Probiotic bacteria harbor effector molecules that confer health benefits, but also adaptation factors that enable them to persist in the gastrointestinal tract of the consumer. To study these adaptation factors, an antibiotic-resistant derivative of the probiotic model organism Lactobacillus plantarum WCFS1 was repeatedly exposed to the mouse digestive tract by three consecutive rounds of (re)feeding of the longest persisting colonies. This exposure to the murine intestine allowed the isolation of intestine-adapted derivatives of the original strain that displayed prolonged digestive tract residence time. Re-sequencing of the genomes of these adapted derivatives revealed single nucleotide polymorphisms as well as a single nucleotide insertion in comparison with the genome of the original WCFS1 strain. Detailed in silico analysis of the identified genomic modifications pinpointed that alterations in the coding regions of genes encoding cell envelope associated functions and energy metabolism appeared to be beneficial for the gastrointestinal tract survival of L. plantarum WCFS1. This work demonstrates the feasibility of experimental evolution for the enhancement of the gastrointestinal residence time of probiotic strains, while full-genome resequencing of the adapted isolates provided clues towards the bacterial functions involved. Enhanced gastrointestinal residence is industrially relevant because it enhances the efficacy of the delivery of viable probiotics in situ.
DOCUMENT
The genetic contribution to psychiatric disorders is observed through the increased rates of disorders in the relatives of those diagnosed with disorders. These increased rates are observed to be nonspecific; for example, children of those with schizophrenia have increased rates of schizophrenia but also a broad range of other psychiatric diagnoses. While many factors contribute to risk, epidemiological evidence suggests that the genetic contribution carries the highest risk burden. The patterns of inheritance are consistent with a polygenic architecture of many contributing risk loci. The genetic studies of the past decade have provided empirical evidence identifying thousands of DNA variants associated with psychiatric disorders. Here, we describe how these latest results are consistent with observations from epidemiology. We provide an R tool (CHARRGe) to calculate genetic parameters from epidemiological parameters and vice versa. We discuss how the single nucleotide polymorphism–based estimates of heritability and genetic correlation relate to those estimated from family records.
DOCUMENT
Publicatie bij de rede, uitgesproken bij de aanvaarding van het ambt als lector Green Biotechnology aan Hogeschool Inholland te Amsterdam op 20 mei2015 door dr. C.M. Kreike
DOCUMENT
Background Physical activity after bariatric surgery is associated with sustained weight loss and improved quality of life. Some bariatric patients engage insufficiently in physical activity. The aim of this study was to examine whether and to what extent both physical activity and exercise cognitions have changed at one and two years post-surgery, and whether exercise cognitions predict physical activity. Methods Forty-two bariatric patients (38 women, 4 men; mean age 38 ± 8 years, mean body mass index prior to surgery 47 ± 6 kg/m²), filled out self-report instruments to examine physical activity and exercise cognitions pre- and post surgery. Results Moderate to large healthy changes in physical activity and exercise cognitions were observed after surgery. Perceiving less exercise benefits and having less confidence in exercising before surgery predicted less physical activity two years after surgery. High fear of injury one year after surgery predicted less physical activity two years after surgery. Conclusion After bariatric surgery, favorable changes in physical activity and exercise cognitions are observed. Our results suggest that targeting exercise cognitions before and after surgery might be relevant to improve physical activity.
MULTIFILE
Understanding taste is key for optimizing the palatability of seaweeds and other non-animal-based foods rich in protein. The lingual papillae in the mouth hold taste buds with taste receptors for the five gustatory taste qualities. Each taste bud contains three distinct cell types, of which Type II cells carry various G protein-coupled receptors that can detect sweet, bitter, or umami tastants, while type III cells detect sour, and likely salty stimuli. Upon ligand binding, receptor-linked intracellular heterotrimeric G proteins initiate a cascade of downstream events which activate the afferent nerve fibers for taste perception in the brain. The taste of amino acids depends on the hydrophobicity, size, charge, isoelectric point, chirality of the alpha carbon, and the functional groups on their side chains. The principal umami ingredient monosodium l-glutamate, broadly known as MSG, loses umami taste upon acetylation, esterification, or methylation, but is able to form flat configurations that bind well to the umami taste receptor. Ribonucleotides such as guanosine monophosphate and inosine monophosphate strongly enhance umami taste when l-glutamate is present. Ribonucleotides bind to the outer section of the venus flytrap domain of the receptor dimer and stabilize the closed conformation. Concentrations of glutamate, aspartate, arginate, and other compounds in food products may enhance saltiness and overall flavor. Umami ingredients may help to reduce the consumption of salts and fats in the general population and increase food consumption in the elderly.
MULTIFILE
In de openbare les van mijn collega lector Raymond Pieters, is het domein van het lectoraat ‘Innovative Testing in Life Sciences & Chemistry’ toegelicht. Kort samengevat richt dit lectoraat zich op de ontwikkeling en toepassing van innovatieve teststrategieën om geneesmiddelen, voedingsmiddelen of chemicaliën (stoffen) te beoordelen op hun werkzaamheid (effectiviteit) en veiligheid. De nadruk ligt op de ontwikkeling van snelle, kosteneffectieve testmethoden die een relevante voorspelling van effecten op de gezondheid van de mens en het milieu opleveren én waarbij geen of minder proefdieren worden gebruikt. In mijn les zal ik u laten zien waar proefdieren voor gebruikt worden. Hierbij zal ik mij voornamelijk richten op de Nederlandse situatie. Ik zal ingaan op de wetenschappelijke en maatschappelijke wens om minder proefdieren te gebruiken en op de vraag wat we verstaan onder ‘alternatieven voor dierproeven’. Daarna zal ik bespreken waarom er in Nederland en Europa recentelijk meer aandacht is voor dit onderwerp. Het overzicht zal niet uitputtend zijn, maar zal u een goede indruk geven van het landschap. Ook zal ik stil staan bij de vraag: Waarom zijn we tot nog toe zo weinig succesvol geweest op het gebied van alternatieven voor dierproeven? Wat zijn de obstakels en wat kunnen we hier van leren? Hoe zouden we in de praktijk de toepassing van alternatieven kunnen stimuleren? Wat moet er beter, en hoe gaan we dat doen? Als we slimmer willen testen moeten we de huidige grenzen verleggen, of beter over de grenzen van ons vakgebied heen kijken. Ik zal aangeven waar prioriteiten liggen en hoe we de meeste ‘winst’ kunnen behalen in termen van proefdiervermindering in relatie tot productinnovatie. Tot slot zal ik aangeven welke bruggen we moeten bouwen en wat de rol is van de Hogeschool Utrecht
DOCUMENT
In het werkveld van Life Sciences & Chemistry heeft Innovative testing te maken met het testen van stoffen op hun werking en veiligheid. Met stoffen wordt hier bedoeld alle mogelijke chemicaliën waar aan we blootgesteld worden, zoals chemicaliën in onze leef- en werkomgeving, medicijnen (inclusief biologicals), maar ook stoffen in de voeding (inclusief voedselbestanddelen en natuurlijke stoffen). Mijn les zal echter voornamelijk gaan over de laatste twee categorieën, medicijnen en stoffen in de voeding. Ik wil in mijn openbare les eerst uiteenzetten waarom het zo belangrijk is om vast te stellen wat de werking en veiligheid van stoffen is. Vervolgens wil ik beschrijven welke innovaties op dit moment al plaatsvinden, in de toxicologie en de farmacologie. Dit wil ik doen om aan te geven waar de parallellen en mogelijkheden voor synergie liggen. Daarna zal ik aan de hand van een aantal voorbeelden aangeven tegen welke grenzen men zoal aanloopt bij het testen van werking en veiligheid van stoffen, om daarbij ook aan te geven dat er duidelijk aanwijzingen zijn voor het vervagen van grenzen tussen farmacologie en toxicologie. Tot slot zal ik aangeven welke rol het Kenniscentrum Life Sciences & Chemistry van Hogeschool Utrecht op het gebied van onderzoek én onderwijs in het werkveld van Innovative testing in Life Sciences & Chemistry wil gaan spelen.
DOCUMENT
