Arbeidsongevallen zijn vaak te wijten aan menselijk gedrag, hoe mensen met elkaar omgaan en hoe ze met risico’s en richtlijnen omgaan. Bewust bezig zijn met veiligheid is een noodzakelijke voorwaarde voor veiligheid op de werkvloer. Door middel van cursussen, trainingen en ‘risk assessment’ kan een beter begrip en draagvlak gecreëerd worden voor veiligheid op de werkvloer. Dit is vooral het terrein van de Arbowetgeving. Omgevingsbewustzijn is echter ook belangrijk voor veiligheid op de werkvloer. Een adequaat inzicht in de huidige situatie is belangrijk om de gevolgen van bepaalde handelingen te kunnen beoordelen en om nadelige en schadelijke gevolgen en daarmee ongelukken te voorkomen. De menselijke vaardigheden schieten echter vaak te kort in complexe situaties en onder tijdsdruk en werkdruk. Doel van dit onderzoek is om na te gaan hoe technologie – en vooral Ambient Intelligence – kan bijdragen aan het verbeteren van de menselijke vaardigheden als het gaat om het beoordelen van een situatie en de gevolgen van handelingen. In dit onderzoek is gekeken hoe omgevingsbewustzijn tot stand komt, welke factoren daarbij een rol spelen en hoe dit proces in positieve en negatieve zin kan worden beïnvloed. Verder is gekeken naar de stand van zaken en de (technologische) ontwikkelingen op andere terreinen waar omgevingsbewustzijn een belangrijke rol speelt, zoals hulpverlening, defensie en luchtverkeersleiding. Die bevindingen zijn vervolgens geprojecteerd in de context van veiligheid op de werkvloer. De conclusie is dat Ambient Intelligence omgevingsbewustzijn kan verbeteren op alle niveaus. Ambient Intelligence verhoogt de perceptie, verbetert het inzicht en stelt in staat om de gevolgen van handelingen beter te kunnen inschatten. Omdat veiligheid op de werkvloer een uitgebreid gebied is en omdat ongelukken zeer divers van aard zijn, van incidenteel tot structureel, is de aanbeveling om aan de hand van een aantal geselecteerde ‘use-cases’ in de volgende fase meer focus en verdieping aan te brengen.
MULTIFILE
The purpose of this study is to analyze the relationship between sustainable performance and risk management, whereby sustainability (innovation), interdisciplinarity and leadership give new insights into the traditional perspectives on performance and risk management in the field of accounting and finance.
MULTIFILE
Modern engineering systems are complex socio-technical structures with a mission to offer services of high quality, while in parallel ensuring profitability for their owners. However, practice has shown that accidents are inevitable, and the need for the use of systems-theoretic tools to support safety-driven design and operation has been acknowledged. As indicated in accident investigation reports, the degradation of risk situation awareness (SA) usually leads to safety issues. However, the literature lacks a methodology to compare existing systems with their ideal composition, which is likely to enhance risk SA. To fill this gap, the risk SA provision (RiskSOAP) is a comparison-based methodology and goes through three stages: (1) determine the desired/ideal system composition, (2) identify the as-is one(s), (3) employ a comparative strategy to depict the distance between the compared units. RiskSOAP embodies three methods: STPA (System Theoretic Process Analysis), EWaSAP (Early Warning Sign Analysis) and dissimilarity measures. The practicality, applicability and generality of RiskSOAP is demonstrated through its application to three case studies. The purpose of this work is to suggest the RiskSOAP indicator as a measure for safety in terms of the gap between system design and operation, thus increasing system’s risk SA. RiskSOAP can serve as a criterion for planning system modifications or selecting between alternative systems, and can support the design, development, operation and maintenance of safe systems.
DOCUMENT
In the last decade, the automotive industry has seen significant advancements in technology (Advanced Driver Assistance Systems (ADAS) and autonomous vehicles) that presents the opportunity to improve traffic safety, efficiency, and comfort. However, the lack of drivers’ knowledge (such as risks, benefits, capabilities, limitations, and components) and confusion (i.e., multiple systems that have similar but not identical functions with different names) concerning the vehicle technology still prevails and thus, limiting the safety potential. The usual sources (such as the owner’s manual, instructions from a sales representative, online forums, and post-purchase training) do not provide adequate and sustainable knowledge to drivers concerning ADAS. Additionally, existing driving training and examinations focus mainly on unassisted driving and are practically unchanged for 30 years. Therefore, where and how drivers should obtain the necessary skills and knowledge for safely and effectively using ADAS? The proposed KIEM project AMIGO aims to create a training framework for learner drivers by combining classroom, online/virtual, and on-the-road training modules for imparting adequate knowledge and skills (such as risk assessment, handling in safety-critical and take-over transitions, and self-evaluation). AMIGO will also develop an assessment procedure to evaluate the impact of ADAS training on drivers’ skills and knowledge by defining key performance indicators (KPIs) using in-vehicle data, eye-tracking data, and subjective measures. For practical reasons, AMIGO will focus on either lane-keeping assistance (LKA) or adaptive cruise control (ACC) for framework development and testing, depending on the system availability. The insights obtained from this project will serve as a foundation for a subsequent research project, which will expand the AMIGO framework to other ADAS systems (e.g., mandatory ADAS systems in new cars from 2020 onwards) and specific driver target groups, such as the elderly and novice.
Nederland kent ongeveer 220.000 bedrijfsongevallen per jaar (met 60 mensen die overlijden). Vandaar dat elke werkgever verplicht is om bedrijfshulpverlening (BHV) te organiseren, waaronder BHV-trainingen. Desondanks brengt slechts een-derde van alle bedrijven de arbeidsrisico’s in kaart via een Risico-Inventarisatie & Evaluatie (RI&E) en blijft het aandeel werknemers met een arbeidsongeval hoog. Daarom wordt er continu geïnnoveerd om BHV-trainingen te optimaliseren, o.a. door middel van Virtual Reality (VR). VR is niet nieuw, maar is wel doorontwikkeld en betaalbaarder geworden. VR biedt de mogelijkheid om veilige realistische BHV-noodsimulaties te ontwikkelen waarbij de cursist het gevoel heeft daar echt te zijn. Ondanks de toename in VR-BHV-trainingen, is er weinig onderzoek gedaan naar het effect van VR in BHV-trainingen en zijn resultaten tegenstrijdig. Daarnaast zijn er nieuwe technologische ontwikkelingen die het mogelijk maken om kijkgedrag te meten in VR m.b.v. Eye-Tracking. Tijdens een BHV-training kan met Eye-Tracking gemeten worden hoe een instructie wordt opgevolgd, of cursisten worden afgeleid en belangrijke elementen (gevaar en oplossingen) waarnemen tijdens de simulatie. Echter, een BHV-training met VR en Eye-Tracking (interacties) bestaat niet. In dit project wordt een prototype ontwikkeld waarin Eye-Tracking wordt verwerkt in een 2021 ontwikkelde VR-BHV-training, waarin noodsituaties zoals een kantoorbrand worden gesimuleerd (de BHVR-toepassing). Door middel van een experiment zal het prototype getest worden om zo voor een deel de vraag te beantwoorden in hoeverre en op welke manier Eye-Tracking in VR een meerwaarde biedt voor (RI&E) BHV-trainingen. Dit project sluit daarmee aan op het missie-gedreven innovatiebeleid ‘De Veiligheidsprofessional’ en helpt het MKB dat vaak middelen en kennis ontbreekt voor onderzoek naar effectiviteit rondom innovatieve-technologieën in educatie/training. Het project levert onder meer een prototype op, een productie-rapport en onderzoeks-artikel, en staat open voor nieuwe deelnemers bij het schrijven van een grotere aanvraag rondom de toepassing en effect van VR en Eye-Tracking in BHV-trainingen.
This project researches risk perceptions about data, technology, and digital transformation in society and how to build trust between organisations and users to ensure sustainable data ecologies. The aim is to understand the user role in a tech-driven environment and her perception of the resulting relationships with organisations that offer data-driven services/products. The discourse on digital transformation is productive but does not truly address the user’s attitudes and awareness (Kitchin 2014). Companies are not aware enough of the potential accidents and resulting loss of trust that undermine data ecologies and, consequently, forfeit their beneficial potential. Facebook’s Cambridge Analytica-situation, for instance, led to 42% of US adults deleting their accounts and the company losing billions. Social, political, and economic interactions are increasingly digitalised, which comes with hands-on benefits but also challenges privacy, individual well-being and a fair society. User awareness of organisational practices is of heightened importance, as vulnerabilities for users equal vulnerabilities for data ecologies. Without transparency and a new “social contract” for a digital society, problems are inevitable. Recurring scandals about data leaks and biased algorithms are just two examples that illustrate the urgency of this research. Properly informing users about an organisation’s data policies makes a crucial difference (Accenture 2018) and for them to develop sustainable business models, organisations need to understand what users expect and how to communicate with them. This research project tackles this issue head-on. First, a deeper understanding of users’ risk perception is needed to formulate concrete policy recommendations aiming to educate and build trust. Second, insights about users’ perceptions will inform guidelines. Through empirical research on framing in the data discourse, user types, and trends in organisational practice, the project develops concrete advice - for users and practitioners alike - on building sustainable relationships in a resilient digital society.
