Monumentenzorg lijkt de stedelijke vernieuwing in de weg te staan. De een ijvert immers voor het behoud van historische panden, terwijl de ander hele wijken op de schop wil nemen. Maar dat ligt genuanceerder, betogen de HU-lectoren Pim Brinkman (monumentenzorg in de praktijk) en Mirjam Huffstadt (regie stedelijke vernieuwing). Twee fenomenen gaan tegenwoordig steeds vaker hand in hand.
DOCUMENT
Door het lectoraat Monumentenzorg in de praktijk van de Hogeschool Utrecht is ons gevraagd een onderzoek te verrichten naar de methoden die worden toegepast voor het beschrijven van de cultuurhistorie in wijken van stedelijke vernieuwing aan de hand van een aantal praktijkvoorbeelden. Tevens zouden daarin bevindingen worden vermeld over de effectiviteit daarvan. Met dit onderzoek wil het lectoraat een basis leggen voor verder onderzoek naar dit onderwerp. In het voor u liggende rapport treft u een uitwerking aan van ons onderzoek. Dit rapport is samengesteld door twee studenten van de Reinwardt Academie te Amsterdam en is geschreven in het kader van de derdejaarsstage.
MULTIFILE
Uit de Inleiding De Hogeschool van Utrecht heeft sinds september 2002 de leerstoel Monumentenzorg in de Praktijk. In de monumentenzorg en het restauratiebedrijf bestaat ongerustheid over de instroom van gekwalificeerd personeel op de restauratiegroeimarkt. De instelling van de leerstoel bij een hogeschool duidt op een praktische oriëntatie. Wat is "monumentenzorg in de praktijk"? Ik begin mijn betoog met de toenemende uitbreiding en verschuiving van het vakgebied, vervolgens vertel ik over de kennisbehoefte in de restauratiepraktijk en licht u ten slotte in over de opzet van restauratieonderwijs in Utrecht.
MULTIFILE
De wereld van het onroerende erfgoed is lange tijd een wereld van verregaande specialisering geweest. Maar sinds de jaren tachtig is er meer aandacht voor een integrale aanpak, waarbij erfgoed één van de factoren is in gebiedsontwikkeling en bij kan dragen aan een duurzame leefomgeving. Meer recent is er een toegenomen belangstelling voor het narratief, het verhaal van een plek. Erfgoed als deel van een maatschappelijk proces met aandacht voor burgerparticipatie en co-creatie. Deze nieuwe benadering vraagt om nieuwe werkwijzen en tools, andere competenties en misschien ook wel – naast de traditionele monumentenzorgers – andere professionals. In gebiedsontwikkeling spelen zowel fysieke en economische als maatschappelijke motieven een rol. Erfgoedzorg in de ruimtelijke ontwikkeling is van oudsher gericht op beheer en behoud van fysieke objecten; voor de cultuurhistorische en bouwkundige waardering zijn verschillende instrumentaria ontwikkeld. Dat erfgoed van economische waarde in gebiedsontwikkeling kan zijn, is afgelopen decennia in diverse projecten inmiddels ook aangetoond. Recent is ook de aandacht voor de maatschappelijke betekenis van erfgoed in gebiedsontwikkeling. Dit onderzoek richt zich op de vraag hoe de deze verschillende waarden gewogen kunnen worden.
