenis. Ze wijzen ons de weg.
MULTIFILE
Hoofdstuk 4 in Kansen in kunst. In het eerste hoofdstuk is beschreven hoe deelnemers met speciale wensen de hoofdrol hebben in dit project. De verhalen van de deelnemers zijn centraal gesteld. De kunstbegeleider staat als het ware klaar in de coulissen om de deelnemer te ondersteunen en aan te reiken wat hij nodig heeft om zijn kunstontwikkelings- en participatiemogelijkheden te vergroten. Dit kan een bemoedigend woord zijn, een bepaalde techniek, inspiratie of een kunstzinnige opdracht in een uitdagende omgeving. In het derde hoofdstuk brachten we de drie ontwikkelwerkplaatsen en hun doelen en procesresultaten in beeld. Hoewel iedereen zal onderkennen dat inclusieve kunsteducatie van belang is, blijkt het nog niet zo eenvoudig om dat ook daadwerkelijk te realiseren. Daarom in dit hoofdstuk een vervolg met daarin kort de conclusies van de praktijkstudies en instrumentele handreikingen voor kunstbegeleiders en opleidingen. Met deze nieuwe en aanvullende visies op kunstbegeleiding hopen we dat kunstbegeleiders hun kennis en kunde in de kunsteducatie kunnen verbreden (Macionis e.a., 2010).
DOCUMENT
Hoofdstuk 6 in Kansen in kunst. Het landelijk onderzoek dat Kunst Inclusief gehouden heeft onder ateliers en centra voor de kunsten in Nederland laat zien dat er onder de betrokken instellingen vele samenwerkingsvormen zijn. Uit de resultaten blijkt echter dat de centra voor de kunsten relatief veel met andere centra voor de kunsten samenwerken en zorgateliers met andere zorgateliers. Het komt aanzienlijk minder voor dat zorgateliers en reguliere centra voor de kunsten samenwerken. Slechts 10% van de instellingen die deelnamen aan het landelijke onderzoek geeft aan dat er onderling contact is. Genoemde belemmeringen voor samenwerking zijn onder andere slechte ervaringen in het verleden, een te groot verschil in visie en organisatiecultuur en angst voor concurrentie (Loeffen e.a., 2009).
DOCUMENT
Hoofdstuk 3 in Kansen in kunst. Zoals uitvoerig aangetoond in de eerste fase van Kunst Inclusief, moet het kunstbeoefeningsaanbod voor mensen met speciale wensen toegankelijker worden gemaakt (zie hoofdstuk 1). Deze mensen ervaren bovendien te vaak dat ze een bijrol krijgen in hun kunstbeoefening. Ze hebben te kennen gegeven goede ideeën te hebben voor verbetering. In de tweede fase van Kunst Inclusief onderzochten wij daarom samen met hen hoe hun kunstontwikkeling en cultuurparticipatie kan worden verbeterd. Een jaar lang werd in drie zogenaamde ontwikkelwerkplaatsen gezocht hoe deze talentvolle mensen het best tot hun recht komen. Kunstbegeleiders, cursisten, onderzoekers en studenten ontwikkelden daarin eindproducten en toepassingsmogelijkheden op gebruikersniveau: leerinstrumenten, technieken en methoden om de professionalisering van kunstbegeleiders te verbreden en te verrijken
DOCUMENT
