Search results

Workplace learning and organisational performance in the hospitality industry

Purpose – The hospitality industry creates a distinctive context in which learning takes place. The industry’s international perspective and large globalisation play an important role in learning, as well as the operational and structural features that give meaning to learning and development in the hospitality industry. This explorative research therefore studies the relation between workplace learning and organisational performance in the Dutch hospitality industry. Design/methodology/approach – The qualitative research is done through 15 in-depth interviews with general managers and HR managers of Dutch hotels with three or more stars and at least ten employees. Findings – It can be concluded that there is a relation between workplace learning and organisational performance in the hospitality industry, as the participants in this research and the literature both mention workplace learning enhances organisational performance. Originality/value – Little research has been done on learning and organisational performance specifically, in the (Western) hospitality industry. This research therefore focusses on HRD and studies the influence of workplace learning on organisational performance in the Dutch hospitality industry.

Collectief leren door docenten als stimulans voor succesvolle onderwijsvernieuwing

Ontwikkelingen in de maatschappij, in het bijzonder de ontwikkeling richting een kennismaatschappij, vereisen voor het onderwijs de ontwikkeling van een praktijkgericht en vraaggestuurd onderwijsmodel (Meijers, 2006). Studieloopbaanbegeleiding (slb), gericht op het realiseren van een loopbaangerichte leeromgeving waarin zelfsturing centraal staat, is in het hoger beroepsonderwijs (hbo) sectorbreed ontwikkeld en ingezet als een belangrijk middel hierbij. Landelijk, kwantitatief onderzoek (Kuijpers & Meijers, 2009) heeft laten zien dat het realiseren een dergelijke leeromgeving geen sinecure is. Middels nader kwalitatief onderzoek is inzicht verkregen in de manier waarop drie best practice academies invulling hebben gegeven aan slb. Uit de resultaten, samengevat in dit artikel, blijkt het belang van continu leren door studenten én docenten. In vervolg hierop hebben we literatuuronderzoek verricht naar het begrip 'collectief leren' als een belangrijke vorm van het leren van docenten. Met behulp van vragenlijstonderzoek zijn we nagegaan in welke mate hbo-docenten deze vorm van leren herkennen in hun dagelijkse praktijk. ABSTRACT Developments in society, in particular the development towards a knowledge economy, require educational institutes to develop an educational model that is both practice- and inquiry-based (Meijers, 2006). In order to support this process, Career Guidance, aimed at creating a career-oriented learning environment where students have a say in their own learning processes, is widely introduced in the higher vocational education sector. However, results from national, quantitative research (Kuijpers & Meijers, 2009) have shown that it is difficult to realize such learning environment. In a follow-up qualitative study we gained insight in the way three 'best practice' academies, as identified in the study by Kuijpers and Meijers (2009), have successfully developed and organized their Career Guidance program. Results, summarized in the current article, point to the importance of continuous learning by both students and teachers. Sequel to this study we have performed a review of relevant literature in order to explore the concept 'collective learning' as an important form of teacher learning. By means of a questionnaire we have verified the extent to which teachers in higher vocational education teacher teams recognize this type of learning in their daily work practice.

Verkenning best practices cybersecurity informatiedeling

Bedrijven bevinden zich tegenwoordig vaak in een keten. Een keten kan worden beschouwd als een verzameling organisaties die een virtueel netwerk delen waar informatie, diensten, goederen of geld doorheen stroomt. Hierbij staan ICT-systemen veelal centraal. Deze afhankelijkheid werkt in de hand dat cyber-gerelateerde risico’s een opmars maken binnen ketens. Niet elke ketenorganisatie beschikt echter over de middelen en kennis om zichzelf te beschermen: om tot sterke ketens te komen is informatiedeling tussen ketenorganisaties over actuele dreigingen en incidenten van belang. Een doel van dit verkennend onderzoek, dat is uitgevoerd in opdracht van het Nationaal Cyber Security Centrum (NCSC), is om inzicht te bieden in de succesfactoren van informatiedeling-initiatieven op het gebied van cyberveiligheid. Met deze kennis kan het NCSC haar accounthouders en adviseurs helpen om de doelgroepen positief te motiveren om actie te nemen ter versterking van ketenweerbaarheid. Tevens wordt met dit onderzoek beoogd om aanknopingspunten voor vervolgonderzoek te identificeren. Het identificeren van succesfactoren vond plaats op basis van een literatuurstudie en gestructureerde interviews met in totaal zes leden uit drie verschillende bestaande informatiedeling-initiatieven rondom cybersecurity: het Managed Service Provider (MSP) Information Sharing and Analysis Centre (ISAC), Energie ISAC en de securitycommissie van de Nederlandse Energie- Data Uitwisseling (NEDU). Alle respondenten zijn informatiebeveiligingsexperts die hun organisatie vertegenwoordigen in de samenwerkingsverbanden. In totaal zijn 20 succesfactoren geïdentificeerd. Deze factoren zijn vervolgens gecategoriseerd tot vier thema’s die bijdragen aan een succesvolle informatiedeling. De thema’s zijn samen te vatten als teamfactoren, individuele factoren, managementfactoren en faciliterende factoren. De vier meest genoemde succesfactoren zijn: ● Expertise: Leden met onderscheidende en gespecialiseerde kennis bevorderen de informatiedeling en zijn ondersteunend aan het individuele leerdoel van de leden. ● Vertrouwen: Vertrouwen is een essentiële voorwaarde voor de bereidheid om samen te werken en informatie te delen. Tijd is hierin een cruciale factor: tijd is nodig voor vertrouwen om te ontstaan. ● Lidmaatschapseisen: Expliciete en impliciete lidmaatschapseisen zorgen voor een selectie op geschikte deelnemers en faciliteren daarmee het onderling vertrouwen. ● Structurele opzet: Een samenwerking dient georganiseerd te zijn volgens een structuur en met een stabiele bezetting van voldoende omvang. Vervolgonderzoek zou zich kunnen richten op het identificeren van strategieën voor het opstarten van samenwerkingsverbanden en het over de tijd behouden van enthousiasme onder de leden in de informatiedeling-initiatieven rondom cybersecurity. Ook onderzoek naar de eigenschappen of kwaliteiten van de voorzitter en hoe deze bijdragen aan het succesvol initiëren en onderhouden van een samenwerkingsverband zijn genoemd. Ook is nog onvoldoende duidelijk hoe gedeelde of juist onderscheidende expertise van de leden bijdraagt aan succes van de informatiedeling-initiatieven. Verder is er behoefte aan kennis over hoe de samenwerking tussen ketenpartners op het gebied van cyberveiligheid buiten bestaande samenwerkingsverbanden is ingericht. Denk hierbij aan een uitbreiding van de huidige studie, maar met een focus op kleinere bedrijven die deel uitmaken van ketens, maar waarbij IT niet de corebusiness is, aangezien die volgens respondenten als risicovol worden gezien voor de keten.

The impact of organisational characteristics on corporate visual identity

Purpose - The purpose of this paper is to develop a research model to investigate corporate visual identity (CVI) management from an organisational perspective. It is assumed that characteristics of the organisation and of the way a CVI is managed will affect consistency of CVI. Design/methodology/approach - The model was tested in a survey carried out among employees in 20 Dutch organisations. Structural equation modelling with AMOS was conducted to get insight into the various influences and relationships. Findings - CVI management characteristics - socialisation processes related to CVI, knowledge of CVI strategy, and CVI tools and support - have a strong impact on the consistency of CVI, and organisational characteristics affect the way CVI is managed. With the exception of the openness and dynamics of an organisation, no supporting evidence was found for a direct relationship between organisational characteristics and CVI consistency. Research limitations/implications - CVI has been measured by the judgement of the respondents, all employees of the organisation concerned. Therefore the measure was the perceived consistency of CVI. Further research could include a visual audit and the perception of external stakeholders towards the visual identity. There was no distinction examined among the main corporate visual identity and sub- or product brands. The study was conducted in the Netherlands, where the Dutch term huisstijl is unambiguous and clearly related to the corporate brand or identity. Future research can take different brands into account or can broaden the concept of CVI (including cultural aspects, language, rituals, myths, etc.). Practical implications - The results indicate that CVI management matters, that CVI management is related to more general organisational characteristics, but that communication managers nevertheless have a considerable amount of freedom in determining the way they manage their CVI. Originality/value - Corporate visual identity has received little attention in research and hardly been studied at all from the perspective of this paper. This paper has value to both researchers in the fields of corporate identity and organisational identity, as well as professionals involved in managing the corporate identity. © Emerald Group Publishing Limited.

Workplace learning and organisational performance in the hospitality industry.

Returning to the Origins of Multilevel Regulation

The article engages with the recent studies on multilevel regulation. The starting point for the argument is that contemporary multilevel regulation—as most other studies of (postnational) rulemaking—is limited in its analysis. The limitation concerns its monocentric approach that, in turn, deepens the social illegitimacy of contemporary multilevel regulation. The monocentric approach means that the study of multilevel regulation originates in the discussions on the foundation of modern States instead of returning to the origins of rules before the nation State was even created, which is where the actual social capital underlying (contemporary) rules can be found, or so I wish to argue. My aim in this article is to reframe the debate. I argue that we have an enormous reservoir of history, practices, and ideas ready to help us think through contemporary (social) legitimacy problems in multilevel regulation: namely all those practices which preceded the capture of law by the modern State system, such as historical alternative dispute resolution (ADR) practices.