BACKGROUND: Optimizing return to work (RTW) after knee arthroplasty (KA) is becoming increasingly important due to a growing incidence of KA and poor RTW outcomes after KA. We developed the Back At work After Surgery (BAAS) clinical pathway for optimized RTW after KA. Since the effectiveness and cost analysis of the BAAS clinical pathway are still unknown, analysis on effectiveness and costs of BAAS is imperative.METHOD: This protocol paper has been written in line with the standards of Standard Protocol Items: Recommendations for Interventional Trails. To assess the effectiveness and cost-effectiveness for RTW, we will perform a multicenter prospective cohort study with patients who decided to receive a total KA (TKA) or an unicompartmental KA (UKA). To evaluate the effectiveness of BAAS regarding RTW, a comparison to usual care will be made using individual patient data on RTW from prospectively performed cohort studies in the Netherlands.DISCUSSION: One of the strengths of this study is that the feasibility for the BAAS clinical pathway was tested at first hand. Also, we will use validated questionnaires and functional tests to assess the patient's recovery using robust outcomes. Moreover, the intervention was performed in two hospitals serving the targeted patient group and to reduce selection bias and improve generalizability. The limitations of this study protocol are that the lead author has an active role as a medical case manager (MCM) in one of the hospitals. Additionally, we will use the data from other prospective Dutch cohort studies to compare our findings regarding RTW to usual care. Since we will not perform an RCT, we will use propensity analysis to reduce the bias due to possible differences between these cohorts.TRAIL REGISTRATION: This study was retrospectively registered at clinicaltrails.gov ( https://clinicaltrials.gov/ct2/show/NCT05690347 , date of first registration: 19-01-2023).
DOCUMENT
Falls are common after stroke. This article presents a literature review of the incidence and risk factors of falls and the consequences for professionals working with stroke patients. It is important to consider the specific problems after stroke. Depression and cognitive impairments were found to be risk factors for fall incidents after stroke. In the relevant literature many different risk factors and circumstances are described. When patients move from bed to chair, walk to the bathroom and the first few days after the patient is discharged to another setting, - all these circumstances showed high percentages of falling. A fall during hospital stay is a significant risk factor for future fall incidents. A reliable index to measure the fall risk is not (yet) available. But scores on the Barthel Index and the Timed-Up-and-Go test can be used as fall risk indicators. Fear of falling is an important complication after a fall and therefore it is recommended prior to discharge to inquire about the patients self efficacy in maintaining balance. Few intervention studies use the number of falls as an outcome measure. Exercising balance following a mass training protocol seems to diminish the risk of falling.
DOCUMENT
Met dit onderzoek is getracht een indruk te krijgen van de overtuigingen die er in de praktijk bestaan ten aanzien van effectief ingrijpen om de ontwikkeling van ernstig crimineel gedrag in de adolescentie te voorkomen. Bij dit onderzoek is aan alle kanten de breedte opgezocht. Er is gekeken naar een brede range van factoren die van invloed zijn op een antisociale ontwikkeling en naar een heel scala aan inter-venties dat hierop aan kan grijpen. Dit heeft een breed overzicht van mogelijke aangrijpingspunten en daarop aansluitende, beschikbare interventies opgeleverd. De bij de praktijk opgehaalde resultaten dui-den op grote overeenstemming tussen respondenten over de prioritering van beschikbare interventies. Daarbij zien de respondenten duidelijk meerwaarde, voor de gehele ontwikkelingsperiode, in het ver-sterken van goed opgroeien (universele preventie) nog vóór er sprake is van problematisch antisociaal of delictgedrag. In grote lijnen zijn respondenten het ook eens over het inzetten van interventies gericht op het bijsturen in reactie op zorgwekkende signalen (primaire preventie) of op het stoppen en ombui-gen van delictgedrag (secundaire preventie). Wel is de mate van overeenstemming daarvoor iets min-der groot dan bij universele preventie. Praktijkprofessionals, onderzoekers en ervaringsdeskundigen sluiten met hun keuze voor deze interventies vooral aan bij interventies gericht op Familie, Kind en School om bijtijds in te grijpen op een antisociale ontwikkeling. Voor het bij bewoners versterken van gedeelde opvattingen rondom prosociaal gedrag in hun buurt is minder support, maar in de literatuur zijn er duidelijke aanwijzingen die het belang ervan onderschrijven. Tenslotte toont de literatuurstudie de meerwaarde om interventies multimodaal in te zetten, maar de wijze waarop dit het meest effectief is vraagt om aanvullend onderzoek. De resultaten van dit onderzoek bieden houvast voor beleidskeuzes, zowel landelijk als meer regionaal en lokaal. In respons op gesignaleerde problemen kan als eerste stap, met de praktijkprofessionals, lo-kaal informatie verzameld worden over: • beschikbare interventies voor 0-15 jarigen, gericht op Kind, Familie, School en Buurtfactoren op de verschillende preventieniveaus; • de wijze waarop deze interventies gecombineerd en multimodaal ingezet kunnen worden, best passend bij gesignaleerde problemen. • de keuze van interventies die ingezet kunnen worden als een antisociale ontwikkeling persistent en in toenemende mate ernstig blijkt te zijn. Ook kan er meer kennis opgedaan worden in het combineren van erkende interventies met ondersteunende vormen van advies, belangenbehartiging en begeleiding op dagelijkse stress verhogende om-standigheden. Beperkingen van het onderzoek liggen in: • de brede spreiding van respondenten waardoor zij als beroep of functie niet representatief zijn; • de beknopte vertaalslag van de interventies naar vragen in het Delphi-onderzoek die respondenten ruimte bood tot interpretatie; • de beperkte mate waarin respondenten op elkaars uitslag konden reageren.
DOCUMENT
Een verwijsindicatie voor de bevalling bij een multipara enkel op indicatie van obesitas klasse II-III lijkt niet noodzakelijk en dus niet de juiste zorg voor deze groep vrouwen. Dit concluderen de auteurs op grond van twee onderzoeken over de perinatale uitkomsten van laagrisicovrouwen in relatie tot hun BMI en pariteit.
DOCUMENT
BACKGROUND: In recent years, sustainable employability, rooted in the capability approach, has received substantial attention due to its associations with work and health-related outcomes. While previous studies have indicated that being able and enabled to achieve important work values (i.e., work capabilities) is positively associated with desirable work outcomes, most of these studies have primarily employed a cross-sectional design to explore these associations. This study aimed to examine the long-term relationships between work capabilities and work and wellbeing-related outcomes, including work ability, work engagement, task and creative performance, organizational citizenship behavior, organizational commitment, job and life satisfaction, turnover intention, and burnout symptoms.METHODS: Data were collected from 251 randomly selected Dutch employees through a two-wave survey conducted in 2021 and 2023 via the Longitudinal Internet Studies for the Social Sciences panel. Multiple linear regression analyses were performed to assess these associations while controlling for potential covariates.RESULTS: The results revealed that participants valued a diverse range of work capabilities but encountered challenges in realizing these valued capabilities. The capability set positively predicted desirable outcomes and was associated with reduced burnout over a two-year period.CONCLUSIONS: Supporting and enabling employees to realize their capabilities is essential for improving favorable work outcomes and diminishing burnout in today's volatile work environment. These findings further emphasize the importance of organizations improving conversion factors to bridge the gap between valued capabilities and their actualization.
DOCUMENT
De financiële dienstverlening voor mkb-bedrijven is de afgelopen jaren fundamenteel veranderd met de komst van non-bancaire financiers. Naast de traditionele bank zijn crowdfunding, leasing, factoring en andere verstrekkers van vreemd en eigen vermogen belangrijke financiers van het mkb geworden. De markt voor non-bancaire financiering wordt, in tegenstelling tot de bancaire markt, niet strikt gereguleerd. Dit heeft enerzijds bijgedragen aan de groei van de sector en het bijbehorende diverse aanbod. Anderzijds blijkt dat kleine ondernemers en hun adviseurs niet voldoende bekend zijn met al deze verschillende vormen van alternatieve financiering. Dit leidt tot een informatie-asymmetrie die de verdere groei van de non-bancaire mkb-financieringsmarkt belemmerd. Minimale kwaliteitseisen voor aanbieders van non-bancaire producten kunnen deze informatie-asymmetrie reduceren en non-bancaire financiers helpen bij het verwerven van een legitieme marktpositie
DOCUMENT
INTRODUCTION: While prone positioning (PP) has been shown to improve patient survival in moderate to severe acute respiratory distress syndrome (ARDS) patients, the rate of application of PP in clinical practice still appears low.AIM: This study aimed to determine the prevalence of use of PP in ARDS patients (primary endpoint), the physiological effects of PP, and the reasons for not using it (secondary endpoints).METHODS: The APRONET study was a prospective international 1-day prevalence study performed four times in April, July, and October 2016 and January 2017. On each study day, investigators in each ICU had to screen every patient. For patients with ARDS, use of PP, gas exchange, ventilator settings and plateau pressure (Pplat) were recorded before and at the end of the PP session. Complications of PP and reasons for not using PP were also documented. Values are presented as median (1st-3rd quartiles).RESULTS: Over the study period, 6723 patients were screened in 141 ICUs from 20 countries (77% of the ICUs were European), of whom 735 had ARDS and were analyzed. Overall 101 ARDS patients had at least one session of PP (13.7%), with no differences among the 4 study days. The rate of PP use was 5.9% (11/187), 10.3% (41/399) and 32.9% (49/149) in mild, moderate and severe ARDS, respectively (P = 0.0001). The duration of the first PP session was 18 (16-23) hours. Measured with the patient in the supine position before and at the end of the first PP session, PaO2/FIO2 increased from 101 (76-136) to 171 (118-220) mmHg (P = 0.0001) driving pressure decreased from 14 [11-17] to 13 [10-16] cmH2O (P = 0.001), and Pplat decreased from 26 [23-29] to 25 [23-28] cmH2O (P = 0.04). The most prevalent reason for not using PP (64.3%) was that hypoxemia was not considered sufficiently severe. Complications were reported in 12 patients (11.9%) in whom PP was used (pressure sores in five, hypoxemia in two, endotracheal tube-related in two ocular in two, and a transient increase in intracranial pressure in one).CONCLUSIONS: In conclusion, this prospective international prevalence study found that PP was used in 32.9% of patients with severe ARDS, and was associated with low complication rates, significant increase in oxygenation and a significant decrease in driving pressure.
DOCUMENT
Er lijkt een duidelijke mate van evidentie te bestaan betreffende de relatie fysieke activiteit, respectievelijk fitheid en gezondheid in de algemene populatie en bij bepaalde pathologieën. Er is evenwel nog behoefte aan verder wetenschappelijk onderzoek naar mogelijke determinanten en onderliggende mechanismen, als ook naar evidentie bij bepaalde, specifieke aandoeningen. Tevens mag duidelijk zijn dat ondanks de bestaande evidentie fysieke activiteit/oefening te weinig toegepast wordt in de gezondheidszorg. Het onderzoek naar de effectiviteit van gezondheidskundige interventies is dan ook uitermate belangrijk. Dit lectoraat hoopt dan ook een bescheiden bijdrage hieraan te kunnen leveren. Hiervoor heeft zij reeds afspraken tot samenwerking met de academische en medische wereld (in Utrecht, Amsterdam, Maastricht en Leuven), met de gezondheidszorg (RIVM Bilthoven en GG&GD Utrecht) en met de beroepen- of bedrijfswereld (Politie regio Utrecht; Enraf Nonius, Delft). De beoogde doelstellingen zullen echter naar alle waarschijnlijkheid beduidend meer tijd in beslag nemen dan de periode van 4 jaar die de Stichting Kennis Ontwikkeling voorzien heeft met betrekking tot het oprichten en financieren van de lectoraten.
DOCUMENT
OBJECTIVE: To examine the use of a submaximal exercise test in detecting change in fitness level after a physical training program, and to investigate the correlation of outcomes as measured submaximally or maximally.DESIGN: A prospective study in which exercise testing was performed before and after training intervention.SETTING: Academic and general hospital and rehabilitation center.PARTICIPANTS: Cancer survivors (N=147) (all cancer types, medical treatment completed > or =3 mo ago) attended a 12-week supervised exercise program.INTERVENTIONS: A 12-week training program including aerobic training, strength training, and group sport.MAIN OUTCOME MEASURES: Outcome measures were changes in peak oxygen uptake (Vo(2)peak) and peak power output (both determined during exhaustive exercise testing) and submaximal heart rate (determined during submaximal testing at a fixed workload).RESULTS: The Vo(2)peak and peak power output increased and the submaximal heart rate decreased significantly from baseline to postintervention (P<.001). Changes in submaximal heart rate were only weakly correlated with changes in Vo(2)peak and peak power output. Comparing the participants performing submaximal testing with a heart rate less than 140 beats per minute (bpm) versus the participants achieving a heart rate of 140 bpm or higher showed that changes in submaximal heart rate in the group cycling with moderate to high intensity (ie, heart rate > or =140 bpm) were clearly related to changes in VO(2)peak and peak power output.CONCLUSIONS: For the monitoring of training progress in daily clinical practice, changes in heart rate at a fixed submaximal workload that requires a heart rate greater than 140 bpm may serve as an alternative to an exhaustive exercise test.
DOCUMENT
Het doel van het onderzoek is om te bepalen welke voordelen de fusie van PET-CT en MRI-CT hebben in het voorbereidingstraject van de behandeling van de gynaecologische patiënt met radiotherapie ten opzichte van CT alleen. Hierbij is gekeken naar voordelen met betrekking tot intekenen van doelvolumina en risico organen, effecten op intekenvariaties en ook de effecten op het bestralingsplan. Vooral MRI blijkt nuttig te zijn voor de intekening van lymfeklieren, het gebruik van PET in combinatie met CT laat een afname van het doelvolume zien van de primaire tumor. Bij het maken van het bestralingsplan wordt het gebruik van één van beide modaliteiten daarom aanbevolen.
DOCUMENT
