Het JeugdSynergiePlan beschrijft de wijze waarop er bij verenigingen door een effectieve samenwerking tussen de verschillende stakeholders meer kan worden bereikt voor iedereen. De belangrijkste samenwerkende partijen (stakeholders) bestaan uit de leden, de ouders en vrijwilligers, de verenigingen, de bonden, de overheid, de zorgverzekeraars, de sponsors en de zakelijke dienstverleners. Speerpunt vormt de kwetsbare groep van middelbare scholieren voor wie er in praktijk te weinig aandacht bestaat. Door de samenwerking waarbij de partijen gebruik gaan maken van elkaars sterktes en kansen ontstaat er synergie: het effect van de samenwerking is groter dan wat iedere partij afzonderlijk had kunnen bereiken. In het rapport komen theorie en praktijk bij elkaar. De theorie inzake synergie wordt op een unieke manier beschreven en verduidelijkt. Ook staan er veel unieke oplossingen beschreven in het rapport waarmee synergie in praktijk kan worden uitgevoerd. Er wordt meer bereikt en er worden kosten bespaard. Het rapport biedt dan ook grote winstmogelijkheden voor de leden, voor de verenigingen, voor de overheid, de jeugdzorg, het onderwijs, voor de zakelijke dienstverlening; kortom de hele maatschappij. Belangrijke zaken komen eerst en daarom gaat welzijn boven welvaart en een pro-actief beleid gaat voor restrictief beleid. Dat kan allemaal met dit model! Vast staat dat de jeugd een enorme potentie heeft voor velen. Hier groeien de toekomstige winnaars voor 2028, maar hier groeien ook de toekomstige werknemers, politici, uitvinders. Doorzettingsvermogen, discipline, ijver en sociale vaardigheden vormen aspecten die we in het verenigingsleven kunnen stimuleren. Maatschappelijke doelstellingen als integratie, armoedebeleid en gezondheid, zijn daarmee te sturen vanaf het speelgras en het honk. Het kind en de vereniging kunnen hiermee uitgroeien tot het maatschappelijk goud en het olympisch vuur.
MULTIFILE
Background: Limited information is available on the experiences of patients during rehabilitation after anterior cruciate ligament reconstruction (ACLR). Aim: The current study aimed to identify factors that differentiated positive and negative patient experiences during rehabilitation after ACLR. Method and Design: A survey-based study with an online platform was used to identify factors that differentiated positive and negative patient experiences during rehabilitation after ACLR. Seventy-two patients (age 27.8 [8.8] y) after ACLR participated. Data were analyzed and themes were identified by comparing categories and subcategories on similarity. Main Findings: Positive patient experiences were room for own input, supervision, attention, knowledge, honesty, and professionalism of the physiotherapist. Additionally, a varied and structured rehabilitation program, adequate facilities, and contact with other patients were identified as positive patient experiences. Negative experiences were a lack of attention, lack of professionalism of the physiotherapists, a lack of sport-specific field training, a lack of goal setting, a lack of adequate facilities, and health insurance costs. Conclusions: The current study identified factors that differentiated positive and negative patient experiences during rehabilitation after ACLR. These findings can help physiotherapists in understanding the patient experiences during rehabilitation after ACLR.
