The impact of organized youth sport on youth development depends on various conditions in the pedagogical climate, such as how sport is delivered by youth sport coaches. While this is broadly acknowledged and provides a basis to improve youth sport and its developmental outcomes, little is known about the pedagogical perspectives of youth coaches on their practice. This study uses semi-structured interviews with 32 youth sport coaches in diverse youth sport contexts in the Netherlands. Reflexive data analysis is employed to garner insights into coaches’ role perceptions, coaching goals, and underlying values. The findings show that while youth coaches focus on sport-centered activities, many foreground non-sport dimensions such as life mentoring and working towards social inclusion as critical elements of their work, reflected in five pedagogically-oriented goals: discipline, autonomy, resilience, social abilities, and aspirations. Underlying these goals are pedagogical values such as building and maintaining caring relationships with participants. These goals and values echo scientific literature on pedagogical sport climate conditions (e.g. positive youth development), and challenge notions of youth sport as a performance-oriented and uncaring setting. The results contribute to existing knowledge about youth coaches’ pedagogical orientations, and inform the development of strategies to stimulate positive sport practices and developmental outcomes for participants.
DOCUMENT
De lerarenopleiding speelt een belangrijke rol bij de voorbereiding van leraren in opleiding op het gebruik van technologie voor onderwijzen en leren. Uit de literatuur blijkt echter dat lerarenopleiders vaak moeite hebben om een doeltreffende ICT-integratie te modelleren. De bereidheid om ICT in het onderwijs te gebruiken heeft betrekking op het verwerven van kennis, vaardigheden en attitudes over het gebruik van technologie voor onderwijzen en leren. Wanneer deze bereidheid tot uiting komt in het feitelijke gebruik van technologie in de klas, en het vermogen om op dit gebruik te reflecteren, past dit in de conceptualisering van 'didactische ICT-competentie'. Een curriculumherziening op vijf locaties van de Lerarenopleiding Basisonderwijs (Pabo) van Hogeschool Inholland in Nederland vormde de aanleiding voor deze studie. Het doel van dit onderzoek is het meten van de perceptie van leraren in opleiding van de strategieën die lerarenopleiders gebruiken om de ontwikkeling van effectief gebruik van informatie- en communicatietechnologie (ICT) in de klas te ondersteunen. Het Synthesis of Qualitative Data (SQD) model definieert zes kernstrategieën voor de ondersteuning van leerkrachten in opleiding om ICT in het onderwijs te gebruiken, namelijk (1) rolmodellering; (2) reflectie over de rol van technologie;(3) leren van technologie door (her)ontwerpen van lessen; (4) samenwerken met collega's; (5) authentieke Teaching, Learning & Technology en (6) voortdurende feedback. De centrale vraag van dit onderzoek luidt: Hoe percipiëren leraren in opleiding van vijf lerarenopleidingen deze strategieën die lerarenopleiders gebruiken om de ontwikkeling van hun didactische ICT-competenties te ondersteunen? Er werd gebruik gemaakt van een mixed-methods onderzoeksopzet. De SQD-vragenlijst met 24 items (zespunts Likert-schaal) werd vertaald naar het Nederlands en uitgebreid met zes open vragen, die verdere uitwijding bij elk van de kernstrategieën mogelijk maakten. Vijf locaties van de Lerarenopleiding Basisonderwijs (Pabo) van Hogeschool Inholland in Nederland waren erbij betrokken. De strategieën "authentieke technologie-ervaring" en "rolmodellering door de lerarenopleider" worden het meest herkend. Het geven van voortdurende feedback was de minst erkende strategie omdat feedback vooral als summatief werd ervaren. De meerderheid van de lerarenopleiders werd niet herkend als rolmodel voor ICT-integratie. Lerarenopleiders in digitale geletterdheid echter wel. Hoewel de stages een ruimte bieden om te oefenen, worden de zittende leerkrachten niet erkend als inspirerende voorbeelden van ICT-integratie. Als leerkrachten in opleiding te weinig rolmodellen zien die vakspecifieke ICT-integratie tonen, ontwikkelen zij zelf geen doeltreffende ICT-integratie. Verder onderzoek zou zich moeten richten op de vraag hoe het aantal erkende strategieën kan verhoogd worden, te beginnen met het "geven van continue feedback".
DOCUMENT
Online supplements to Smit, E., Tuithof, H., Savelsbergh, E., & Béneker, T. (2023). Geography teachers’ pedagogical content knowledge: A systematic review. Journal of Geography. https://doi.org/10.1080/00221341.2023.2173796 Supplement 1: Extended information on selected studies Supplement 2: Full references of studies used in the review Supplement 3: Codebook Abstract: Pedagogical Content Knowledge (PCK) is the knowledge teachers use to teach a specific subject to a specific audience. The importance of PCK to quality teaching is widely recognized. However, an overview of research about geography teachers’ PCK is missing. To fill this gap, we conducted a systematic review. We analyzed 43 empirical studies, but only 9 used PCK as a framework. Most studies addressed instructional strategies or teaching orientations. The studies were too diverse to draw conclusions on geography teachers’ PCK in general. But portraits of 16 geography teachers emphasized the necessity of geographical knowledge and teaching experience for PCK-quality.
MULTIFILE
Within the framework of the “Greening Games” project, we will develop, test and distribute flagship didactic materials addressing the interdisciplinary nature of green digital gaming. These will be tested in selected higher education programs and finally shared as open access content for the broader academic and teaching community. It is our core strategic responsibility to educate students about the relations between digital games and environment. We believe that the more aware students of today will become greener game designers, programmers, and academic leaders of tomorrow. At the centre of our partnership’s didactic philosophy are human responsibility, ethical game design and sustainable gaming culture. Societal IssueVideo games serve as technological marvels and cultural reflections. McKenzie Wark suggests they are integral to a shared culture, fostering critical thinking. Games act as arenas for cultural values and environmental awareness. Climate-aware video games, often referred to as 'green games' or 'eco-games,' raise ecological consciousness and reconnect players with nature. For example, Riders Republic, which replicates real-world terrain using satellite imagery, inspires eco-awareness. However, the environmental footprint of video games, reliant on digital electronics and resource-intensive consoles, poses challenges. Developers, manufacturers, and gaming giants must address these impacts. Benjamin Abraham emphasizes sustainable game development as a holistic solution beyond incorporating green content.Benefit to societyBy developing teaching materials on green gaming for higher education, we create the following impact. We will…- increase the awareness of this subject among Bachelor’s and Master’s students.- enhance students’ knowledge of green gaming and their ability to integrate existing solutions into their game projects.- stimulate more research interest among research staff as well as students.- facilitate the uptake of pedagogical resources on green gaming by lecturers and professors.- create a European research community around the topic.- raise the visibility of green game studies among the game industry and wider public.
Lectorate, part of NHL Stenden Hogeschool
