The purpose of the study was to describe the food intake of Dutch Nutrition and Dietetic (ND) students compared to the Dutch Recommended Dietary Allowances (RDA) and the National Food Consumption Survey (NFCS).
OBJECTIVES: To compare the dietary intakes of Dutch nutrition and dietetics students with the Dutch RDA and the Dutch National Food Consumption Survey (DNFCS), and to assess whether dietary intake changes during education.DESIGN: Cross-sectional and longitudinal research (2004-2010).SETTING: Data collection by 7 d dietary record and questionnaire.SUBJECTS: Dutch nutrition and dietetics students.RESULTS: Three hundred and fifty-two first-year and 216 fourth-year students were included. One hundred and thirty-three students in three cohorts were assessed twice. Of first-year students, >80 % met the RDA for all macronutrients. Of these students only 37 % met the RDA for fibre and in 43 % intake of saturated fat was too high. Fourth-year students more often met the RDA for fruits (55 %) and vegetables (74 %) compared with first-year students (32 % and 40 %, respectively). Intake of fruits and vegetables of both first- and fourth-year students was much higher than that of DNFCS participants (where 2 % and 7 %, respectively, met the corresponding RDA). Only <25 % of fourth-year students met the RDA for Fe, Se and vitamin D. In the cohorts, dietary intake for all macronutrients stabilised from the first to the fourth year (>80 %). Intakes of dietary fibre, Ca, Mg, Se, riboflavin, niacin, fruits, vegetables and fish improved significantly during education.CONCLUSIONS: Dietary intake of nutrition and dietetics students is much better than that of DNFCS participants and improved during education. However, there is still a gap between actual dietary intake and the RDA, especially for Fe, Se and vitamin D.
LINK
Background: The aims of this systematic review were to study the effectiveness of primary school-based physical activity, sedentary behavior and nutrition interventions with direct parental involvement on children’s BMI or BMI z-score, physical activity, sedentary behavior and nutrition behavior and categorize intervention components into targeted socio-cognitive determinants and environmental types using the Environmental Research framework for weight Gain prevention. Methods: In March 2018, a systematic search was conducted in four electronic literature databases. Articles written in English about effectiveness studies on school-based interventions with direct parental involvement targeting 4–12 year olds were included. Interventions with indirect parental involvement, interventions not targeting the school environment, and pilot studies were excluded. Study and intervention characteristics were extracted. Study quality and study effectiveness were assessed and effect sizes (Cohen’s d) were calculated for the outcome measures. Types of socio-cognitive factors and environmental types targeted were distinguished. Results: In total, 25 studies were included. Most studies on BMI or BMI z-score, physical activity and sedentary behavior found favorable results: 61.1%, 81.1% and 75%, respectively. Results regarding nutrition behavior were inconclusive. Methodological study quality varied. All interventions targeted multiple environmental types in the school and family environment. Five targeted socio-cognitive determinants (knowledge, awareness, attitude, self-efficacy and intrinsic motivation) of the children were identified. No consistent pattern was found between either type of environment targeted, number of type of environment targeted, or the child’s targeted socio-cognitive determinants and intervention effectiveness. Discussion: School-based interventions with direct parental involvement have the potential to improve children’s weight status, physical activity and sedentary behavior. Based on the results, it is recommended that school-based interventions with direct parental involvement target more than one EBRB, last at least one year, and focus particularly on the physical and social environment within both the school and the family environment
De inzet van blended care in de zorg neemt toe. Hierbij wordt fysieke begeleiding (face-to-face) met persoonlijke aandacht door een zorgprofessional afgewisseld met digitale zorg in de vorm van een platform of mobiele applicatie (eHealth). De digitale zorg versterkt de mogelijkheden van cliënten om in hun eigen omgeving te werken aan gezondheidsdoelen en handvatten tijdens de face-to-face momenten. Een specifieke groep die baat kan hebben bij blended care zijn ouderen die na revalidatie in de geriatrische revalidatiezorg (GRZ) thuis verder revalideren. Focus op zowel bewegen (door fysio- en oefentherapeut) en voedingsgedrag (door diëtist) is hierbij essentieel. Echter, na een intensieve zorgperiode tijdens hun opname wordt revalidatie veelal thuis afgeschaald en overgenomen door een ambulant begeleidingstraject of de eerste lijn. Een groot gedeelte van de ouderen ervaart een terugval in fysiek functioneren en zelfredzaamheid bij thuiskomt en heeft baat bij intensieve zorg omtrent voeding en beweging. Een blended interventie die gezond beweeg- en voedingsgedrag combineert biedt kansen. Hierbij is maatwerk voor deze kwetsbare ouderen vereist. Ambulante en eerste lijn diëtisten, fysio- en oefentherapeuten erkennen de meerwaarde van blended care maar missen handvatten en kennis over hoe blended-care ingezet kan worden bij kwetsbare ouderen. Het doel van het huidige project is ouderen én hun behandelaren te ondersteunen bij het optimaliseren van fysiek functioneren in de thuissituatie, door een blended voeding- en beweegprogramma te ontwikkelen en te testen in de praktijk. Ouderen, professionals en ICT-professionals worden betrokken in verschillende co-creatie sessies om gebruikersbehoefte, acceptatie en technische eisen te verkennen als mede inhoudelijke eisen zoals verhouding face-to-face en online. In samenspraak met gebruikers wordt de blended BITE-IT interventie ontwikkeld op basis van een bestaand platform, waarbij ook gekeken wordt naar het gebruik van bestaande en succesvolle applicaties. De BITE-IT interventie wordt uitgebreid getoetst op haalbaarheid en eerste effectiviteit in de praktijk.
The seaweed aquaculture sector, aimed at cultivation of macroalgal biomass to be converted into commercial applications, can be placed within a sustainable and circular economy framework. This bio-based sector has the potential to aid the European Union meet multiple EU Bioeconomy Strategy, EU Green Deal and Blue Growth Strategy objectives. Seaweeds play a crucial ecological role within the marine environment and provide several ecosystem services, from the take up of excess nutrients from surrounding seawater to oxygen production and potentially carbon sequestration. Sea lettuce, Ulva spp., is a green seaweed, growing wild in the Atlantic Ocean and North Sea. Sea lettuce has a high nutritional value and is a promising source for food, animal feed, cosmetics and more. Sea lettuce, when produced in controlled conditions like aquaculture, can supplement our diet with healthy and safe proteins, fibres and vitamins. However, at this moment, Sea lettuce is hardly exploited as resource because of its unfamiliarity but also lack of knowledge about its growth cycle, its interaction with microbiota and eventually, possible applications. Even, it is unknown which Ulva species are available for aquaculture (algaculture) and how these species can contribute to a sustainable aquaculture biomass production. The AQULVA project aims to investigate which Ulva species are available in the North Sea and Wadden Sea which can be utilised in onshore aquaculture production. Modern genomic, microbiomic and metabolomic profiling techniques alongside ecophysiological production research must reveal suitable Ulva selections with high nutritional value for sustainable onshore biomass production. Selected Ulva spp lines will be used for production of healthy and safe foods, anti-aging cosmetics and added value animal feed supplements for dairy farming. This applied research is in cooperation with a network of SME’s, Research Institutes and Universities of Applied Science and is liaised with EU initiatives like the EU-COST action “SeaWheat”.
Doel van dit project is om de verschillende ketenonderdelen te ondersteunen met betrekking tot het benutten van de eiwitrijke biomassa van kroos (Lemna) voor toepassingen in voedingsmiddelen. Aan eendenkroosteelt en de toepassing van de eiwitrijke biomassa in voedingsmiddelen is al het één en ander gebeurd in binnen- en buitenland, vaak op kleine schaal. De prakrijkrelevante innovatie waar nog het meest aan moet gebeuren is het bereiken van de markt van eendenkroos voor humane consumptie. Hoe kunnen B2C-bedrijven op eendenkrooseiwit gebaseerde voedingsmiddelen leveren, welke B2B is daarbij nodig, welke procestechnologische en sensorische (smaak-, kleur- en textuur-) elementen kunnen geoptimaliseerd worden? Tegelijk willen we in dit project de keten goed in beeld hebben om de teelt optimaal te laten aansluiten aan de marktvraag, de verteerbaarheid van het eiwit beter leren kennen en de business case voor elke schakel in de keten onderzoeken en optimaliseren. Hierbij worden de volgende resultaten opgeleverd die antwoord moeten geven op vragen die vanuit de deelnemende bedrijven aan de hogescholen in dit consortium zijn gesteld: Het opleveren van een duurzame teeltmethode voor de productie van food grade biomassa op industriële schaal van een bestaande vertical farm, inclusief inzicht in de business case en de milieu impact (Life cycle assessment). Een optimale bewerkingsmethode van de geproduceerde eiwitrijke biomassa door procestechnologische onderzoek, zoals drogen, extrusie en fermentatie. Inzicht in de nutritionele en functionele eigenschappen van het eiwit ingrediënt. Denk hierbij ook aan de voedselveiligheid en het belang van sensorisch onderzoek bij productontwikkeling. Samen met studenten en docent-onderzoekers zal bovenstaande kennis opgedaan worden, die relevant is voor de eiwittransitie in Nederland waarin nieuwe plantaardige eiwitten een steeds belangrijkere plek innemen. De opbrengst zal effectief gedissemineerd worden binnen het consortium via kenniscirculatie, tussen het consortium en de buitenwereld en in volle glorie naar de maatschappij, m.b.v. een breed scala aan communicatiemiddelen.
