Biomimicry is an emerging discipline that seeks nature’s advice and brings diverse stakeholders together to create designs that emulate the way nature functions, not just the way it looks. The field itself is a multidisciplinary endeavor, yet biomimicry educators frequently work alone. Pedagogical methods based on trial and error may waste precious time. In this study, a set of four biomimicry experts from diverse disciplines and different areas around the globe collaborated to compare pedagogy and analyze student work to illuminate best principles for teaching students to translate biology into design solutions, a key step in the biomimicry design process. A total of 313 assignments created by 179 different students were evaluated. The results showed that the inclusion of art in the learning of science, namely the hand drawing of the biological mechanism can lead to higher quality of abstracted design principles. Stevens, L., Bidwell, D., Fehler, M., Singhal, A. (2022). The Art and Science of Biomimicry—Abstracting Design Principles from Nature. In: Rezaei, N. (eds) Transdisciplinarity. Integrated Science, vol 5. Springer, Cham. https://doi-org.ezproxy.hhs.nl/10.1007/978-3-030-94651-7_29
DOCUMENT
Literatuur-/praktijkoverzicht waarin een korte indruk wordt gegeven van de state-of-the-art op de vlakken: computational thinking, Lego WeDo en adaptieve technologie.
DOCUMENT
Toekomstige professionals moeten complexe problemen kunnen oplossen. Hoeleren we dit hbo-studenten? Design thinking en ontwerpgericht onderzoek bieden beiden dezelfde logica voor het ontwerpen van onderbouwde oplossingenvoor complexe problemen. Ze verschillen in accent, met name in inhoudelijke uitgangspunten en de organisatie van het ontwerpproces. Zowel design thinkingals ontwerpgericht onderzoek zijn geschikt voor het oplossen van complexeproblemen, zeker als hun sterke punten in opeenvolgende ontwerpcycli wordengecombineerd.
DOCUMENT
“Empowering learners to create a sustainable future” This is the mission of Centre of Expertise Mission-Zero at The Hague University of Applied Sciences (THUAS). The postdoc candidate will expand the existing knowledge on biomimicry, which she teaches and researches, as a strategy to fulfil the mission of Mission-Zero. We know when tackling a design challenge, teams have difficulties sifting through the mass of information they encounter. The candidate aims to recognize the value of systematic biomimicry, leading the way towards the ecosystems services we need tomorrow (Pedersen Zari, 2017). Globally, biomimicry demonstrates strategies contributing to solving global challenges such as Urban Heat Islands (UHI) and human interferences, rethinking how climate and circular challenges are approached. Examples like Eastgate building (Pearce, 2016) have demonstrated successes in the field. While biomimicry offers guidelines and methodology, there is insufficient research on complex problem solving that systems-thinking requires. Our research question: Which factors are needed to help (novice) professionals initiate systems-thinking methods as part of their strategy? A solution should enable them to approach challenges in a systems-thinking manner just like nature does, to regenerate and resume projects. Our focus lies with challenges in two industries with many unsustainable practices and where a sizeable impact is possible: the built environment (Circularity Gap, 2021) and fashion (Joung, 2014). Mission Zero has identified a high demand for Biomimicry in these industries. This critical approach: 1) studies existing biomimetic tools, testing and defining gaps; 2) identifies needs of educators and professionals during and after an inter-disciplinary minor at The Hague University; and, 3) translates findings into shareable best practices through publications of results. Findings will be implemented into tangible engaging tools for educational and professional settings. Knowledge will be inclusive and disseminated to large audiences by focusing on communication through social media and intervention conferences.
In dit project zal een online onderwijsmodule worden ontworpen. In deze module zal een deel van de output van het project Bouwen met Levende Natuur worden verwerkt tot onderwijs. Het maken van online course materiaal binnen de HZ onderwijsonwikkeling, waar zowel echte casuistiek uit de de beroepspraktijk, als gebruik van ICT mogelijkheden centraal staan. Door de modulaire opbouw zal het mogelijk zijn onderdelen in verschillende courses te verwerken. De docent kan dan de module naar eigen wens, en onafhankelijk van de beschikbaarheid van interne of externe gastdocenten, inzetten voor ‘blended learning’. De benadering binnen de learning unit(s) volgt het constructivisme, activiteiten die te maken hebben met kennisoverdracht, zullen derhalve worden afgewisseld met verwerkingsopdrachten. De volledige onderwijsmodule richt zich vooral op onderwijs op het gebied van Coastal Engineering van de opleiding Civiele Techniek (CT), in eerste instantie van de Delta Academy; CT studenten blijken behoefte te hebben aan een uitleg van ecologische principes vanuit vanuit een meer technisch perspectief. De learning units/onderwijsmodule is uiteraard ook beschikbaar voor andere hbo opleidingen. Het geselecteerde gedeelte, de eerste learning unit, zal ook bruikbaar zijn voor de course Integrated Coastal Zone Management (ICZM), waarin oa het concept Building with Nature wordt uitgelegd. In de huidige vorm wordt dit onderdeel op de klassieke manier gebracht, in de vorm van een hoorcollege. De ontwikkeling van online materiaal maakt de afwisseling met het verwerken van de aangebrachte kennis eenvoudiger; de structuur daarvoor wordt in de online versie al aangebracht. Deze learning unit brengt niet alleen wat aanvullende benaderingen vanuit technisch perspectief, maar is ook een aanpassing, die het geheel hestructureert volgens het constructivisme. De course ICZM is een keuze-course, bedoeld voor Aquatische Ecotechnologie (AET), Delta Management (DM) en CT studenten; waar CT studenten meer behoefte hebben aan een technisch perspectief, heeft deze course ook te maken met DM studenten, die juist wat meer kennis zouden moeten maken met meer technische benaderingen.
Design, Design Thinking, and Co-design have gained global recognition as powerful approaches for innovation and transformation. These methodologies foster stakeholder engagement, empathy, and collective sense-making, and are increasingly applied to tackle complex societal and institutional challenges. However, despite their collaborative potential, many initiatives encounter resistance, participation fatigue, or only result in superficial change. A key reason lies in the overlooked undercurrent—the hidden systemic dynamics that shape transitions. This one-year exploratory research project, initiated by the Expertise Network Systemic Co-design (ESC), aims to make systemic work accessible to creative professionals and companies working in social and transition design. It focuses on the development of a Toolkit for Systemic Work, enabling professionals to recognize underlying patterns, power structures, and behavioral dynamics that can block or accelerate innovation. The research builds on the shared learning agenda of the ESC network, which brings together universities of applied sciences, design practitioners, and organizations such as the Design Thinkers Group, Mindpact, and Vonken van Vernieuwing. By integrating systemic insights—drawing from fields like systemic therapy, constellation work, and behavioral sciences—into co-design practices, the project strengthens the capacity to not only design solutions but also navigate the forces that shape sustainable change. The central research question is: How can we make systemic work accessible to creative professionals, to support its application in social and transition design? Through the development and testing of practical tools and methods, this project bridges the gap between academic insights and the concrete needs of practitioners. It contributes to the professionalization of design for social innovation by embedding systemic awareness and collective learning into design processes, offering a foundation for deeper impact in societal transitions.
