Collaboration between university and industry has brought societal and educational benefits by promoting research and innovation, providing industry training, and promoting access to resources and technology for both academia and industry. University, industry, and government collaboration known as the triple helix was proposed in the 1990s. However, industry and university collaboration has had a long history with best practices being updated as we learn more about specific fields, needs of collaborators, and advances in research and technology.This case study aims to find the best practices for collaboration between education and industry in a project-based educational program known as Professional Practice for students studying in the field of information technology. During this four-week program, students worked on assignments formulated by the participating companies. They were guided by company-assigned supervisors, who were interviewed before and after the program. The students too were asked to fill out surveys before and after the program. From the analyses of the results of the interviews and surveys, several recommendations and ways to improve collaboration between education and industry are presented.
MULTIFILE
Reason’s typology of safety culture (i.e. Just, Informative, Learning, Flexible and Reporting cultures) is widely used in the industry and academia. Through literature review we developed a framework including 36 markers that reflect the operationalization of Reason’s sub-cultures and general organizational prerequisites. We used the framework to assess to what extent safety culture development guidelines of seven industry sectors (i.e. aviation, railway, oil and gas, nuclear, healthcare, defense and maritime) incorporate academic references, and are similar to each other. Gap analysis and statistics showed that the guidelines include 53–69 % of the safety culture markers, with significant differences across subcultures and industry sectors. The results suggested that there is a gap between the industry guidelines and literature, as well as variant approaches to safety culture across the industry. The framework suggested in the study might be used as reference for completing existing safety culture development plans and constructing safety culture assessment instruments.
Het proefschrift gaat in op de werkwijze, het belang en het gedrag van muziekuitgevers, de pioniers van de muziekindustrie. Sinds de uitvinding van de boekdrukkunst geven muziekuitgevers composities uit op bladmuziek of licenseren zij deze. Door het succes van de grammofoonplaat werden de uitgevers een eeuw geleden uit het centrum van de macht van de muziekindustrie verdreven door de platenmaatschappijen die de geluidsopnames van muziek gingen exploiteren. De verborgenheid van de muziekuitgeversbranche komt enerzijds voort uit de onduidelijke positie van de muziekuitgevers in de culturele waardeketen van de muziekindustrie en anderzijds door de historische wirwar aan rechten. Opvallend genoeg is er weinig wetenschappelijke aandacht geweest voor deze industrie zeker in tegenstelling tot de aandacht voor de platenmaatschappijen, dit onderzoek hoopt daar verandering in te brengen. Machtige positie door digitalisering van muziek Het proefschrift van Wierda is een longitudinale studie die een periode van honderd jaar omvat. Muziekuitgevers verwerven een deel van het auteursrecht van een liedje, indien de componist muziek wenst uit te geven. Door deze wijze komt de uitgever voor de componist op zodat ze beide inkomen uit het intellectueel eigendom vergaren als of het liedje op plaat verschijnt of live ten gehore wordt gebracht. Muziekuitgevers wensen mede ten behoeve van de componist, inkomen te vergaren. Waar ook maar muziek geconsumeerd wordt eisen zij het recht van gebruik op. Dit kan zijn bij live entertainment, televisie, internet en games. Het bijzondere volgens het proefschrift is dat door de digitalisering na honderd jaar dynamiek de uitgevers weer in belang toenemen, doordat de handel in de fysieke geluidsdragers van de platenmaatschappijen tanende is. De muziekindustrie neigt naar een ‘rights industry’ waarin qua werkwijze de uitgevers al eeuwen in gespecialiseerd zijn. De huidige uitgevers kenmerken zich dan ook als ondernemers die weer dichter tegen de componist aankruipen en zich op deze wijze dynamisch profileren in de nieuwe tijd.
INCLAVI will address the skills mismatches that exist in the aviation sector related to the freedom of movement of persons with disabilities and accessibility requirements in line with the EC Strategy for the Rights of Persons with Disabilities 2021-2030.The project accomplishes this through rigorous cooperation between key global industry and labour market actors combined with a world-class HEI and VET consortium. INCLAVI will also further improve the collaboration between HEIs and VET.INCLAVI will design and co-create a new training curriculum utilising expertise from HEI, VET and Industry Actors to support the reskilling of aviation sector employees and key target groups who have a role in the passenger journey of PwDs from door to door. The training will address students and professionals in areas of work related to travel agencies, airports, and airlines.
