Het project Wijk en Participatie – destijds Wijk en Psychiatrie genaamd- (WeP) startte in het voorjaar van 2005. De doelstelling van het project was het bevorderen van deelname van mensen met een psychiatrische achtergrond, inmiddels een bredere groep mensen in kwetsbare posities, aan het maatschappelijke leven. WeP wil daarmee de eenzaamheid van mensen in kwetsbare posities, doorbreken dan wel tegengaan. Dit wil men bewerkstelligen door de deelname van deze groep aan activiteiten in de wijk en in het wijkcentrum of wijkvoorzieningen te bevorderen. WeP werd naar verschillende wijken en doelgroepen getransformeerd en er ontvouwde zich een methode die ook als zodanig werd opgenomen in de databank Effectieve Sociale Interventies van Movisie. De invoering van de Wmo vraagt van professionals en professionele zorg- en welzijnsorganisatie een andere manier van werken. De praktijk is zich mede onder druk van nieuwe wet en regelgeving en nieuw beleid continu aan het ontwikkelen. Volgens Kooiman, et al (red), (2015, p. 5) brengt deze tijd van transitie en transformatie per definitie veel verwarring met zich mee voor betrokkenen die werken en leren in een onzekere context waarin veel tegenstellingen spelen. Er zijn geen pasklare antwoorden en oplossingen voor de vragen die hierdoor ontstaan, maar deze moeten in co-creatie en al doende ontdekt worden. Dit vraagt burgerkracht, b) beroepskracht, c) organisatiekracht, d) ondernemerskracht en e) leerkracht. Op basis van ervaringen uit het verleden lijkt de werkwijze WeP in meer of mindere mate deze krachten te benutten. Hoe dit ten aanzien van de laatste ontwikkelingen gebeurt, namelijk de verbreding van de werkwijze naar ‘nieuwe’ doelgroepen, mensen met een (licht) verstandelijke beperking en ouderen, komt in dit onderzoek naar voren.
DOCUMENT
Background: Recent technological developments such as wearable sensors and tablets with a mobile internet connection hold promise for providing electronic health home-based programs with remote coaching for patients following total hip arthroplasty. It can be hypothesized that such a home-based rehabilitation program can offer an effective alternative to usual care.Objective: The aim of this study was to determine the effectiveness of a home-based rehabilitation program driven by a tablet app and remote coaching for patients following total hip arthroplasty.Methods: Existing data of two studies were combined, in which patients of a single-arm intervention study were matched with historical controls of an observational study. Patients aged 18-65 years who had undergone total hip arthroplasty as a treatment for primary or secondary osteoarthritis were included. The intervention consisted of a 12-week home-based rehabilitation program with video instructions on a tablet and remote coaching (intervention group). Patients were asked to do strengthening and walking exercises at least 5 days a week. Data of the intervention group were compared with those of patients who received usual care (control group). Effectiveness was measured at four moments (preoperatively, and 4 weeks, 12 weeks, and 6 months postoperatively) by means of functional tests (Timed Up & Go test and the Five Times Sit-to Stand Test) and self-reported questionnaires (Hip disability and Osteoarthritis Outcome Score [HOOS] and Short Form 36 [SF-36]). Each patient of the intervention group was matched with two patients of the control group. Patient characteristics were summarized with descriptive statistics. The 1:2 matching situation was analyzed with a conditional logistic regression. Effect sizes were calculated by Cohen d.Results: Overall, 15 patients of the intervention group were included in this study, and 15 and 12 subjects from the control group were matched to the intervention group, respectively. The intervention group performed functional tests significantly faster at 12 weeks and 6 months postoperatively. The intervention group also scored significantly higher on the subscales "function in sport and recreational activities" and "hip-related quality of life" of HOOS, and on the subscale "physical role limitations" of SF-36 at 12 weeks and 6 months postoperatively. Large effect sizes were found on functional tests at 12 weeks and at 6 months (Cohen d=0.5-1.2), endorsed by effect sizes on the self-reported outcomes.Conclusions: Our results clearly demonstrate larger effects in the intervention group compared to the historical controls. These results imply that a home-based rehabilitation program delivered by means of internet technology after total hip arthroplasty can be more effective than usual care.Keywords: home-based rehabilitation program; internet; osteoarthritis; physiotherapy; rehabilitation; remote coaching; tablet app; total hip arthroplasty; total hip replacement; usual care.
DOCUMENT
Weidegang is tegenwoordig een hot item. Steeds meer boeren houden de koeien het hele jaar op stal. Ontwikkelingen in de melkveehouderij zorgen ervoor dat weidegang niet meer zo vanzelfsprekend is als enkele jaren geleden. Enkele voorbeelden hiervan zijn schaalvergroting, arbeidsgemak, hoge melkproductie per koe en technische vooruitgang. Dit rapport is een overzicht van informatie die betrekking heeft op weidegang, bedoeld voor veehouders die een keuze willen of moeten maken om weidegang toe te passen of om op te stallen. Diverse aspecten, zoals diergezondheid, voeding, graslandmanagement, milieu en agrarisch natuurbeheer, komen aan bod.
MULTIFILE