Het aantal kerkleden en mensen dat regelmatig een kerkdienst bezoekt neemt al decennia lang gestaag af. De christelijke kerken hebben hun dominante positie in de samenleving verloren en een minderheid van de Nederlandse bevolking noemt zichzelf nog een belijdend christen. Hoe heeft het zover kunnen komen en, nog belangrijker, wat zijn eigenlijk de maatschappelijke en culturele gevolgen van deze ontwikkeling? Deze vragen staan centraal in dit speciale nummer van Religie & Samenleving, waarin de bijdragen zijn gebundeld van verschillende sprekers tijdens een symposium over ontkerkelijking dat op 31 mei 2013 plaatsvond op de Radboud Universiteit Nijmegen.
LINK
Graag wil ik in dit essay betogen dat het een misvatting is om uitsluitend op deze beperkte manier te reflecteren op de christelijke identiteit van de school. Ik vind het een groot punt van zorg dat veel leerkrachten dit in eerste instantie toch lijken te doen. Mijn voorstel is dan ook om de alarmbellen te luiden elke keer als in een gesprek over de identiteit van de school het ‘argument’ klinkt “…. want dit is toch een christelijke school ….” (of variaties op dit argument). We hebben dan namelijk te maken met een onzinuitspraak, een schijnargument. Laat dat dan ook maar worden gezegd, om daardoor vervolgens een heilzame verwarring te laten ontstaan
DOCUMENT
