Book on the project 'Musicscape Groningen - Live!' which shows the variety of public music performances in the city of Groningen and the municipality of Appingedam in a two week period in 2010.
DOCUMENT
What kinds of live music are available to the citizens of the cities of Groningen and Utrecht? That is the main question in two research projects, of which the databases have been made accessible in the Dataverse City Musicscapes (Lelieveldt & Bisschop Boele, 2018). At first sight databases of statistical research offices provide researchers with clear data about the number of venues and concerts and the participation of audiences (Gemeente Utrecht 2017, Van den Broek 2014). When looking closer we find that in these statistics only the regular (and mainly publicly funded) music venues are included. The authors’ projects show that a substantial part (53–60%) of live music concerts take place on non-regular locations, such as cafés, restaurants, clubs, churches, shopping malls and in open air. They developed a research tool to be able to draw a map of the musical landscape of a city (Musicscape). In this article we will reflect on the goals, research methods, datasets and some results from analysing our datasets. We hope this contributes to the discussion with scholars, music producers and policy makers about the added value of the concept of Musicscapes for the understanding of cultural participation, music performing practices and cultural policies.
DOCUMENT
Het proefschrift gaat in op de werkwijze, het belang en het gedrag van muziekuitgevers, de pioniers van de muziekindustrie. Sinds de uitvinding van de boekdrukkunst geven muziekuitgevers composities uit op bladmuziek of licenseren zij deze. Door het succes van de grammofoonplaat werden de uitgevers een eeuw geleden uit het centrum van de macht van de muziekindustrie verdreven door de platenmaatschappijen die de geluidsopnames van muziek gingen exploiteren. De verborgenheid van de muziekuitgeversbranche komt enerzijds voort uit de onduidelijke positie van de muziekuitgevers in de culturele waardeketen van de muziekindustrie en anderzijds door de historische wirwar aan rechten. Opvallend genoeg is er weinig wetenschappelijke aandacht geweest voor deze industrie zeker in tegenstelling tot de aandacht voor de platenmaatschappijen, dit onderzoek hoopt daar verandering in te brengen. Machtige positie door digitalisering van muziek Het proefschrift van Wierda is een longitudinale studie die een periode van honderd jaar omvat. Muziekuitgevers verwerven een deel van het auteursrecht van een liedje, indien de componist muziek wenst uit te geven. Door deze wijze komt de uitgever voor de componist op zodat ze beide inkomen uit het intellectueel eigendom vergaren als of het liedje op plaat verschijnt of live ten gehore wordt gebracht. Muziekuitgevers wensen mede ten behoeve van de componist, inkomen te vergaren. Waar ook maar muziek geconsumeerd wordt eisen zij het recht van gebruik op. Dit kan zijn bij live entertainment, televisie, internet en games. Het bijzondere volgens het proefschrift is dat door de digitalisering na honderd jaar dynamiek de uitgevers weer in belang toenemen, doordat de handel in de fysieke geluidsdragers van de platenmaatschappijen tanende is. De muziekindustrie neigt naar een ‘rights industry’ waarin qua werkwijze de uitgevers al eeuwen in gespecialiseerd zijn. De huidige uitgevers kenmerken zich dan ook als ondernemers die weer dichter tegen de componist aankruipen en zich op deze wijze dynamisch profileren in de nieuwe tijd.
DOCUMENT
