Social media is a transformative digital technology, collapsing the “six degrees ofseparation” which have previously characterized many social networks, and breaking down many of the barriers to individuals communicating with each other. Some commentators suggest that this is having profound effects across society, that social media have opened up new channels for public debates and have revolutionized the communication of prominent public issues such as climate change. In this article we provide the first systematic and critical review of the literature on social media and climate change. We highlight three key findings from the literature: a substantial bias toward Twitter studies, the prevalent approaches to researching climate change on social media (publics, themes, and professional communication), and important empirical findings (the use of mainstream information sources, discussions of “settled science,” polarization, and responses to temperature anomalies).Following this, we identify gaps in the existing literature that should beaddressed by future research: namely, researchers should consider qualitativestudies, visual communication and alternative social media platforms to Twitter.We conclude by arguing for further research that goes beyond a focus on sciencecommunication to a deeper examination of how publics imagine climate changeand its future role in social life.
Although it appears increasingly important yet potentially challenging to attract consumers to physical stores, location‐based messaging has been said to enable such attraction. Still, existing studies offer very limited insight into which particular location‐based persuasion approach retailers should use. This study aimed to establish and compare the potential of two discrepant persuasion strategies to influence consumers’ experiences and thereby stimulate them to visit the retailer's physical store. Drawing on persuasion theory and construal level theory, and using a vignette‐based online survey method, we determined that scarcity is a more effective persuasion strategy in the studied context than social proof; scarcity‐focused messages are experienced as more informative, more entertaining and less irritating, are therefore valued more, and are thus more likely to induce store visits. We discuss these findings and their implications for theory as well as for practice.
Due to climate change the frequency of extreme precipitation increases. To reduce the risk of damage by flooding, municipalities will need to retrofit urban areas in a climate-resilient way. To justify this investment, they need insight in possibilities and costs of climate-resilient urban street designs. This chapter focused on how to retrofit characteristic (Dutch) typologies of urban residential areas. For ten cases alternative street layouts were designed with a determination of the life cycle costs and benefits. All designs are resilient to extreme rain events. The results show that most flat urban typologies can easily be retrofitted in a climate-resilient way without additional costs compared to the standard way of retrofitting. Climate proofing sloping areas are highly dependent on the situation downstream. When there is no space downstream to divert the water into waterways or parks, costs to provide storage easily rise above traditional levels for retrofitting. In addition to reducing flood risk, for each case one variant includes resilience to extreme heat events making use of green. The life cycle costs and benefits of the green variants showed that especially green designs in high-density urban areas result in a better value for money.
MULTIFILE
In dit project leggen we de basis voor een discursief psychologisch onderzoek naar een beeld-BEP leeromgeving die helpt patronen in beeldgebruik te ontdekken, te zien uit welke elementen de verschillende beelden bestaan en ingrediënten biedt voor een reactie in beeld. We kijken met nadruk naar het beeld aspect van online uitingen in een gesprekscontext en de patronen die zich daarin voordoen, de dynamiek en het verloop van gesprekken. Doel Het consortium ontwikkelt een leeromgeving die leert beroering op sociale media te interpreteren en te reageren. BEP BEELD bevat nieuwe cases bestaande uit beeld die leidden tot issues. We gebruiken AI-technieken voor geautomatiseerde feedback. Voordeel van deze interactieve leervorm is dat lerenden hierdoor bijdragen aan kennis van de dataset en daarmee lesstof verrijken en kwaliteit leeromgeving verbeteren. Resultaten Het resultaat van dit project is een (online) leeromgeving die communicatieprofessionals leert het publieke beelddiscours zo te interpreteren dat zij en de instellingen die zij vertegenwoordigen in staat zijn tot een gepaste reactie op dat beelddiscours. Looptijd 01 september 2023 - 31 augustus 2024 Aanpak Om het doel te bereiken onderzoeken we: Welke visuele componenten spelen een rol bij issuevorming? Wat is de zeggingskracht van het beeld? Kunnen de drie analytische regels van discoursanalyse (retoriek, next-turn proof en variabiliteit) hierbij van dienst zijn?
Sociale media zorgen voor een grillig verloop van het publieke debat. Dat komt doordat iedereen via deze media zijn zegje kan doen en velen van die mogelijkheid ook inderdaad gebruik maken. Vaak is dat spontaan en ongefilterd. De gevolgen daar¬van kunnen voor iedereen en zeker voor politiek, publieke organisatie en bedrijfsleven heftig zijn. Vandaar de onder communicatieprofessionals steeds terugkerende vraag: wat doen we met al die beroering die via sociale media tot ons komt? Tegenspreken? Negeren? Meedoen? Om aan die vraag tegemoet te komen hebben we in twee voorlopende Raak Publiek projecten de BEP ontwikkeld. BEP staat voor Bird’s Eye Perspective. BEP biedt communicatieprofessionals een vogelper-spectief in online conversaties. Het perspectief helpt die conversaties en eventueel daaropvolgende inter-acties op waarde te schatten. Communicatieprofes¬sionals gebruiken inzichten uit BEP om bewuster te zijn van de gevoeligheden en weerstanden in gesprekken die gaande zijn en aan te sluiten op wat leeft in het publieke debat. Dit stelt hen in staat om in gesprek te blijven én de stap te kunnen maken naar een anticiperende communicatiestrategie., De KIEM subsidie zullen wij gebruiken om een RAAK PUBLIEK-aanvraag te schrijven, waarin de basis wordt gelegd voor een discursief psycho¬logisch onderzoek naar een beeld-BEP die helpt patronen in beeldgebruik te ontdekken, te zien uit welke elementen de verschillende beelden bestaan, en ingrediënten biedt voor een reactie in beeld. Daarbij kijken we met nadruk naar het beeld aspect van online uitingen in een gesprekscontext en de patronen die zich daarin voordoen, de dynamiek en het verloop van interacties. In samenspraak met consortiumpartners zullen wij de KIEM subsidie gebruiken om: > de aanvraag inhoudelijk vorm te geven > geschikte casussen te selecteren die als onderzoeksmateriaal zullen dienen > werkpakketten samen te stellen en een activiteitenplan te maken > meer instellingen en praktijkorganisaties betrekken en uitnodigen voor deelname
In april 2020 is de ontwerp-structuurvisie van het Centraal Innovation District 2040 besproken in de gemeenteraad. Deze structuurvisie is opgesteld vóór de coronauitbraak. Maar de coronauitbraak laat zien dat de wijze waarop we tot voor kort over de inrichting van steden hebben nagedacht, wellicht niet meer van deze tijd is. De ‘1,5 meter samenleving’ leidt er toe dat mensen elkaar minder vaak ontmoeten. Het risico bestaat dan ook dat (sociale) eenzaamheid in steden toeneemt. Uit onderzoek blijkt dat inwoners van Den Haag vaker dan inwoners van andere grote steden gevoelens van eenzaamheid ervaren. Het organiseren van ontmoeting in de openbare ruimte is dan ook van belang in het tegengaan van sociale eenzaamheid. Aangezien de verwachting is dat de huidige pandemie niet de laatste zal zijn, is het belangrijk om na te denken over de vraag hoe pandemieproof de structuurvisie voor het CID is. De focus van de challenge is op de vraag welke aanpassingen in de huidige structuurvisie noodzakelijk zijn, gegeven de fysieke afstand, en hoe de gebouwde omgeving juist nu ontmoeting (op afstand) kan stimuleren. Voor deze challenge zullen studenten vanuit verschillende opleidingen van de Universiteit Leiden, De Haagse Hogeschool en InHolland aan de slag gaan met die vraag, waarbij ze tijdens 4 workshops nadenken over herontwerp van een afgebakend gebied binnen het CID. Ze vertrekken daarbij vanuit het idee van architecture of the commons: hoe gebruikt een individu de ruimte waar hij/zij dagelijks gebruik van maakt? De opzet van de workshops maakt het mogelijk om op afstand te ontwerpen, waarbij studenten met uiteenlopende achtergronden aan de workshops deel zullen nemen. Het project is een voorbereiding op toekomstige (interdisciplinaire) challenges die voor studenten van verschillende kennisinstellingen georganiseerd gaan worden. In deze workshops doen studenten aanbevelingen die vervolgens in een document en via een website worden gevisualiseerd en gepresenteerd.
