Pedagogy for gifted and talented students in higher education is the main topic of this study. Teachers of educational programmes designed for talented or highly motivated students in higher education (here called honours programmes) are challenged to stimulate students to increase the quality of their academic achievements. However, systematically acquired knowledge on effective teaching strategies for motivated and talented students above the age of 18 is limited (Heller, Mßnks, Sternberg & Subotnik, 2000). The aim of this study is to augment the existing body of knowledge. Firstly to reflect on this knowledge from different perspectives, secondly by a mix-method research, analysing multi-institutional data collected in the United States and the Netherlands about teachers perception on teaching strategies for gifted and motivated students in higher education. The theoretical perspectives behind this study focus on (1) theories about giftedness, (2) motivational theories and (3) on studies on honours programmes.
Abstract Healthcare organizations operate within a network of governments, insurers, inspection services and other healthcare organizations to provide clients with the best possible care. The parties involved must collaborate and are accountable to each other for the care provided. This has led to a diversity of administrative processes that are supported by a multi-system landscape, resulting in administrative burdens among healthcare professionals. Management methods, such as Enterprise Architecture (EA), should help to develop and manage such landscapes, but they are systematic, while the network of healthcare parties is dynamic. The aim of this research is therefore to develop an EA framework that fits the dynamics of network organizations (such as long-term healthcare). This research proposal outlines the practical and scientific relevance of this research and the proposed method. The current status and next steps are also described.
Key to reinforcement learning in multi-agent systems is the ability to exploit the fact that agents only directly influence only a small subset of the other agents. Such loose couplings are often modelled using a graphical model: a coordination graph. Finding an (approximately) optimal joint action for a given coordination graph is therefore a central subroutine in cooperative multi-agent reinforcement learning (MARL). Much research in MARL focuses on how to gradually update the parameters of the coordination graph, whilst leaving the solving of the coordination graph up to a known typically exact and generic subroutine. However, exact methods { e.g., Variable Elimination { do not scale well, and generic methods do not exploit the MARL setting of gradually updating a coordination graph and recomputing the joint action to select. In this paper, we examine what happens if we use a heuristic method, i.e., local search, to select joint actions in MARL, and whether we can use outcome of this local search from a previous time-step to speed up and improve local search. We show empirically that by using local search, we can scale up to many agents and complex coordination graphs, and that by reusing joint actions from the previous time-step to initialise local search, we can both improve the quality of the joint actions found and the speed with which these joint actions are found.
LINK
Nieuwsmedia experimenteren steeds meer met nieuwe verhaaltechnieken, zoals 360-graden-video, augmented reality en virtual reality, om het publiek bij het verhaal te betrekken. Wij onderzoeken de journalistieke toegevoegde waarde en de impact op het publiek van deze nieuwe journalistieke producties.Doel Mediaorganisaties experimenteren met nieuwe technieken om verhalen te vertellen. Ze gebruiken 360-graden video, augmented reality (AR) en virtual reality (VR) om de gebruiker het verhaal te laten zien en voelen. Het opgaan in een verhaal noemen we immersiviteit. Maar werken die technieken voor immersiviteit ook echt? Vergroot het daarmee de emotionele betrokkenheid bij het verhaal? En wat betekent dit vervolgens voor de informatievoorziening aan het publiek? Resultaten Aan de hand van een interdisciplinaire literatuurstudie is een conceptueel model ontwikkelt, dat duidelijk maakt dat immersieve journalistiek meer is dan alleen de technologie. Het draait ook om de mate waarin de gebruiker kan interacteren in het verhaal en de mate waarin de gebruiker participant of toeschouwer is in het verhaal. Echter, uit een inhoudsanalyse van 200 producties in veertien landen en 15 interviews met makers bleek dat veel producties technologie-gedreven zijn, en amper de mogelijkheid bieden om het verhaal te ervaren als interactieve participant. Wat is het effect op de gebruiker? Aan de hand van vier experimenten onder 350 gebruikers en vier focusgroepen blijkt het tegenovergestelde van wat journalisten produceren. Niet zo zeer de technologie, maar de gebruiker als interactieve participant zorgen ervoor dat de gebruiker zich meer betrokken voelt bij het verhaal en meer empathie heeft voor het onderwerp. Het verhaal blijft daarmee beter hangen. Deze inzichten zijn door vertaald in concrete tools die toegepast worden bij nieuwsorganisaties en opleidingen die bezig zijn met immersieve journalistiek Looptijd 01 februari 2018 - 01 februari 2022 Aanpak Dit onderzoek is multi-methodisch. Eerst is een inhoudsanalyse van 200 immersieve journalistieke producties in veertien gedaan waarin het conceptuele model hebben getest. Vervolgens zijn 15 interviews gehouden met makers van immersieve producties. Daarna is het effect van immersiviteit op het publiek gemeten en zijn vier experimenten uitgevoerd onder 350 gebruikers. Daarbij is ook hartslag en huidgeleiding bij 50 mensen gemeten. Tot slot, zijn vier focusgroepen uitgevoerd. Meer informatie over het project vind je op: https://immersivejournalism.journalismlab.nl https://immersievejournalistiek.journalismlab.nl Wetenschappelijke paper over dit project Bekijk ook ons blogs op journalismlab.nl Dit project is genomineerd voor de RAAK-award 2020.
Individuals are increasingly confronted with ‘diseases of modernity’, such as stress and burnout. While insights from the work-family interface have mainly pointed towards demands and resources coming from the work and nonwork domains, the proposed multi-method PhD research project aims to contribute to contemporary scholarly and societal work-life and burnout debates by presenting an alternative theoretical lens on the development of mental health complaints in today’s society, especially among the younger Millennial generation. The project aims to shed light on how and why Millennial employees engage in a so-called ‘work/nonwork image (re)construction process’.The project will reflect on the following questions:How, why and when do individual workers engage in a process in which they construct their image(s) in the work and nonwork domains? What are the relationships, if any, between the image (re)construction process individuals engage in and potential positive- and negative consequences?The findings are expected to have important implications not only for preventive measures for individuals and organizations, but also for possible avenues for future studies. Project Partner: Nyenrode Business Universiteit
In een A.I.-gedreven toekomst, waarin mens-machine interactie een centrale positie inneemt, hebben creatieve professionals (bijv. communicatie-professionals, ontwerpers, contentspecialisten) een belangrijke rol te vervullen. Hun kennis en vaardigheden op het gebied van interpersoonlijke communicatie en (interaction)design zijn van grote waarde om A.I.-oplossingen te ontwikkelen die behulpzaam, natuurlijk en overtuigend zijn in de interactie met mensen. Om deze rol te claimen moeten creatieve professionals wél nieuwe kennis en vaardigheden ontwikkelen op het gebied van A.I., wat voor velen een grote uitdaging is. In het project “Say hi to A.I.” wordt een consortium op de been gebracht van mkb-bedrijven die pioniers zijn in het ontwikkelen van A.I.-toepassingen voor communicatiedoeleinden. Een gezamenlijke ambitie is om de positie van creatieve professionals te versterken in een A.I.-gedreven toekomst. Met een multi-method opzet onderzoeken we waar creatieve professionals staan in de (strategische) adoptie van A.I., hoe zij toepassingen van A.I. effectief (kunnen) inzetten en integreren met de menselijke maat, en wat dat aan nieuwe kennis en vaardigheden vraagt. Dat doen we in relatie tot drie toepassingsgebieden van A.I. binnen communicatieprocessen: (1) contentcreatie, (2) interactie, en (3) analytics. Op basis van ontwikkelde inzichten wordt een kennisagenda opgesteld voor een vervolgaanvraag. Ook wordt met deze inzichten toekomstbestendige beroepsprofielen ontwikkeld, om zo een impuls te geven aan (1) de verdere professionalisering van bestaande beroepen binnen de creatieve industrie die zich bezighouden met het vormgeven van interacties tussen mensen, producten en organisaties en (2) de ontwikkeling van hybrid jobs die ontstaan op het grensvlak van A.I., communicatie en design, die om interdisciplinaire kennis en vaardigheden vragen. Resultaten worden gedeeld via publicaties en workshops die professionals, studenten docenten en onderzoekers bijeenbrengt op dit thema om innovatie te stimuleren in de beroepspraktijk en het onderwijs.
