eHealth education should be integrated into vocational training and continuous professional development programmes. In this opinion article, we aim to support organisers of Continuing Professional Development (CPD) and teachers delivering medical vocational training by providing recommendations for eHealth education. First, we describe what is required to help primary care professionals and trainees learn about eHealth. Second, we elaborate on how eHealth education might be provided
Background: The immunization uptake rates in Pakistan are much lower than desired. Major reasons include lack of awareness, parental forgetfulness regarding schedules, and misinformation regarding vaccines. In light of the COVID-19 pandemic and distancing measures, routine childhood immunization (RCI) coverage has been adversely affected, as caregivers avoid tertiary care hospitals or primary health centers. Innovative and cost-effective measures must be taken to understand and deal with the issue of low immunization rates. However, only a few smartphone-based interventions have been carried out in low- and middle-income countries (LMICs) to improve RCI. Objective: The primary objectives of this study are to evaluate whether a personalized mobile app can improve children’s on-time visits at 10 and 14 weeks of age for RCI as compared with standard care and to determine whether an artificial intelligence model can be incorporated into the app. Secondary objectives are to determine the perceptions and attitudes of caregivers regarding childhood vaccinations and to understand the factors that might influence the effect of a mobile phone–based app on vaccination improvement. Methods: A mixed methods randomized controlled trial was designed with intervention and control arms. The study will be conducted at the Aga Khan University Hospital vaccination center. Caregivers of newborns or infants visiting the center for their children’s 6-week vaccination will be recruited. The intervention arm will have access to a smartphone app with text, voice, video, and pictorial messages regarding RCI. This app will be developed based on the findings of the pretrial qualitative component of the study, in addition to no-show study findings, which will explore caregivers’ perceptions about RCI and a mobile phone–based app in improving RCI coverage. Results: Pretrial qualitative in-depth interviews were conducted in February 2020. Enrollment of study participants for the randomized controlled trial is in process. Study exit interviews will be conducted at the 14-week immunization visits, provided the caregivers visit the immunization facility at that time, or over the phone when the children are 18 weeks of age. Conclusions: This study will generate useful insights into the feasibility, acceptability, and usability of an Android-based smartphone app for improving RCI in Pakistan and in LMICs.
Alcohol use disorder (AUD) is a major problem. In the USA alone there are 15 million people with an AUD and more than 950,000 Dutch people drink excessively. Worldwide, 3-8% of all deaths and 5% of all illnesses and injuries are attributable to AUD. Care faces challenges. For example, more than half of AUD patients relapse within a year of treatment. A solution for this is the use of Cue-Exposure-Therapy (CET). Clients are exposed to triggers through objects, people and environments that arouse craving. Virtual Reality (VRET) is used to experience these triggers in a realistic, safe, and personalized way. In this way, coping skills are trained to counteract alcohol cravings. The effectiveness of VRET has been (clinically) proven. However, the advent of AR technologies raises the question of exploring possibilities of Augmented-Reality-Exposure-Therapy (ARET). ARET enjoys the same benefits as VRET (such as a realistic safe experience). But because AR integrates virtual components into the real environment, with the body visible, it presumably evokes a different type of experience. This may increase the ecological validity of CET in treatment. In addition, ARET is cheaper to develop (fewer virtual elements) and clients/clinics have easier access to AR (via smartphone/tablet). In addition, new AR glasses are being developed, which solve disadvantages such as a smartphone screen that is too small. Despite the demand from practitioners, ARET has never been developed and researched around addiction. In this project, the first ARET prototype is developed around AUD in the treatment of alcohol addiction. The prototype is being developed based on Volumetric-Captured-Digital-Humans and made accessible for AR glasses, tablets and smartphones. The prototype will be based on RECOVRY, a VRET around AUD developed by the consortium. A prototype test among (ex)AUD clients will provide insight into needs and points for improvement from patient and care provider and into the effect of ARET compared to VRET.
In Nederland leven 300.000 mensen met de gevolgen van een beroerte. De voornaamste problemen na een beroerte worden veroorzaakt door het niet meer goed kunnen lopen en staan. Opnieuw leren lopen is dan ook een van de primaire doelstellingen gedurende het revalidatietraject. Na ontslag ondervindt 60% nog steeds rest verschijnselen. Daarnaast hebben mensen na een beroerte een hoge kans op terugval. Zo hebben ze een hoge kans op een recidief beroerte maar ook valincidenten hebben consequenties voor achteruitgang. Ongeveer 150.000 mensen in de chronische fase na beroerte valt minstens twee keer per jaar. Een val kan de oorzaak zijn van botbreuken, chronische invaliditeit en zelfs van sterfte. Het doel van dit project is het ontwikkelen en implementeren van een objectief meetsysteem binnen het klinisch revalidatietraject na een beroerte. Dit meetsysteem is gebaseerd op een bewegingssensor en is in staat de kwaliteit van lopen en balans betrouwbaar te meten. Door eenduidig, gestructureerd en objectief te meten verzamelen we normdata. Met deze normdata kunnen we aan het einde van dit project; de progressie monitoren, een prognose stellen, subgroepen maken en het risico op vallen voorspellen tijdens de revalidatie. Hiermee willen revalidatie na beroerte verder personaliseren en dus verbeteren. Dit project bestaat uit zes werkpakketten. Werkpakket 1 begint met de ontwikkeling van valide en betrouwbare meetopstelling welke goed haalbaar is in de revalidatie instellingen. In werkpakketten 2 tm 5 wordt normdata verzameld conform het meetprotocol van werkpakket 1. Werkpakket 2 en 4 richten zich op de ontwikkeling van het systeem en klinische waardevolle informatie zoals progressie, prognose en valrisico. Werkpakket 3 en 5 richten zich op het vergelijken en toevoegen van het systeem ten opzichte van de huidige meetinstrumenten. Werkpakket 6 helpt bij het omzetten van ruwe sensor data tot daadwerkelijke bruikbare informatie over kwaliteit van lopen en balans en gepersonaliseerde predictiemodellen.
De zorg voor mensen met kanker heeft een kantelpunt bereikt. Om de zorg kwalitatief goed, behapbaar, betaalbaar te houden, wordt in toenemende mate ingezet op Passende Zorg, zoals recent beschreven in het Kader Passende Zorg van Zorginstituut Nederland. Dit geldt ook voor groeiende en vergrijzende groep mensen met kanker aan de spijsverteringsorganen (GI-kanker). Zij gaan na een operatie sneller naar huis om te herstellen dan voorheen; hierdoor neemt het belang voor goede herstelzorg toe. Met een sterk consortium van drie ziekenhuizen, een patiëntenorganisatie, twee oncologische samenwerkingsverbanden, drie beroepsverenigingen van paramedici en twee hogescholen, willen wij in het onderzoeksproject PREFERENCE onderzoeken hoe we deze mensen optimaal kunnen ondersteunen in hun fysiek herstel, kwaliteit van leven en participatie. We steken daarbij in op de elementen van Passende Zorg. Op dit moment ontbreekt bij fysiotherapeuten, oefentherapeuten en diëtisten, kennis over hoe ondersteuning in de eerstelijn, dichtbij de patiënt, het best met de patiënt en zorgprofessionals onderling kan plaatsvinden. Stimuleren van eigen regie van de patiënt is daarbij belangrijk. Toch merken zowel zorgverleners als patiënten met GI-kanker dat op dit moment de herstelzorg onvoldoende aansluit bij de behoeften van de patiënt. Ook dierbaren worden op dit moment onvoldoende betrokken. De vragen uit de praktijk leiden tot de onderzoeksvraag: Hoe ziet de optimale, gepersonaliseerde zorg in de eerstelijn eruit voor patiënten na een operatieve verwijdering van GI-kanker ter bevordering van fysiek herstel, participatie en kwaliteit van leven? In vier deelstudies verzamelen we kennis over bestaande behoeften bij patiënten en zorgverleners, identificeren we bestaande oplossingen die aansluiten bij deze behoeften en ontwikkelen, testen en evalueren we een set aan nieuwe oplossingen waarmee de onderlinge samenwerking van alle betrokkenen wordt gestimuleerd en passende (herstel)zorg voor patiënten met GI-kanker en hun dierbaren optimaal wordt ingericht.
