Under what conditions is end-user training (EUT) as part of the implementation of a business process management (BPM) system successful? This question is addressed in this paper. Based on the literature on EUT and implementation success, we first argue that user involvement with, and attitude towards, a BPM system, both have a conditional effect on the relationship between EUT and the implementation success of the system. Secondly, we investigated this expectation empirically, by measuring the practice of EUT as perceived by end-users. Using a mixed method approach, survey data was collected from 143 end-users of a BPM system in a large Dutch social insurance organisation, and by 49 additional semi-structured interviews. Regression analysis of the survey data shows that attitude variables indeed have a significant moderating influence on implementation success. In addition, the interviews revealed that specific attention must be paid to the arrangements for EUT when deploying BPM systems in this type of organisations. Arguments are given for a more comprehensive way of measuring and optimising EUT during the implementation of information systems/information technology in organisations.
Supportive social interactions between nonparental adults (i.e. social work professionals, volunteers, and other parents that have contact with children but are not the primary caregiver), parents, and children are important for children’s well-being and development. Parenting styles, types of child behaviour, and location in the neighbourhood may influence these interactions. The aim of the present study was to identify when and how nonparental adults respond in interactions with other adults and children in the neighbourhood. A mixed-method study with vignettes and interviews (N = 114) was conducted to gain insight into which factors (parenting style, child behaviour, location in the neighbourhood) influence the nonparental adults’ intention to respond to children and/or parents. Nonparental adults indicated they were most likely to respond in the context of a permissive parenting style or a child’s externalising behaviour. Professionals more often felt responsible than parents and volunteers, although they did not respond more often. All three factors were related to the participants’ willingness to respond and promote a supportive social structure in the neighbourhood. Social work professionals and their organisations can use this study to identify social support interactions and to discuss their responsibilities.--Sociaal ondersteunende interacties tussen mede-opvoeders (zoals sociaal werk-professionals, vrijwilligers en andere ouders die contact met kinderen hebben, maar niet primair verantwoordelijk zijn) zijn belangrijk voor het welzijn en een positieve ontwikkeling van kinderen. Het doel van deze studie was inzicht geven in hoe mede-opvoeders reageren in interacties met andere opvoeders en kinderen in de buurt. Een mixed-method design met vignetten en interviews is toegepast om inzicht te krijgen in welke factoren (opvoedstijl, gedrag van een kind en locatie in de buurt) de reactie van mede-opvoeders beïnvloeden. Mede-opvoeders gaven aan dat ze het meest reageren in situaties waar sprake is van een permissieve opvoedingsstijl of externaliserend gedrag van een kind. Professionals voelen zich meer verantwoordelijk dan ouders en vrijwilligers, maar reageren niet vaker. Opvoedstijl, gedrag van het kind en locatie in de buurt hangen samen met de mate waarin respondenten reageren en om een ondersteunende sociale structuur in de buurt te bevorderen. Sociaal werkers en hun organisaties kunnen deze studie gebruiken om sociaal ondersteunende interacties te identificeren and over hun verantwoordelijkheid te discussiëren.
Adolescenten brengen steeds meer vrije tijd door met het spelen van games en bevinden zich mede daardoor in een hybride leefwereld. Deze relatief nieuwe wereld brengt nieuwe uitdagingen mee rondom identiteitsontwikkeling en psychosociaal welzijn; voor gamende adolescenten zelf, maar ook hun (professionele) opvoeders. Wij onderzoeken de relatie tussen gamen, identiteitsontwikkeling en psychosociaal welzijn en de rol die (professionele) opvoeders hierin hebben.Doel Op dit moment ontbreekt kennis over de relatie tussen gamen, identiteitsontwikkeling en psychosociaal welzijn van adolescenten en is het onder andere lastig om handvatten voor (professionele) opvoeders te ontwikkelen. Handvatten kunnen helpen om beter aan te sluiten bij de leefwereld en behoeftes van gamende adolescenten. De resultaten van dit onderzoek kunnen bijdragen aan een positieve (sociale) identiteitsontwikkeling van gamende adolescenten in een hybride wereld. Resultaten Het promotieonderzoek gaat verschillende wetenschappelijke publicaties opleveren. We vertalen onze resultaten samen met professionals, opvoeders en adolescenten naar praktische handvatten voor (professionele) opvoeders. De betrokken praktijkpartners en opleidingen geven deze wetenschappelijk onderbouwde inzichten en handvatten een passende plaats in hun curricula en werkwijzen. Looptijd 01 september 2022 - 01 september 2026 Aanpak Dit promotieonderzoek heeft een praktijkgericht, mixed-methods design. Voor de kwantitatieve analyse maken we gebruik van longitudinale data van het Digital Youth project van Universiteit Utrecht. De kwalitatieve data wordt verzameld door symbolic netnography (een digitale variant van etnografisch onderzoek), interviews en participerende observaties met adolescenten en (professionele) opvoeders. In samenspraak met adolescenten en (professionele) opvoeders worden deze inzichten vertaald naar praktische handvatten.
Adolescenten brengen steeds meer vrije tijd door met het spelen van games en bevinden zich mede daardoor in een hybride leefwereld. Deze relatief nieuwe wereld brengt nieuwe uitdagingen mee rondom identiteitsontwikkeling en psychosociaal welzijn; voor gamende adolescenten zelf, maar ook hun (professionele) opvoeders. Wij onderzoeken de relatie tussen gamen, identiteitsontwikkeling en psychosociaal welzijn en de rol die (professionele) opvoeders hierin hebben.
Denim Democracy from the Alliance for Responsible Denim (ARD) is an interactive exhibition that celebrates the journey and learning of ARD members, educates visitors about sustainable denim and highlights how companies collaborate together to achieve results. Through sight, sound and tactile sensations, the visitor experiences and fully engages sustainable denim production. The exhibition launches in October 2018 in Amsterdam and travels to key venues and locations in the Netherlands until April 2019. As consumers, we love denim but the denim industry, like other sub-sectors in the textile, apparel and footwear industries, faces many complex sustainability challenges and has been criticized for its polluting and hazardous production practices. The Alliance for Responsible Denim project brought leading denim brands, suppliers and stakeholders together to collectively address these issues and take initial steps towards improving the ecological sustainability impact of denim production. Sustainability challenges are considered very complex and economically undesirable for individual companies to address alone. In denim, small and medium sized denim firms face specific challenges, such as lower economies of scale and lower buying power to affect change in practices. There is great benefit in combining denim companies' resources and knowledge so that collective experimentation and learning can lift the sustainability standards of the industry and lead to the development of common standards and benchmarks on a scale that matters. If meaningful, transformative industrial change is to be made, then it calls for collaboration between denim industry stakeholders that goes beyond supplier-buyer relations and includes horizontal value chain collaboration of competing large and small denim brands. However collaboration between organizations, and especially between competitors, is highly complex and prone to failure. The research behind the Alliance for Responsible Denim project asked a central research question: how do competitors effectively collaborate together to create common, industry standards on resource use and benchmarks for improved ecological sustainability? To answer this question, we used a mixed-method, action research approach. The Alliance for Responsible Denim project mobilized and facilitated denim brands to collectively identify ways to reduce the use of water and chemicals in denim production and then aided them to implement these practices individually in their respective firms.
