Crisismanagement speelt een grote rol binnen een zorginstelling. Het waarborgen van zorgcontinuïteit is hierbij van belang. Een optimaal georganiseerde crisisorganisatie is hier een onderdeel van. Livio haar crisisorganisatie is niet meer actueel. Om deze reden is er een vernieuwd crisisplan en crisisteam opgesteld naar aanleiding van onderzoeken. Om het crisisplan te kunnen implementeren en actueel te kunnen houden, is er een implementatieplan en een handleiding opgesteld, naast het vernieuwde crisisplan.
MULTIFILE
Het debat rond politiserende praktijken is steeds luider te horen (Kaulingfreks, 2022; Van Bouchaute & Vanderhulst, 2022), hoewel nog regelmatig ‘over de hoofden’ van werkers gevoerd. Sociaal werkers geven hun normatieve professionaliteit vorm in ‘rommelige’ of ‘modderige’ contexten, waarbij door reflectie op en in praktijkervaringen diens competenties van ‘artistery’ (kunstenaarschap/ambachtelijkheid) worden verfijnt (Schön, 1983, Van Ewijk, 2019). Ze kunnen daarin een machteloze acrobatische spagaat ervaren tussen hun doelgroep en de systeemwereld (Van den Dries, 2022). Individuele werkers gaan op verschillende manieren om met die spagaat, met als wellicht meest extreme coping het verlaten van het beroepsveld (Hoijtink, 2022). Dat is zorgwekkend omdat de aard van het werk juist vraagt om langdurige investering in de complexe relaties met en tussen burger en overheid. De morele spanning kan individueel lijken, maar is verbonden met collectieve processen. Als sociaal werker en kersverse promotieonderzoeker veronderstel ik dat de spanningen waarmee sociaal werkers worden geconfronteerd bij het werken aan sociale rechtvaardigheid, dehumaniserende en vervreemdende effecten kunnen hebben, wat hen paradoxaal genoeg verder weg kan drijven van dat doel. Ik ben geïnteresseerd in de impact die dit heeft op hen als professional, burger en als mens. Mijn stellingname is dat velen willen bijdragen aan sociale rechtvaardigheid, hoewel wellicht niet altijd onder die terminologie of met een gevoel erop toegerust te zijn. Samen met drie community werk praktijken zou ik via een participatieve en etnografische aanpak op zoek willen gaan naar kansen om collectief sociale rechtvaardigheidspraktijken te versterken. Het zoeken naar ‘best goed werk’ (Mattingly, 2013) in alledaagse modderige morele werkpraktijken – hoe taai, fragiel en riskant ook - kan dienen als morele laboratoria en wegwijzers van hoe het werk ‘bewerkt’ kan worden, of het leven geleefd kan worden. Ik geloof dat we gezamenlijk ‘kooltjes van hoop’ (Kunneman, 2009) kunnen vinden om aan te blazen.
MULTIFILE
Collapses of school or dormitory buildings experienced in recent earthquakes raise the issue of safety as a major challenge for decision makers. A school building is ‘just another structure’ technically speaking, however, the consequences of a collapse in an earthquake could lead to social reactions in the complex aftermath of a seismic tremor more than any other type of structure may possibly cause. In this paper a school building that collapsed during 2011 Tabanli, Van Earthquake in eastern Turkey, is analysed in order to identify the possible reasons that led to collapse. Apart from the inherent deficiencies of RC buildings built in Turkey in the 80's and 90's, its structural design exhibits a strikingly high asymmetry. In the analyses conducted, much attention has been given to the direction of the earthquake load and its coincidence with the bi-axial structural response parameters. The failure of the structure to comply with the 1975 Code, in vigor at the time of construction, has also been evaluated with respect to the structure’s collapse. Among the parameters that controlled the collapse, the high plan asymmetry and the coincidence of the vulnerable directions with the dominant shaking direction were critical, as well as the underestimation of the seismic hazard and the lateral design force level, specified by the then Turkish Earthquake Code.
LINK
