Scientific research from within and beyond academia continues to provide the justification and the knowledge for policy developments directed toward migration and integration governance. A proliferation of scholarship aims to study, pilot, and investigate the ‘best practices’ for facilitating integration, which is then taken up in advice to policy makers. Many authors have written about this science-policy nexus (Boswell 2009; Penninx, Garcés-Mascareñas, and Scholten 2005; Scholten et al. 2015; Verbeek, Entzinger, and Scholten 2015) These works have also engaged in critical reflection, problematizing this nexus and demonstrating how funding structures draw researchers not only into addressing short-term policy goals, but also into reproducing some of the essentialist worldviews that come with methodological nationalism (Wimmer and Glick Schiller 2002) and the ‘national order of things’ (Malkki 1995). Yet, the colonial legacies and dis/continuities of these logics in integrationism have not received much attention so far.The paper takes a critical lens on the implications of the science-policy complicity in reproducing colonial logics of ‘cultural distance’, based on perspectives and empirical research from different national (Netherlands and Switzerland) and supra-national (EU) contexts. We analyse texts which shape the civic integration programme in the Netherlands, the genealogy of the integration requirement to respect the values of the constitution in Switzerland, and the EU framework on migrant integration. This combined analysis brings forth the role scientists and knowledge producers play in (re)producing the colonial logics within integrationism, and their contributions to the regime of truth within which integration discourse operates. Throughout this article, we draw on examples from these different contexts to display that integration and its migranticized (Dahinden 2016) subjects are constructed through practices deemed as scientific or objective expertise, building on important work by Schinkel (2018) on integration research as “neocolonial knowledge production” and Favell’s (2022) critical reflections on integration indicator frameworks. As we demonstrate, the “idea of integration as an issue of cultural distance is rendered imaginable in and through colonial legacies and scientific practices from which policy draws legitimacy. We show how cultural distance is produced in the scientification of migrants’ assimilability in a ‘Western work ethic’, in measurement of migrants’ adherence to liberal values, and through constructions of integration drawing on social imaginaries of national and European identity. Importantly, we argue that by presenting this cultural distance as a product of objective, scientific processes of empirical observation, the notion of cultural distance is normalised and depoliticized, which ultimately legitimizes integrationism as a mode of governance.The present study builds on important contributions (by Schinkel 2017; Favell 2022; Korteweg 2017; Bonjour and Duyvendak 2017, and others) in attempting to destabilize the normalization of integrationism as the widely accepted mode of governance of ‘immigrant’ or ‘ethnic’ populations and their inherent and problematic ‘distance’. The content and structure of this summer school in post-colonial Amsterdam would allow us to continue our critical reflexive discussions to better understand the colonial logics at play and how they operate in multiple contexts and at multiple levels of governance, in and beyond integration
LINK
Concept cartoons (Naylor & Keogh, 1999, 2012; Naylor et al., 2007) worden vaak gebruikt om leerlingdenkbeelden te diagnosticeren en leerlingen aan het redeneren te krijgen met begrippen. Concept cartoons kunnen leerlingen ook aanzetten tot het bedenken van experimenten om het verschijnsel in de cartoon nader te onderzoeken en vervolgens de resultaten te gebruiken bij redeneren over dat verschijnsel. In zes lessen met drie concept cartoons onderzochten we in hoeverre basisschoolleerlingen zonder eerdere ervaring met praktisch werk in de wetenschap- en technieklessen in staat zijn experimenten te bedenken waarbij zij de resultaten gebruiken om hun argumenten te onderbouwen. Welke problemen doen zich daarbij voor? Het onderzoek werd uitgevoerd in een klas met 29 leerlingen van groep 7 in Amsterdam. Het onderwijsproces en de opbrengst werden gedocumenteerd door middel van video- en audio-opnames, observatieverslagen, individuele werkbladen en groepswerkbladen van de leerlingen. Het kost de leerlingen weinig moeite om experimenten te bedenken om het verschijnsel in de cartoon nader te onderzoeken, maar de onderzoeksvaardigheden die leerlingen daarbij nodig hebben ontbreken in meer of mindere mate. Bij de uitvoering worden de oorspronkelijke onderzoeksvraag van de kinderen zelf en het oorspronkelijke ontwerp van het experiment nogal eens vergeten, en leveren de experimenten andere kennis op dan bedoeld in de oorspronkelijke onderzoeksvraag. De cartoons bleken ook duidelijk te verschillen in hun potentie om productief onderzoek te genereren. De docent kan het gebruik van concept cartoons in de lessen op een hoger niveau brengen door zorgvuldig te overwegen wanneer welke cartoon te gebruiken en hoe de cartoon in te zetten om welke vaardigheden te ontwikkelen, maar ook door de discussie, het proces van het ontwerpen van de experimenten, het documenteren van resultaten in logboek of werkblad en het gebruiken van bewijsmateriaal in redeneringen te begeleiden en daarin leerlijnen uit te zetten.
MULTIFILE
