Trias Pedagogica, een onafhankelijk advies- en trainingsbureau voor interculturele pedagogiek, opvoeding en vaderschap, ontwikkelde de methodiek Opvoeddebatten met Marokkaanse vaders. Opgeleide trainers passen deze methodiek toe in groepsgesprekken met vaders over hun opvoeding, inmiddels met vaders van diverse etnische achtergronden door het hele land. De methodiek is beschreven door onderzoekers, op basis van literatuurstudie, documenten van Trias Pedagogica, interviews met trainers en vaders, observaties van bijeenkomsten.
LINK
In de adolescentiefase zouden jongeren in de gelegenheid moeten wordengesteld om te experimenteren met verschillende alternatieven, voordat zijhun bindingen (‘commitments’) ten aanzien van verschillende deelidentiteitenformuleren (Marcia, 1996). Vaak is er een spanning zichtbaar: jongerenmoeten bindingen aangaan die niet alleen overeenstemmen met eigen wensen,maar die tevens een antwoord zijn op eisen die hun vanuit de samenlevingworden gesteld (Bosma, 1991). Voor Marokkaanse jongeren zou het aangaanvan bindingen wel eens lastiger kunnen zijn dan voor autochtone leeftijdgenoten:zij krijgen te maken met verschillende verwachtingspatronen in relatietot hun identiteitsontwikkeling. Enerzijds kan het voor deze jongeren lastigzijn om te experimenteren met verschillende mogelijkheden, omdat in deMarokkaanse opvoeding respect en gehoorzaamheid centraal staan en omdathet idee dat de adolescentie een fase is waarin gee¨xperimenteerd mag wordendoor Marokkaanse ouders (nog) niet wordt gedeeld. Anderzijds blijkt uitverschillende onderzoeken dat zowel Marokkaanse jongens als meisjes weldegelijk mogelijkheden zien om verschillende alternatieven uit te proberen enuiteindelijk een eigen weg te gaan. In dit artikel worden de processen van hetexploreren van mogelijkheden en het aangaan van bindingen van Marokkaansejongeren bestudeerd in verschillende identiteitsdomeinen, waarbij defocus ligt op de deelidentiteit als moslim. Het artikel is gebaseerd op deuitkomsten van semigestructureerde interviews en een vragenlijst afgenomenbij tachtig scholieren van Marokkaanse afkomst in middelgrote steden inNederland.
DOCUMENT
Marokkaanse gastarbeiders brachten de islam mee naar Nederland en droegen die zo over, zo wordt veelal aangenomen. Deze ‘volkse' islam zou botsen met de meer ‘zuivere’ islam van hun kinderen. Met een generatiekloof als gevolg. Ibtissam Abaaziz ontdekte tijdens haar promotieonderzoek dat de werkelijkheid genuanceerder is. De gastarbeiders hebben de islam meegenomen uit hun herkomstland’ is een statement dat we dikwijls voorbij zien komen, niet alleen in maatschappelijke discussies over moslims, maar ook in wetenschappelijk onderzoek. Maar wat hebben gastarbeiders dan aan islam meegenomen naar Nederland? Wat is er vervolgens met hun religieuze bagage gebeurd? In haar promotieonderzoek "Ze waren onwetend" heeft zij door middel van levensverhalen onderzoek verricht naar de religieuze beleving van zowel de eerste als tweede generatie Marokkaanse Nederlanders.
MULTIFILE
Interview met Machteld de Jong in NRC Next. Marokkaanse meisjes hebben veel respect voor hun ouders Maar ze vinden de cultuur ook verstikkend „Ze proberen het binnen de grenzen leuk te maken”, zegt onderzoeker Machteld de Jong
LINK
Hoe ervaren en beoordelen jongeren de alledaagse opvoeding door hun ouders? Deze vraag staat centraal in het onderzoek dat Hogeschool INHolland in opdracht van de afdeling Jeugd van de Dienst Maatschappelijke Ontwikkeling (DMO) van de gemeente Amsterdam heeft uitgevoerd op twee scholen voor voortgezet onderwijs in Amsterdam. Wat vinden jongeren van de opvoedkwaliteiten van hun ouders? Bieden ze begeleiding en steun? En zouden ouders volgens de jongeren aanvullend advies en informatie kunnen gebruiken bij de opvoeding van tieners?
DOCUMENT
Het recreatieve gebruik van lachgas heeft de laatste jaren een grote vlucht genomen. Hoewel incidenteel lachgasgebruik nauwelijks gezondheidsschade geeft, kan langdurig of excessief lachgasgebruik tot neurologische schade leiden. Het viel Amsterdamse zorgcentra en behandelaren op dat met name jonge Marokkaanse en Turkse Nederlanders in stadsdeel Amsterdam Nieuw-West zich meldden met neurologische symptomen, waaronder ernstige verlammingsverschijnselen na problematisch lachgasgebruik. Middels interviews met dertien jonge Marokkaans-Nederlandse gebruikers (19-28 jaar) worden de determinanten van hun problematisch lachgasgebruik belicht, inclusief de relatief lage medisch-psychische zorgvraag bij deze groep gebruikers. Van hen waren zeven jongeren (poly-)klinisch in behandeling voor hun problematische gebruik. De overige zes jongeren waren niet in behandeling, maar gebruikten wel ten minste elke week lachgas.Uit de interviews blijkt dat lachgas wordt gebruikt uit verveling en om psychosociale stress en negatieve gedachten te onderdrukken. Lachgas lijkt een panacee dat verlichting biedt. Andere motieven zijn depressie, discriminatie en conflicten met vrienden of ouders. Door de (taboe)cultuur rond middelengebruik, het wantrouwen, schaamte en machocultuur bij deze groep gebruikers bereikt de hulpverlening pas laat de Marokkaans-Nederlandse problematische lachgasgebruiker. De conclusie is dat het aanbeveling verdient om influencers in te zetten bij campagnes, gericht op de risico’s en behandeling van fors lachgasgebruik. Ook het ‘jongerenwerk’ kan een belangrijke rol spelen in het motiveren van sociaal geïsoleerde gebruikers om medisch-psychische hulp te zoeken.
DOCUMENT
In dit hoofdstuk is de relatie tussen internet en sociaal-culturele integratie van allochtonen onderzocht. Eerst is gekeken naar het ontstaan van allochtone websites. Daarna is door middel van een online enqujte onderzocht wat de invloed van ICT is op begrip voor en contacten binnen de eigen groep en met de andere groep. Aan het onderzoek deden Marokkaanse jongeren en in mindere mate autochtone jongeren mee die vrijwel dagelijks gebruikmaken van internet.
DOCUMENT
Studenten van De Haagse Hogeschool hebben als studieopdracht vraaggesprekken gehouden met jongeren in de Schilderswijk. Van de opleiding kregen zij begeleiding en een lijst van onderwerpen mee die zij aan de orde moesten stellen. Zo'n tweeëndertig studenten hebben ruim tweehonderd jongeren in de leeftijd van veertien tot achttien jaar geïnterviewd over hun leven, hun ambities, hun problemen. Twee zaken springen er uit. Het zijn jongeren die in de Schilderswijk opgroeien, die ambities hebben voor de toekomst en hun grenzen verkennen. Zij laten ook zien dat er de nodige knelpunten zijn. Zo maken armoede, werkloosheid, criminaliteit en spanningen thuis het opgroeien in de Schilderswijk niet tot een gemakkelijke opgave. Dit rapport maakt deel uit van het onderzoeksprogramma van het lectoraat Grootstedelijke Ontwikkeling van De Haagse Hogeschool. In dit lectoraat willen we met praktijkgericht onderzoek zicht krijgen op het leven in de stad Den Haag en op de inspanningen van verschillende partijen om de woon- en leefsituatie in Haagse wijken te verbeteren. Het is een bijzonder traject geweest: voor de studenten, de jongeren, de opleiding en het lectoraat. In de context van de jongeren in de Schilderswijk is het vooral belangrijk om vertrouwen te winnen om enig zicht op de situatie van jongeren te verkrijgen. Dit stelt eisen aan de aanpak. Daarenboven weten we dat waar studenten de wijk ingaan, dit een deel is van hun opleiding en het onderzoek een leeronderzoek is. Het gepresenteerde beeld is werkelijkheid, wellicht niet de enige werkelijkheid. Immers, de Schilderswijk heeft vele werkelijkheden. Het rapport is van de hand van Dick Lammers (initiator, begeleider, auteur) en Wouter Reith (auteur). Reacties zijn welkom.
DOCUMENT
Interview met Machteld de Jong in NRC Handelsblad. Marokkaans-Nederlandse meisjes hebben het niet makkelijk. Meedoen in meer werelden vraagt om meer identiteiten. Liegen is een strategie.
LINK
Met landelijke verkiezingen van 2021 achter de rug en de gemeenteraadsverkiezingen van 2022 in het vooruitzicht is het een goed moment om de houding van Amsterdamse jongeren tegenover verkiezingen te verkennen. Wat beweegt jongeren om wel of niet te stemmen, en welke rol speelt politiek in hun leven? Jongeren die niet stemmen lijken zich misschien weinig bewust van politieke en maatschappelijke kwesties, maar is dit eigenlijk wel zo? Interesseert politiek ze niet of laten zij misschien op andere manieren hun stem horen?
DOCUMENT
