Background: Healthcare practitioner beliefs influence patients’ beliefs and health outcomes in musculoskeletal (MSK) pain. A validated questionnaire based on modern pain neuroscience assessing Knowledge and Attitudes ofPain (KNAP) was unavailable.Objectives: The aim of this study was to develop and test measurement properties of KNAP.Design: Phase 1; Development of KNAP reflecting modern pain neuroscience and expert opinion. Phase 2; a crosssectional and longitudinal study among Dutch physiotherapy students.Method: In the cross-sectional study (n = 424), internal consistency, structural validity, hypotheses testing, and Rasch analysis were examined. Longitudinal designs were applied to analyse test-retest reliability (n = 156), responsiveness, and interpretability (n = 76).Results: A 30-item KNAP was developed in 4 stages. Test-retest reliability: ICC (2,1) 0.80. Internal consistency: Cronbach’s α 0.80. Smallest Detectable Difference 90%: 4.99 (4.31; 5.75). Structural validity: exploratory factor analysis showed 2 factors. Hypotheses testing: associations with the Pain Attitudes and Beliefs Scale for Physiotherapists biopsychosocial subscale r = 0.60, with biomedical subscale r = 0.58, with the Neurophysiology of Pain Questionnaire r = 0.52. Responsiveness: 93% improved on KNAP after studying pain education. MinimalImportant Change: 4.84 (95%CI: 2.77; 6.91).Conclusions: The KNAP has adequate measurement properties. This new questionnaire could be useful to evaluate physiotherapy students’ knowledge and attitudes of modern pain neuroscience that could help to create awareness and evaluate physiotherapy education programs, and ultimately provide better pain management.
Musculoskeletal pain is caused by risk factors for acquiring pain and prognostic factors for the persistence of prolonged pain and is the number one causal reason for restricted participation at work. Many studies have been performed on the reasons for acquiring and the continuance of musculoskeletal pain, however, a comprehensive overview does not exist. Musculoskeletal pain may result in a reduction of the ability to perform physical work.To determine whether a person’s functional capacity is high enough to performwork, standardized functional capacity tests can be executed. One example offunctional capacity tests is to measure lifting capacity. These tests are defined as an evaluation of the capacity of activities that is used to make recommendations for participation in work while considering the person’s body functions and structures, environmental factors, personal factors and health status. How many of the latter components that should be taken into account are unclear. The results of this study can support health care professionals providing care to patients in the field of work participation by making informed decisions during diagnostic procedures.
Background: To determine whether adolescents with generalized hypermobility spectrum disorder/hypermobile Ehlers-Danlos syndrome (G-HSD/hEDS) show changes in the level of disability, physical functioning, perceived harmfulness and pain intensity after completing multidisciplinary rehabilitation treatment.Methods: Pre-test post-test design. Fourteen adolescents with G-HSD/hEDS participated. The multi-disciplinary rehabilitation treatment consisted of a combination of physical training and exposure in vivo. Physical training aims to improve aerobic capacity, muscle strength and propriocepsis for compensating hypermobility. Exposure in vivo aims to decrease disability and pain-related fear. Pre- and post-treatment assessments were conducted to assess the level of disability, physical functioning (motor performance, muscle strength and physical activity level), perceived harmfulness and pain intensity.Results: After completing multidisciplinary rehabilitation treatment, the adolescents showed a significant and clinically relevant improvement (improvement of 67%, p < 0.01) in functional disability. Furthermore, significant improvements were found in motor performance (p < 0.01), muscle strength (p < 0.05), perceived harmfulness (p < 0.01) and pain intensity (p < 0.01) after completing multidisciplinary rehabilitation treatment.Conclusion: Multidisciplinary rehabilitation treatment leads to a significantly and clinically relevant improvement in the level of disability for adolescents with G-HSD/hEDS. Positive effects were also found in physical functioning, perceived harmfulness and pain intensity. Although the results of this multidisciplinary rehabilitation treatment for adolescents with G-HSD/hEDS are promising, further study is needed to confirm these findings in a randomized design.
Low back pain is the leading cause of disability worldwide and a significant contributor to work incapacity. Although effective therapeutic options are scarce, exercises supervised by a physiotherapist have shown to be effective. However, the effects found in research studies tend to be small, likely due to the heterogeneous nature of patients' complaints and movement limitations. Personalized treatment is necessary as a 'one-size-fits-all' approach is not sufficient. High-tech solutions consisting of motions sensors supported by artificial intelligence will facilitate physiotherapists to achieve this goal. To date, physiotherapists use questionnaires and physical examinations, which provide subjective results and therefore limited support for treatment decisions. Objective measurement data obtained by motion sensors can help to determine abnormal movement patterns. This information may be crucial in evaluating the prognosis and designing the physiotherapy treatment plan. The proposed study is a small cohort study (n=30) that involves low back pain patients visiting a physiotherapist and performing simple movement tasks such as walking and repeated forward bending. The movements will be recorded using sensors that estimate orientation from accelerations, angular velocities and magnetometer data. Participants complete questionnaires about their pain and functioning before and after treatment. Artificial analysis techniques will be used to link the sensor and questionnaire data to identify clinically relevant subgroups based on movement patterns, and to determine if there are differences in prognosis between these subgroups that serve as a starting point of personalized treatments. This pilot study aims to investigate the potential benefits of using motion sensors to personalize the treatment of low back pain. It serves as a foundation for future research into the use of motion sensors in the treatment of low back pain and other musculoskeletal or neurological movement disorders.
De zorg voor de 1.6 miljoen mensen met chronische musculoskeletale pijn in Nederland kan en moet beter. Hoewel fysio- en oefentherapeuten een belangrijke rol hebben in het herstel van mensen met chronische musculoskeletale pijn is de biomedische aanpak die veelal wordt gekozen niet in lijn met de nieuwste wetenschappelijke inzichten en praktijkrichtlijnen. Veel eerstelijns zorgverleners voelen zich op dit moment incompetent bij het integreren van biopsychosociale factoren in diagnostiek en behandeling bij deze patiëntengroep. Daarom is de vraag uit de beroepspraktijk: Hoe kunnen fysio- en oefentherapeuten in de eerste lijn beter in staat worden gesteld om mensen te herkennen die beperkt zijn door chronische pijn, een inschatting te maken van de complexiteit van de klachten, en te behandelen vanuit een biopsychosociale visie? Het project is opgedeeld in drie fasen. Al eerste zullen bestaande eerstelijns biopsychosociale Beweegzorg interventies in kaart worden gebracht met behulp een scoping review. Het doel hiervan is om kennishiaten te identificeren, maar ook om een set van kennis en vaardigheden op te stellen die essentieel is voor een effectieve behandeling. De tweede fase zal bestaan uit het ontwikkelen van een compleet scholingsprogramma, inclusief ondersteunende materialen zoals richtlijnen, vragenlijsten, oefeningen en intervisie-structuren. Dit totaalpakket stelt fysiotherapeuten in staat om een state-of-the-art biopsychosociale interventie vorm te geven die aansluit op de specifieke hulpvraag en de persoonlijke context patiënten. In de derde fase zal deze aanpak worden getest in een feasibility studie, met als doel om inzicht te krijgen in de haalbaarheid van het scholingsprogramma en de biopsychosociaal georiënteerde interventies. Met behulp van dit project zal er een beweging worden gemaakt in de richting van eerstelijns Beweegzorg op maat, die inhoudelijk aansluit op de tweede- en derdelijns behandelprincipes. Daarnaast is het de ambitie van dit consortium om de inzichten uit dit project breed te verspreiden over aankomende en huidige zorgprofessionals.
Aanleiding Hoe effectief zijn de chronische pijnprogramma's, vooral op de lage termijn? Die vraag leeft bij een aantal revalidatiecentra in Nederland. De revalidatiecentra behandelen patiënten met chronische musculoskeletale pijn. Veel van de patiënten hebben of krijgen te maken met persoonlijk en maatschappelijk disfunctioneren. Programma's zijn met name gericht op het beïnvloeden en veranderen van het gedrag van patiënten, zodat ze in hun dagelijks leven beter met de pijn om kunnen gaan. Zelfmanagement speelt daarbij een belangrijke rol. Echter, patiënten met chronische pijnklachten zijn lang niet altijd trouw aan hun therapie en gaan ook niet altijd goed om met een terugval. Hulpverleners in chronische-pijnbehandelteams van revalidatiecentra en ziekenhuizen constateren dat een deel van hun patiënten zelfmanagement niet volledig kunnen bestendigen in het dagelijks leven. Doelstellingen Vanuit de beroepspraktijk is de volgende vraag geformuleerd: wat is het langetermijneffect van een chronische-pijnprogramma en zijn er strategieën te ontwikkelen om een eventuele terugval te voorkomen? Deze vraag is leidend in het RAAK-project SOLACE. Het start met een onderzoek naar het langetermijneffect van een revalidatieprogramma en meet de terugval van patiënten die een programma hebben gevolgd. Daarna worden strategieën ontwikkeld die gericht zijn op gedragsbehoud. Professionals, onderzoekers, studenten en docenten werken hierbij nauw samen. Om de effectiviteit van de strategieën in de praktijk te testen, wordt een pilot uitgevoerd. Boogde resultaten Het SOLACE-project verbindt het onderwijs- en onderzoeksveld met de beroepspraktijk door het samen ontwikkelen van strategieën die het vermogen tot zelfmanagement van patiënten met chronische pijn vergroten. Verspreiding van de opgedane kennis en ervaring vindt plaats via de verschillende projectpartners en hun netwerken. Denk aan intercollegiaal overleg, stages en fysiotherapeutische en pijngenootschappen. Daarnaast zullen de resultaten geïmplementeerd worden in het onderwijs van het Instituut voor Bewegingsstudies van de Hogeschool Utrecht.
