Purpose: This study examined the effects of a giant (4×3 m) exercising board game intervention on ambulatory physical activity (PA) and a broader array of physical and psychological outcomes among nursing home residents. Materials and methods: A quasi-experimental longitudinal study was carried out in two comparable nursing homes. Ten participants (aged 82.5±6.3 and comprising 6 women) meeting the inclusion criteria took part in the 1-month intervention in one nursing home, whereas 11 participants (aged 89.9±3.1 with 8 women) were assigned to the control group in the other nursing home. The giant exercising board game required participants to per-form strength, flexibility, balance and endurance activities. The assistance provided by an exercising specialist decreased gradually during the intervention in an autonomy-oriented approach based on the self-determination theory. The following were assessed at baseline, after the intervention and after a follow-up period of 3 months: PA (steps/day and energy expenditure/day with ActiGraph), cognitive status (mini mental state examination), quality of life (EuroQol 5-dimensions), motivation for PA (Behavioral Regulation in Exercise Questionnaire-2), gait and balance (Tinetti and Short Physical Performance Battery), functional mobility (timed up and go), and the muscular isometric strength of the lower limb muscles. Results and conclusion: In the intervention group, PA increased from 2,921 steps/day at baseline to 3,358 steps/day after the intervention (+14.9%, P=0.04) and 4,083 steps/day (+39.8%, P=0.03) after 3 months. Energy expenditure/day also increased after the intervention (+110 kcal/day, +6.3%, P=0.01) and after 3 months (+219 kcal/day, +12.3%, P=0.02). Quality of life (P<0.05), balance and gait (P<0.05), and strength of the ankle (P<0.05) were also improved after 3 months. Such improvements were not observed in the control group. The preliminary results are promising but further investigation is required to confirm and evaluate the long-term effectiveness of PA interventions in nursing homes.
Nationwide and across the globe, the quality, affordability, and accessibility of home-based healthcare are under pressure. This issue stems from two main factors: the rapidly growing ageing population and the concurrent scarcity of healthcare professionals. Older people aspire to live independently in their homes for as long as possible. Additionally, governments worldwide have embraced policies promoting “ageing in place,” reallocating resources from institutions to homes and prioritising home-based services to honour the desire of older people to continue living at home while simultaneously addressing the rising costs associated with traditional institutional care.Considering the vital role of district nursing care and the fact that the population of older people in need of assistance at home is growing, it becomes clear that district nursing care plays a crucial role in primary care. The aim of this thesis is twofold: 1) to strengthen the evidence base for district nursing care; and 2) to explore the use of outcomes for learning and improving in district nursing care. The first part of this thesis examines the current delivery of district nursing care and explores its challenges during the COVID-19 pandemic to strengthen the evidence base and get a better understanding of district nursing care. Alongside the goal of strengthening the evidence for district nursing care, the second part of this thesis explores the use of patient outcomes for learning and improving district nursing care. It focuses on nurse-sensitive patient outcomes relevant to district nursing care, their current measurement in practice, and what is needed to use outcomes for learning and improving district nursing practice.
In deze rede wordt besproken hoe het lectoraat de beroepsbeoefenaars in het verpleegkundig domein wil ondersteunen en wil bijdragen aan het vormgeven van verpleegkundig leiderschap en ieders professionele eigenheid. De titel van de rede ‘Notes on Nursing 2.0’ wil vooral de noodzaak tot deze veranderingen in het verpleegkundig domein benadrukken. Niet door te veronderstellen dat er niets is veranderd in zorg en verpleegkunde sinds de tijd van Nightingale. Dat is er wel. Opgeleid worden tot een professie in het beroepsdomein is niet alleen een vanzelfsprekendheid maar een eis. Het kennisdomein van de zorg en verpleegkunde heeft zich in verpleegkundige diagnostiek en standaarden verregaand ontwikkeld. Verplegingswetenschappelijk onderzoek, waar Nightingale ooit als eerste vrouwelijke statisticus in het Brits Koninkrijk mee startte, heeft zich een vaste plek in onderwijs en praktijk verworven. Van betekenis willen zijn voor anderen vanuit compassie is nog steeds de beroepsmotivatie, maar van een onderdanige dienstbaarheid is geen sprake meer (Cingel van der, 2012). Tegelijkertijd is in de dagelijkse praktijk volmondig leiderschap nog geen vanzelfsprekend en hapert een optimale beroepsuitoefening door een te lang vastgehouden gelijkheidsprincipe van verschillend opgeleide verzorgenden en verpleegkundigen. Dat is de noodzaak tot verandering waaraan deze 2.0 versie ‘Aantekeningen over het Verplegen’ en het lectoraat de komende jaren wil bijdragen. In hoofdstuk 1 wordt via de metaforen in het verhaal 'De kat die naar de koning keek' de visie op emancipatoir actieonderzoek en de veranderkundige principes beschreven die het lectoraat zal inzetten. Hoofdstuk 2 bevat de aanleiding, missie en onderzoekslijnen die met elkaar samenhangen binnen het lectoraat. In hoofdstuk 3 en 4 wordt ingegaan op de thema's identiteit en leiderschap, waarbij de onderlinge samenhang met de professionele beroepsuitoefening en het ontwikkelen van een onderzoekscultuur wordt besproken. Daarnaast worden specifieke aspecten behandeld die de praktijk en werkcultuur van vandaag beïnvloeden, en wordt beschreven hoe het lectoraat concreet bijdraagt aan de ontwikkeling van verpleegkundig leiderschap en de vorming van de beroepsidentiteit in het betreffende domein. Hoofdstuk 5 bevat een samenvatting van de principes waarop het onderzoeksprogramma is gebaseerd, evenals informatie over lopende en toekomstige projecten. In hoofdstuk 6 vindt u achtergrondinformatie over de lector en de leden van de kenniskring.
MULTIFILE
Verpleegkundig specialisten (VS’en) zijn hbo-master-opgeleide professionals die acteren op het hoogste beheersingsniveau binnen de verpleegkunde (NLQF 7). Zij hebben in Nederland hun intrede gedaan sinds de eeuwwisseling. Binnen de ggz is de inzet van de VS als regiebehandelaar echter pas sinds januari 2017 bekrachtigd in het Model Kwaliteitsinstituut. Elke ggz-instelling is verplicht om een Kwaliteitsstatuut te heb-ben, waarin inzichtelijk wordt gemaakt hoe de kwaliteit en doelmatigheid van de zorgverlening vorm krijgt. De VS als regiebehandelaar wordt in het Model Kwaliteitsstatuut aanbevolen voor cliënten waarbij de pri-maire focus van de behandeling gericht is op de gevolgen van de psychiatrische stoornis. VS’en-ggz vragen zich af hoe zij invulling kunnen geven aan de rol van regiebehandelaar. Het resultaat van dit RAAK-project moet een handreiking worden voor VS’en-ggz om hen te ondersteunen bij het invullen van de rol als regie-behandelaar binnen het multidisciplinaire team. We richten ons in dit project op de basis- en specialistische ggz die geboden wordt vanuit de ggz-instellingen. Om te komen tot een handreiking kiezen we voor data-triangulatie door drie verschillende methoden in te zetten, namelijk 1. nationale survey, 2. multiple casestu-die met mixed methods en 3. ontwerpgericht design om een handreiking te ontwikkelen. Tijdens het onder-zoeksproject en bij de verspreiding van kennis werken we samen met: cliëntraden, cliënten/naasten, VS’en-ggz, psychiaters en psychologen uit zeven ggz-instellingen; lectoren en docenten uit zes instellingen voor Hoger Beroeps Onderwijs; beroepsverenigingen voor VS’en, psychiaters en psychologen; hoogleraar verple-gingswetenschap en brancheorganisatie GGZ Nederland. Op deze wijze borgen we dat het onderzoek en de handreiking daadwerkelijk leiden tot breed gedragen handvatten voor de dagelijkse praktijk die bijdragen aan de invulling van de rol van regiebehandelaar door de VS, wat resulteert in kwaliteitswinst voor cliënten die in behandeling zijn bij een ggz-instelling.
