Although the benefits of current anterior cruciate ligament (ACL) injury prevention programmes have been demonstrated in efficacy studies, they, unfortunately, have had limited public health impact to date. For example, the incidence of ACL injuries continues to rise in adolescent athletes. Raising awareness and educating coaches and athletes is not enough to facilitate the widespread, sustained use of these programmes in the real-world setting. Considering the profound burden of ACL injuries, it is necessary to continue to improve the current ACL injury prevention programmes through co-creation. First, the uptake of the programmes should be optimized by a better appreciation and understanding of the individual, socio-cultural and environmental context (i.e., community). Second, the content of the programmes should be optimized to better reflect the demands of the sport by creating more ownership and increasing motivation (incorporating challenging, sport-specific and fun elements) with the end-users. In addition, implicit motor learning, random practice and differential learning are concepts that should be integrated when practising to obtain the most optimal results when learning or finetuning skills.
LINK
Inaugurele rede uitgesproken bij de aanvaarding van het ambt van lector aan Hogeschool van Hall Larenstein, 16 juni 2023. Rivieren en beken zijn een gemeenschappelijk, gedeeld goed (in het Engels: common property). De grote rivieren stonden via transport van sediment aan de oorsprong van ons Deltaland en zijn een manifestatie van een belangrijk gedeeld proces: de waterkringloop (Fig. 1). De biogeochemische processen binnen diehydrologische kringloop zorgen voor ons belangrijkste gemeenschappelijk goed: zoet water. Oppervlaktewater – zoals zeewater – verdampt, en wordt door de wind in de vorm van wolken landinwaarts gebracht. Daar valthet als neerslag en zakt in de aarde, wordt gebruikt door planten, verdampt of stroomt vanuit een groter of kleiner stroomgebied via beken en rivieren terug naar zee. Het is daarbij van levensbelang voor ons allen: mensen, dieren en planten. Wij gebruiken rivieren en beken voor ons drinkwater, omvoedsel te verzamelen, als transportader, als riool, als natuurlijke hulpbron inagrarische en industriële productie, voor energieproductie (zowel waterkracht als koeling), als aantrekkelijke woonplaats en voor recreatie. Maar ook wilde dieren en planten gebruiken het als drinkwater,transportader, om voedsel te verzamelen en als leefomgeving. Daarnaast genieten we van de schoonheid van rivieren en beken en biedt het onsinspiratie. Een goed beheer van (het stroomgebied van) beken en rivieren is daarom een gemeenschappelijk belang, waarbij het cruciaal is om de draagkracht van onze watersystemen te kennen en ze niet te overschrijden. Soms moeten we daarvoor terug of verder kijken: naar hoe het vroegerwas, hoe onze buren het doen, of hoe het zou kunnen. In deze rede wordt geschetst hoe er met natuur-gebaseerd rivierbeheer op zoek wordt gegaan naar grote gemene delers: maatregelen waar velen baat bij hebben en waar de belangen ook samenvallen, terwijl we binnen de systeemgrenzen blijven en de draagkracht niet wordt overschreden.
MULTIFILE
With increase in awareness of the risks posed by climate change and increasingly severe weather events, attention has turned to the need for urgent action. While strategies to respond to flooding and drought are well-established, the effects - and effective response - to heat waves is much less understood. As heat waves become more frequent, longer-lasting and more intense, the Cool Towns project provides cities and municipalities with the knowledge and tools to become heat resilient. The first step to developing effective heat adaptation strategies is identifying which areas in the city experience the most heat stress and who are the residents most affected. This enables decision-makers to prioritise heat adaptation measures and develop a city-wide strategy.The Urban Heat Atlas is the result of four years of research. It contains a collection of heat related maps covering more than 40,000 hectares of urban areas in ten municipalities in England, Belgium, The Netherlands, and France. The maps demonstrate how to conduct a Thermal Comfort Assessment (TCA) systematically to identify heat vulnerabilities and cooling capacity in cities to enable decision-makers to set priorities for action. The comparative analyses of the collated maps also provide a first overview of the current heat resilience state of cities in North-Western Europe.
