Introduction The provision of active parks/public open space is the key factor in promoting active living, because people and specially low-income and elderlies are being more interested in doing non-organized/informal, and no-cost sports/physical activities in outdoor spaces in recent decades (Borgers et al, 2013; Thiesen-Raaphorst, 2015; Sallis, Owen & Fisher, 2008; Humpel, Owen & Leslie, 2002). Giving the concern about low rate of physical activities among low-income minority, elderlies and over weighted people, the municipality of Groningen invested in renovation of parks/ open spaces, in order to encourage all people to become more physically active. To what degree park renovations accomplish this goal is unknown. Method We used the System for Observing Play and Recreation in Communities (SOPARC), to measure open space/park users and their physical activity levels after the renovation. We also surveyed parks users before and after renovation, and local residents about their use of the parks. Results All respondents were happy with the renovation that is increasing the social cohesion of the neighborhood. The users are mainly active young athletes and children, and the renovation significantly increased their park use. However, the improved parks/spaces do not attract inactive people. Weather condition and the different time of the day were not associated with using the park. Conclusion Park’s improvements can have a significant impact on increasing the frequency of park use, however, it is not enough to encourage inactive people to be physically active. Key words Physical activity, active living, open spaces, Groningen Reverences Borgers, J., Thibaut, E., Van der Meerschen, H., Van Reusel, B., Vos, S., & Scheerder, J. (2015). Sports participation styles revisited: A time-trend study in Belgium from the 1970s to the 2000s. International review for the sociology of sport, 50(1), 45-63. Bouckaert, G. (2006). Prestaties en prestatiemanagement in de publieke sector. Tijdschrift voor Economie en Management, 51(3), 237. Humpel, N., Owen, N., & Leslie, E. (2002). Environmental factors associated with adults’ participation in physical activity: a review. American journal of preventive medicine, 22(3), 188-199. Sallis, J. F., Cerin, E., Conway, T. L., Adams, M. A., Frank, L. D., Pratt, M., ... & Davey, R. (2016). Physical activity in relation to urban environments in 14 cities worldwide: a cross-sectional study. The Lancet. Tiessen-Raaporst, A. (2015). Rapportage sport 2014. The Hague, SCP.
DOCUMENT
In de maanden juli-december 2016 is door het lectoraat OER van Fontys Hogeschool ICT een onderzoek uitgevoerd om de volgende vraag te kunnen beantwoorden: Wat leidt tot c.q. is nodig voor een brede adoptie van delen van open leermaterialen en online cursussen en hergebruiken van open leermaterialen en cursussen door docenten in het bekostigde hoger onderwijs in Nederland? Bij 4 universiteiten en 6 hogescholen zijn totaal 55 semi-gestructureerde interviews afgenomen met docenten, bestuurders en ondersteuners. Onderwerpen die tijdens de interviews aan bod kwamen betroffen ambities met onderwijs, beleid, opvattingen over openheid in het onderwijs, motieven voor delen en hergebruiken, ervaringen met delen en hergebruiken, hindernissen die werden ondervonden, noodzakelijke randvoorwaarden en invloeden die geïnterviewden vanuit hun omgeving ervaren. Analyse van de interviews gaf de volgende resultaten: 1. Praktijken van delen en hergebruiken zijn erg divers qua openheid. Lang niet altijd zijn gedeelde leermaterialen toegankelijk voor iedereen, vaak ontbreekt een open licentie en processen als copyright clearing vinden niet altijd plaats; 2. Delen en hergebruiken van leermaterialen (al dan niet volledig open) gebeurt veel. Hierbij wordt vooral het bereiken van een hogere kwaliteit campusonderwijs nagestreefd; 3. Feedback op gedeelde materialen is cruciaal voor de motivatie van docenten om structureel materialen te delen; 4. Structureel delen en hergebruik binnen een instelling heeft meer kans van slagen wanneer het gekoppeld wordt aan andere beleidsthema’s zoals internationalisatie of aan onderwijsinnovaties zoals invoeren van blended leren; 5. Bij een aantal instellingen is sprake van zich ontwikkelend beleid op het gebied van open delen en hergebruiken van leermaterialen; 6. Docenten zijn onvoldoende bekend met aanwezigheid danwel inhoud van beleid; 7. De autonomie van de docent in het bepalen om met delen en hergebruiken aan de slag te gaan wordt als cruciaal gezien en als zodanig herkend en erkend, zowel door bestuur als door docenten zelf; 8. Delen en hergebruiken moeten uiteindelijk ten goede komen aan de student of een positief effect hebben op de efficiency van het onderwijs. Of en hoe dat daadwerkelijk gerealiseerd moet worden, is vaak nog niet duidelijk; 9. Docenten geven aan dat stimulering in termen van geld, tijd en ondersteuning essentieel is voor hen om tot structureel gedrag van delen en hergebruiken te komen. Tevens moeten voor hen de antwoorden op de what’s in it for me vraag duidelijk zijn; 10. Publiceren van MOOC’s wordt ervaren als een versneller voor de adoptie van open delen van materialen en cursussen binnen een instelling; 11. Acceptatie van open delen en hergebruiken op instellingsniveau, zich uitend in beleid dat vertaald is naar concrete activiteiten en richtlijnen, beïnvloedt brede adoptie ervan door docenten positief. Op basis van deze resultaten zijn de volgende aanbevelingen geformuleerd om brede adoptie van open delen en hergebruiken te realiseren binnen een instelling: 1. Maak de meerwaarde van open delen en hergebruiken duidelijk aan docenten; 2. Zorg bij deze verandering van de beeldvorming rondom open delen en hergebruiken bij docenten voor ondersteuning vanuit de instelling: op ICT-gebied, juridische en onderwijskundige aspecten, facilitering in tijd, aanwezigheid van een veilige experimenteerruimte en een ondersteunende infrastructuur; 3. Formuleer op faculteits-, instituuts- en instellingsniveau beleid op het gebied van open delen en hergebruiken dat de activiteiten die onder aanbeveling 1 en 2 genoemd worden mogelijk maakt; 4. Koppel beleid inzake open delen en hergebruiken aan andere thema’s van onderwijsvernieuwing of aan thema’s als internationalisering.
LINK
Fysieke onderwijsruimtes worden niet alleen anders ingericht in het kader van de gewenste flexibiliteit in de onderwijsvormgeving, ook de beschikbare technologie wordt in die ruimtes belangrijker. Daarmee ontstaan nieuwe learning spaces in instituten voor hoger onderwijs die ook nieuwe mogelijkheden bieden voor het vormgeven van een grote variatie aan onderwijsleerpraktijken. Het verkennend onderzoek had als doel het in kaart brengen van de ontwikkelingen in Nederlandse hoger onderwijs met betrekking tot technologierijke learning spaces, en inzicht krijgen in het gebruik van deze technologierijke learning spaces in een aantal instituten die er gebruik van maken. Een van de inzichten uit het onderzoek is de indeling in vier verschillende typen op basis van het gebruik van de ruimte.
DOCUMENT
Lighting accounts for a significant amount of electrical energy consumption in office buildings, up to 45% of the total consumed. This energy consumption can be reduced by as much as 60% through an occupant-dependent lighting control strategy. With particular focus on open-plan offices, where the application of this strategy is more challenging to apply due to differences in individual occupancy patterns, this paper covers (1) to which extent individual occupancy-based lighting control has been tested, (2) developed, and (3) evaluated. Search terms were defined with use of three categories, namely ‘occupancy patterns’, ‘lighting control strategy’, and ‘office’. Relevant articles were selected by a structured search through key online scientific databases and journals. The 24 studies identified as eligible were evaluated on six criteria: (1) study characteristics, (2) office characteristics, (3) lighting system characteristics, (4) lighting control design, (5) post-occupancy evaluation, and (6) conclusions, and this was used to answer the research questions. It was concluded that the strategy has not been tested yet with field studies in open-plan offices, but that it needs further development before it can be applied in these type of offices. Although lighting currently tends to be controlled at workspace level, many aspects of the strategy can be further developed; there is potential to further increase energy savings on lighting within open-plan office spaces. Individual occupancy-based lighting control requires further validation, focussing on the factors influencing its energy savings, on its cost effectiveness, and on its acceptability for users.
DOCUMENT
Introduction:A space’s atmosphere is an important factor in how that space is experienced. In fact, festival visitors consider the atmosphere as the most important factor in how they experience a festival (Van Vliet 2012). Atmosphere is also what distinguishes physical shops from online web shops (Van Vliet, Moes & Schrandt 2015). Much research underlines the influence of atmosphere on cognitive and emotional processes. As early as 1956, research showed that an assessment of facial expressions in photographs depended on the atmosphere of the space in which the photos were viewed (Maslow & Mintz 1956). The importance of atmosphere inspired the search for ways to influence visitors and allowing them to react to, and even (co-)design, a space’s atmosphere – from museum spaces (Noordegraaf 2012) to urban spaces, from consciously-manipulated spaces to the now inevitable layer of digital information that has entered the public sphere (Mitchell 2005). Researchers have been studying the influence of atmosphere for decades, particularly through the lens of environmental psychology, which focuses on the interplay between humans and their environment (Mehrabian & Russell 1974; Steg, Van den Berg & De Groot 2012). A milestone in atmosphere research was the introduction of the concept of ‘atmospherics’ by Kotler (1973). From here, research into atmosphere mainly took place in the context of marketing research into consumer behaviour in shops and service environments such as restaurants, hotels, museums and festivals (Van Vliet 2014). The question here is whether these gathered insights contribute to understanding how atmosphere works in open public spaces.
MULTIFILE
Over the past decade, journalists have created in-depth interactive narratives to provide an alternative to the relentless 24-hour news cycle. Combining different media forms, such as text, audio, video, and data visualisation with the interactive possibilities of digital media, these narratives involve users in the narrative in new ways. In journalism studies, the convergence of different media forms in this manner has gained significant attention. However, interactivity as part of this form has been left underappreciated. In this study, we scrutinise how navigational structure, expressed as navigational cues, shapes user agency in their individual explorations of the narrative. By approaching interactive narratives as story spaces with unique interactive architectures, in this article, we reconstruct the architecture of five Dutch interactive narratives using the walkthrough method. We find that the extensiveness of the interactive architectures can be described on a continuum between closed and open navigational structures that predetermine and thus shape users’ trajectories in diverse ways.
DOCUMENT
As multifunctional places that combine shopping and hospitality with public space and residential functions, urban consumption spaces are sites where different normative orders surface and sometimes clash. In Amsterdam, such a clash emerged over touristification of consumption spaces, eroding place attachment for local residents and urging the city government to take action. Based on policy analysis and interviews with entrepreneurs and key informants, we demonstrate how Amsterdam’s city government is responding to this issue, using legal pluralism that exists within formal state law. Specifically, the city government combines four instruments to manage touristification of consumption spaces, targeting so-called tourist shops with the aim to drive them out of the inner city. This strategic combination of policy instruments designed on various scales and for different publics to pursue a local political goal jeopardizes entrepreneurs’ rights to legal certainty. Moreover, implicitly based on class-based tastes and distrust towards particular minority groups of entrepreneurs, this policy strategy results in institutional discrimination that has far-reaching consequences for entrepreneurs in itself, but also affects trust relations among local stakeholders.
DOCUMENT
How to open up spaces to make education more meaningful? The concept of space can involve educational interactions, relationships, contents and other relevant aspects relating to this purpose. The book presents three perspectives to engage in opening up spaces. It empowers pupils, students, and teachers to develop as unique individuals, better relate to the communities and cultural traditions to which they belong, and to develop new visions, understandings, and ways of living.This volume is the result of the search of a number of educational professionals on how to open up spaces to make education more meaningful. The opened spaces involve educational interactions, relationships, contents and other relevant aspects relating to this purpose.
DOCUMENT
