In the Netherlands, an individual’s problem is not usually considered to be the community’s problem. If you are a nuisance, you are sent out of the class. If a child is awkward in its dealings with others, it is sent for training in social skills. And if youths hang around the street and people feel intimidated, the youths are removed. Police officers move them on. Civic leaders introduce bans on assembly. In other countries, too, people are usually dispersed to prevent escalation.
This article draws on Robinson, McNeill and Maruna’s argument (2012) about the adaptability of community sanctions and measures, observed through four distinctive penal narratives, in order to shed light on the regional development of community service in Wroclaw, Poland. While the managerial adaptation of community sanctions is underpinned by an inter-agency cooperation to fulfil the goals of the system, the contemporary rehabilitation iteration has become a toolkit of measures predominantly phrased around risk management, the reparative discourse seeks various means to repair harm, and the punitive orientation represent the turn to desert-based and populist sentencing frameworks. In this article, the first three are reflected upon along with the emerging, restorative adaptation of community sanctions. The last one is added to expand on the findings of previous research, which suggests the viability of the restorative orientation for community service in Poland (Matczak, 2018). A brief discussion of how punishment, probation and restorative justice can be reconciled is followed by the introduction of Polish Probation and the role of probation officers in delivering community service in Poland. Although the penal narratives are visible in the Wrocław model to different degrees and in various combinations, more research is required to evaluate the viability of a progressive orientation to punishment during a gradual optimisation of community orders. Originally published: Anna Matczak, The penal narratives of community sentence and the role of probation: The case of the Wrocław model of community service, European journal of probation (Vol. 13 nr. 1) pp. 72-88. Copyright © 2021year (The Author). DOI: 10.1177/2066220320976105
MULTIFILE
Attending to the emergent debates on tourism and (in)justice, this study critically examines the role of the Walled Off Hotel, Banksy's tourism-artistic intervention in Palestine, in constructing justice. Utilising the evidence from 15 in-depth empathetic interviews, it explores the ways in which local residents make sense of the Hotel and how they frame and experience (in)justices. While demonstrating how these interpretations are entangled with the broader geographic, social and political context, the paper discusses how different forms of justice circulate in this particular context. The new knowledge generated contributes to our further understanding of achieving justice-through-tourism as an affirmative praxis, while addressing the broader humanitarian, earthly, or otherwise existential crisis.
MULTIFILE
Strafrechtmediator is een relatief nieuw beroep en de tijd voor reflectie en kwaliteitsvragen is rijp. Een strafrechtmediator heeft, anders dan bij reguliere mediations, niet alleen te maken met de overschrijding van een persoonlijke norm, maar ook met de overtreding van een maatschappelijke norm. De strafrechtmediator opereert in de context van het strafrecht, en heeft daarbij vaak de maken met verdachten en slachtoffers, waarbij psychische problemen een rol speelt. De bestaande kwaliteitsprotocollen van de Mediatorsfederatie Nederland voorzien hier niet altijd in. De voorgeschreven neutraliteit is niet altijd te transformeren naar een strafrechtmediation. Er is sprake van een strafbaar feit en secundaire victimisatie van het slachtoffer tijdens de strafrechtmediation moet worden voorkomen. Mediators zijn echter, uit angst voor een formele klacht, bang om van de voor de mediator geldende gedragsregels af te wijken en worstelen met hetgeen de praktijk vraagt in relatie tot de algemene regels die voor de mediator gelden. Met andere woorden de beroepspraktijk heeft behoefte aan specifieke kwaliteitseisen voor de strafrechtmediator. Deze behoefte wordt onderschreven door strafrechtmediators, verschillende werkveldpartners en kennispartners. Het consortium bestaat uit de twee leidende publieke organisaties op het gebied van strafrechtmediation, namelijk de Mediatorsfederatie Nederland (hierbij zijn vrijwel alle zelfstandig werkende strafrechtmediators aangesloten) en Slachtoffer in Beeld. Ook de vereniging van Mediators in Strafzaken heeft zich aangesloten. Werkveldpartners zijn de drie landelijke reclasseringsorganisaties en het landelijke project ZSM-werkplaatsen, de mediationfunctionarissen van vijf Rechtbanken, het Openbaar Ministerie (Eindhoven) en de politie Utrecht. De Universiteiten Utrecht (faculteit Rechten), Leuven (faculteit psychologie) en Maastricht (educational reseach and development), Restorative Justice Nederland en het European Forum Restorative Justice dragen vanuit hun deskundigheid bij aan dit onderzoek naar en de verdere ontwikkeling van de kwaliteit van de strafrechtmediator. De hoofdvraag van dit onderzoek is dan ook ‘Aan welke kwaliteitseisen moet een strafrechtmediator voldoen? En, hoe kunnen deze kwaliteitseisen worden geborgd?’
