What is a pop-up store and how can it be used for organisational counterspacing? The pop-up can be interpreted as a fashionable and hypermodern platform focusing on the needs of a younger generation of consumers that searches for new experiences and is prone to ad hoc decision-making. From this perspective, the pop-up is a typical expression of the experience economy. But it is more. The ephemeral pop-up store, usually lasting from one day to six months, is also a spatial practice on the boundary between place as something stable/univocal and space as something transitory/polyphonic. Organizational theory has criticized the idea of a stable place and proposed the concept of spacing with a focus on the becoming of space. In this article, the pop-up store is introduced as a fashionable intervention into organizational spacing. It suggests a complementary perspective to non-representational theory and frames the pop-up as co-actor engaging everyday users in appropriating space. Drawing on Lefebvre’s notions of differential space, festival and evental moment, theory is revisited and then operationalized in two pop-up store experiments. Apart from contributing to the ongoing theoretical exploration of the spacing concept, this article aims to inspire differential pop-up practices in organisations. https://www.linkedin.com/in/overdiek12345/
This study explores the shape-morphing behavior of 4D-printed structures made from Polylactic Acid (PLA), a prominent bio-sourced shape-memory polymer. Focusing on the response of these structures to thermal stimuli, this research investigates how various printing parameters influence their morphing capabilities. The experimental approach integrates design and slicing, printing using fused deposition modeling (FDM), and a post-printing activation phase in a controlled laboratory environment. This process aims to replicate the external stimuli that induce shape morphing, highlighting the dynamic potential of 4D printing. Utilizing Taguchi’s Design of Experiments (DoE), this study examines the effects of printing speed, layer height, layer width, nozzle temperature, bed temperature, and activation temperature on the morphing behavior. The analysis includes precise measurements of deformation parameters, providing a comprehensive understanding of the morphing process. Regression models demonstrate strong correlations with observed data, suggesting their effectiveness in predicting responses based on control parameters. Additionally, finite element analysis (FEA) modeling successfully predicts the performance of these structures, validating its application as a design tool in 4D printing. This research contributes to the understanding of 4D printing dynamics and offers insights for optimizing printing processes to harness the full potential of shape-morphing materials. It sets a foundation for future research, particularly in exploring the relationship between printing parameters and the functional capabilities of 4D-printed structures.
Dit voorstel betreft een onderzoek naar de toepassingsmogelijkheden van een nieuw biocomposiet in het circulaire bouwproces. Met behulp van innovatieve digitale ontwerp- en productietechnieken wordt onderzocht hoe en waar het biocomposiet, zowel functioneel als esthetisch, hoogwaardig toegepast kan worden in de bouw, met het circulaire paviljoen ‘Waterfront’ als testcase. Het onderzoek wordt uitgevoerd door het onderzoeksprogramma Urban Technology van de Hogeschool van Amsterdam, Studio Samira Boon en NEXT architects. De rijksoverheid heeft als doelstelling dat niet alleen alle nieuwbouwwoningen per 2020 energieneutraal gebouwd moeten worden, maar ook dat per 2050 alle bouw in Nederland circulair moet zijn. In de “Transitieagenda circulaire bouweconomie 2018” is de strategie hiervoor opgesteld. Het bouwproject ‘Paviljoen Waterfront’ is een test op basis van de ambities die de rijksoverheid heeft voor Nederland in 2023: energie neutraal EN circulair. Het door de HvA ontwikkelde circulaire biocomposiet lijkt een uitermate geschikt materiaal voor architectonische toepassingen binnen de circulaire bouw. Het is echter een halffabrikaat, zacht als vilt op rol (plaat), en door de unieke eigenschappen ook met digitale nabewerkingstechieken te bewerken. Origamitechnieken kunnen middels patronen van zachte buiglijnen en harde vlakken belangrijke eigenschappen, o.a. draagkracht, flexibiliteit en akoestiek, toevoegen aan een vlak materiaal. Daarom lijkt een combinatie van dit biocomposiet, origami techniek en digitale productie een ultieme combinatie. Studio Samira Boon heeft jarenlange ervaring in het gebruik van origamitechnieken voor textiele 3D constructie en heeft de vraag of deze techniek ook op circulair biocomposiet kan worden toegepast. Next Architects ziet een kans om vernieuwende circulaire bouwconcepten met biocomposiet te ontwerpen, als dit materiaal eenvoudig en flexibel kan worden toegepast. Door dit onderzoek beogen betrokken partijen kennis te verwerven zodat dit materiaal kan worden verwerkt tot visueel aantrekkelijke 3D producten ten behoeve van klimaatbeheersing, akoestiek en flexibel ruimtegebruik in de circulaire bouweconomie.
