Het doel van dit proefschrift betrof het verkennen van attituden en afwegingen rond taakherschikking tussen tandartsen en mondhygiënisten. Daarnaast werd nagegaan welke sociale kenmerken studenten toeschrijven aan elkaar, zichzelf en beide beroepsgroepen. Vervolgens werd het effect van een psychologische interventie in een onderwijssetting onderzocht op interprofessionele communicatie en percepties ten aanzien van interprofessionele taakverdeling. Tandartsen en mondhygiënisten hebben verschillende attituden ten opzichte van taakherschikking, vooral wat betreft de vrijgevestigde praktijk van mondhygiënisten. Dit laatste wordt het minst gewenst door tandartsen. Tandartsen en mondhygiënisten hebben verschillende afwegingen wanneer men een voor- of tegenstander is van dit beleid. De interprofessionele relatie tussen tandartsen en mondhygiënisten komt tot uiting in de attributie van specifieke sociale kenmerken. Tandheelkunde en mondzorgkunde studenten zijn beide de mening toegedaan dat tandartsen meer dominant zijn dan mondhygiënisten. Het faciliteren van interprofessionele groepsvorming kan zowel interprofessionele hiërarchie als tandarts-gecentreerde taakverdeling reduceren. Tijdens het eerste onderzoek (Hoofdstuk 2) werden verschillen tussen tandartsen en mondhygiënisten ontdekt ten aanzien van de taakuitbreiding van de mondhygiënist. De helft van alle tandartsen en de meeste mondhygiënisten hebben hierover een positieve attitude. Een interprofessionele kloof werd gevonden ten aanzien van de zelfstandige praktijkvoering van mondhygiënisten. Een minderheid van alle tandartsen heeft hierover een positieve attitude vergeleken met een meerderheid van alle mondhygiënisten. Dit suggereert dat de acceptatie van een zelfstandige mondhygiënist een groot obstakel is wanneer men taakherschikking wil implementeren. Tandartsen willen controle over de mondhygiënist behouden, daarom is het waarschijnlijk dat taakdelegatie boven taaksubstitutie wordt verkozen. Dit laatste betreft taakherschikking met professionele autonomie.
An extended professional identity theory is proposed to enhance interprofessional collaboration. The purpose of this study is to investigate whether comparative feedback on interprofessional interaction can decrease the degree of profession-based dominance and general dominance in mixed profession groups. This observational study comprised a randomized double-blind pretest-posttest control group design with 19 mixed profession groups (10 intervention and nine control groups, each with three dental and three dental hygiene students). All groups received reflective feedback during two consecutive two hour team development meetings. Intervention groups also received comparative feedback. Profession-based dominance concerned the sum of three observation items (conversational turntaking, dominance and contributing ideas) with a three-point scale: −1 = dental dominance, 0 = no dominance, +1 = dental hygiene dominance. Polychoric correlations confirmed positive associations with the latent trait and an unidimensional underlying structure. Observation items were internally consistent (α > .70). General dominance concerned the sum of absolute values of observation items with a minimum value of zero (no dominance) and the maximum value of three (strong dominance). A two-way factorial ANOVA was performed. The results revealed a significant interaction effect with regard to general dominance, F(1,17) = 6.630, p = 0.020 and large effect size (partial eta squared = 0.28). Comparative feedback on interprofessional interaction decreases general dominance in mixed profession groups.
Background: In frail older people with natural teeth factors like polypharmacy, reduced salivary flow, a decrease of oral self-care, general healthcare issues, and a decrease in dental care utilization contribute to an increased risk for oral complications. On the other hand, oral morbidity may have a negative impact on frailty. Objective: This study explored associations between oral health and two frailty measures in community-dwelling older people. Design: A cross-sectional study. Setting: The study was carried out in a Primary Healthcare Center (PHC) in The Netherlands. Participants: Of the 5,816 persons registered in the PHC, 1,814 persons were eligible for participation at the start of the study. Measurements: Two frailty measures were used: 1. Being at risk for frailty, using Electronical Medical Record (EMR) data, and: 2. Survey-based frailty using ‘The Groningen Frailty Indicator’ (GFI). For oral health measures, dental-record data (dental care utilization, dental status, and oral health information) and self-reported oral problems were recorded. Univariate regression analyses were applied to determine the association between oral health and frailty, followed by age- and sex-adjusted multivariate logistic regressions. Results: In total 1,202 community-dwelling older people were included in the study, 45% were male and the mean age was 73 years (SD=8). Of all participants, 53% was at risk for frailty (638/1,202), and 19% was frail based on the GFI (222/1,202). A dental emergency visit (Odds Ratio (OR)= 2.0, 95% Confidence Interval (CI)=1.33;3.02 and OR=1.58, 95% CI=1.00;2.49), experiencing oral problems (OR=2.07, 95% CI=1.52;2.81 and OR=2.87, 95% CI= 2.07;3.99), and making dietary adaptations (OR=2.66, 95% CI=1.31;5.41 and OR=5.49, 95% CI= 3.01;10.01) were associated with being at risk for frailty and surveybased frailty respectively. Conclusions: A dental emergency visit and self-reported oral health problems are associated with frailty irrespective of the approach to its measurement. Healthcare professionals should be aware of the associations of oral health and frailty in daily practice.
