Deployment and management of environmental infrastructures, such as charging infrastructure for Electric Vehicles (EV), is a challenging task. For policy makers, it is particularly difficult to estimate the capacity of current deployed public charging infrastructure for a given EV user population. While data analysis of charging data has shown added value for monitoring EV systems, it is not valid to linearly extrapolate charging infrastructure performance when increasing population size.We developed a data-driven agent-based model that can explore future scenarios to identify non-trivial dynamics that may be caused by EV user interaction, such as competition or collaboration, and that may affect performance metrics. We validated the model by comparing EV user activity patterns in time and space.We performed stress tests on the 4 largest cities the Netherlands to explore the capacity of the existing charging network. Our results demonstrate that (i) a non-linear relation exists between system utilization and inconvenience even at the base case; (ii) from 2.5x current population, the occupancy of non-habitual charging increases at the expense of habitual users, leading to an expected decline of occupancy for habitual users; and (iii) from a ratio of 0.6 non-habitual users to habitual users competition effects intensify. For the infrastructure to which the stress test is applied, a ratio of approximately 0.6 may indicate a maximum allowed ratio that balances performance with inconvenience. For policy makers, this implies that when they see diminishing marginal performance of KPIs in their monitoring reports, they should be aware of potential exponential increase of inconvenience for EV users.
Author supplied: A manufacturing process can be described by a sequence or combination of production steps. Based on this approach a manufacturing system has been developed that is capable to produce several different products in parallel. A batch size of one unit is possible and the production is pull-driven. The manufacturing system is based on agent technology and a special so-called product agent collects information about the assembly process. This agent will be connected to the actual product and can guide the disassembly process at the end of the products life. The agent will show the inverse steps to be taken to take a product apart. This approach can be used in the agent based manufacturing process described in this paper but the concept can also be used for other manufacturing systems. The paper discusses the possibilities as well as the restrictions of the method proposed here.
In Eastern Africa, increasing climate variability and changing socioeconomic conditions are exacerbating the frequency and intensity of drought disasters. Droughts pose a severe threat to food security in this region, which is characterized by a large dependency on smallholder rain-fed agriculture and a low level of technological development in the food production systems. Future drought risk will be determined by the adaptation choices made by farmers, yet few drought risk models … incorporate adaptive behavior in the estimation of drought risk. Here, we present an innovative dynamic drought risk adaptation model, ADOPT, to evaluate the factors that influence adaptation decisions and the subsequent adoption of measures, and how this affects drought risk for agricultural production. ADOPT combines socio-hydrological and agent-based modeling approaches by coupling the FAO crop model AquacropOS with a behavioral model capable of simulating different adaptive behavioral theories. In this paper, we compare the protection motivation theory, which describes bounded rationality, with a business-as-usual and an economic rational adaptive behavior. The inclusion of these scenarios serves to evaluate and compare the effect of different assumptions about adaptive behavior on the evolution of drought risk over time. Applied to a semi-arid case in Kenya, ADOPT is parameterized using field data collected from 250 households in the Kitui region and discussions with local decision-makers. The results show that estimations of drought risk and the need for emergency food aid can be improved using an agent-based approach: we show that ignoring individual household characteristics leads to an underestimation of food-aid needs. Moreover, we show that the bounded rational scenario is better able to reflect historic food security, poverty levels, and crop yields. Thus, we demonstrate that the reality of complex human adaptation decisions can best be described assuming bounded rational adaptive behavior; furthermore, an agent-based approach and the choice of adaptation theory matter when quantifying risk and estimating emergency aid needs.
MULTIFILE
Het kennisnetwerk “Leren en Ontwikkelen voor Toekomstgericht Onderwijs” richt zich op onderwijsvernieuwingsvraagstukken. Scholen staan voor complexe uitdagingen waaronder een toename in diversiteit aan leerlingen die maatwerk vragen, de hardnekkige kansenongelijkheidsproblematiek, de noodzaak nieuwe technologieën adequaat in te zetten, en de opdracht leerlingen nieuwe leerinhouden maar vooral nieuwe leervaardigheden aan te leren. Voor scholen leidt dit tot aanpassingen zoals afstappen van klassikaal werken, focussen op leerprocessen in plaats van leerproducten en inzetten op autonomievergroting bij leerlingen. Onafhankelijk van de sector kampen scholen met vergelijkbare (ontwikkel)vraagstukken zoals nieuwe (meer ontwerpende en coachende) rollen van leraren, het anders beoordelen en monitoren van leerlingen en nieuwe samenwerkingsvormen binnen teams. Ons kennisnetwerk omvat bestaande samenwerkingsverbanden van lerarenopleidingen en scholenclusters die ervaring hebben met gezamenlijk onderzoek doen, opleiden en professionaliseren. De lectoren kennen elkaar van gemeenschappelijke (praktijkgerichte) onderzoeksprojecten, professionaliseringsactiviteiten en onderwijsontwikkeling. In het kennisnetwerk brengen we de verschillende samenwerkingsverbanden fysiek samen doordat onderzoekers, (toekomstige) leraren en lerarenopleiders in kennislabs op een onderzoeksmatige manier werken aan praktische oplossingen voor eerdergenoemde vraagstukken. Daarbij wordt gebruik gemaakt van een methodiek voor hybride kennislabs, ontwikkeld door een van de lectoraten, samen met de OU. Binnen het netwerk is een kernteam verantwoordelijk voor enerzijds destillatie van prangende onderzoeksvragen en het doen van onderzoeksaanvragen en anderzijds de monitoring van zowel de leeropbrengsten als praktische opbrengsten (werkzame principes) van de kennislabs en de verfijning van de werkwijze binnen de kennislabs. Het uiteindelijke doel zijn kennislabs die zodanig regionaal verankerd zijn wat betreft de professionalisering van betrokkenen, kennisdeling, inspiratie en ondersteuning bij het ontwikkelen van toekomstgericht onderwijs en het aanvragen en uitvoeren van praktijkgericht onderzoek dat deze na vier jaar zonder subsidie kunnen worden voortgezet. Daarnaast vormen ze een onmisbaar onderdeel van een landelijke kennisinfrastructuur. We beogen een open netwerkorganisatie waarbij lerarenopleidingen, scholen en kennisinstellingen zich op basis van hun expertise kunnen aansluiten
