With increase in awareness of the risks posed by climate change and increasingly severe weather events, attention has turned to the need for urgent action. While strategies to respond to flooding and drought are well-established, the effects - and effective response - to heat waves is much less understood. As heat waves become more frequent, longer-lasting and more intense, the Cool Towns project provides cities and municipalities with the knowledge and tools to become heat resilient. The first step to developing effective heat adaptation strategies is identifying which areas in the city experience the most heat stress and who are the residents most affected. This enables decision-makers to prioritise heat adaptation measures and develop a city-wide strategy.The Urban Heat Atlas is the result of four years of research. It contains a collection of heat related maps covering more than 40,000 hectares of urban areas in ten municipalities in England, Belgium, The Netherlands, and France. The maps demonstrate how to conduct a Thermal Comfort Assessment (TCA) systematically to identify heat vulnerabilities and cooling capacity in cities to enable decision-makers to set priorities for action. The comparative analyses of the collated maps also provide a first overview of the current heat resilience state of cities in North-Western Europe.
DOCUMENT
Research Questions • What are the characteristics of vulnerable populations in The Hague? • What are their needs in order to adapt to heatwaves, and how do they cope? • What are existing sustainable solutions for protecting vulnerable populations? • How can the municipality of The Hague increase urban resilience with regards to heat?
DOCUMENT
In the Netherlands municipalities are searching for guidelines for a heat resilient design of the urban space. One of the guidelines which has recently been picked up is that each house should be within a 300 meter of an attractive cool spot outside. The reason is that houses might get too hot during a heat wave and therefor it is important that inhabitants have an alternative place to go. The distance of 300 m has been adopted because of practical reasons. This guideline has been proposed after a research of the University of Amsterdam of applied sciences and TAUW together with 15 municipalities.To help municipalities to take cool spots into account in their urban design the national organization for disseminating climate data has developed a distance to coolness map for all Dutch built up areas. This map shows the cool spots with a minimum of 200 m2 based on a map of the PET for a hot summer day (2*2 m2 spatial resolution). Furthermore the map shows the walking distance for each house (via streets and foot paths) to the nearest cool spot.This map helps as a starting point. Because not all cool spots are attractive cool spots. A research in 2021 showed what further basis and optional characteristics those cool spots should have: e.g. sufficiently large, combination of sun and shadow, benches, quiet, safe and clean. In fact those places should be attractive places to stay for most days of the year.With the distance to attractive cool spots municipalities can easily see which areas lack attractive cool spots. The distance to cool spot maps is therefore a way to simplify complex climate data into an understandable and practical guideline. This is an improvement as compared to using thresholds for temperatures and thresholds for duration of exceedance of those temperatures in a guideline.: Municipalities like this practical approach that combines climate adaptation with improving the livability of a city throughout the year.
DOCUMENT
“Empowering learners to create a sustainable future” This is the mission of Centre of Expertise Mission-Zero at The Hague University of Applied Sciences (THUAS). The postdoc candidate will expand the existing knowledge on biomimicry, which she teaches and researches, as a strategy to fulfil the mission of Mission-Zero. We know when tackling a design challenge, teams have difficulties sifting through the mass of information they encounter. The candidate aims to recognize the value of systematic biomimicry, leading the way towards the ecosystems services we need tomorrow (Pedersen Zari, 2017). Globally, biomimicry demonstrates strategies contributing to solving global challenges such as Urban Heat Islands (UHI) and human interferences, rethinking how climate and circular challenges are approached. Examples like Eastgate building (Pearce, 2016) have demonstrated successes in the field. While biomimicry offers guidelines and methodology, there is insufficient research on complex problem solving that systems-thinking requires. Our research question: Which factors are needed to help (novice) professionals initiate systems-thinking methods as part of their strategy? A solution should enable them to approach challenges in a systems-thinking manner just like nature does, to regenerate and resume projects. Our focus lies with challenges in two industries with many unsustainable practices and where a sizeable impact is possible: the built environment (Circularity Gap, 2021) and fashion (Joung, 2014). Mission Zero has identified a high demand for Biomimicry in these industries. This critical approach: 1) studies existing biomimetic tools, testing and defining gaps; 2) identifies needs of educators and professionals during and after an inter-disciplinary minor at The Hague University; and, 3) translates findings into shareable best practices through publications of results. Findings will be implemented into tangible engaging tools for educational and professional settings. Knowledge will be inclusive and disseminated to large audiences by focusing on communication through social media and intervention conferences.
Sinds januari 2015 werken we met lector Jeroen Kluck van de Hogeschool van Amsterdam in een onderzoeksproject 'De klimaatbestendige stad' [1] dat tot doel heeft te onderzoeken hoe gemeenten wijken en straten klimaatbestendig kunnen inrichten. De focus van het onderzoek ligt op het duiden van de urgentie van hittestress, op het ontwerpen van standaard klimaatbestendige situaties en op een afweging van kosten en baten (o.a. voordelen van vergroening). Onderzoekers en studenten van de Hanze en hogeschool Amsterdam hebben in dat kader gemeten aan de hitte tijdens de hete zomer van 2015. Ook zijn er testen uitgevoerd naar diverse groen blauwe voorzieningen in het stedelijk gebied naar het lange termijn functioneren ervan. In Hoogeveen is in workshops in detail gekeken naar oplossingen in diverse straten, in de laatste stap worden de kosten gedetailleerd en concrete inrichting van groen blauwe voorzieningen vergeleken met traditionele inrichting op diverse criteria.
Dit project richt zich op het in kaart brengen van de rol van servicedesignbureaus in het versnellen van de transformaties die nodig zijn om de problemen in Nederlandse stedelijke kernen aan te pakken. De creatieve industrie is bij uitstek in staat oplossingen voor stedelijke kernen te ontwikkelen en in dit project onderzoeken hoe zij met Key Enabling Methodologies bezoekersbelevingen in steden kunnen orkestreren en ontwerpen. Zij ondersteunen hierbij niet alleen individuele retail- en cultuurorganisaties in hun functie, maar dragen daarbij ook bij aan het oplossen van meer algemene problematiek van stedelijke kernen, zoals leegstand en verminderde leefbaarheid. We richten ons in het bijzonder op: 1) De rol van servicedesign in de orkestratie en vormgeven van een gezamenlijke bezoekersbeleving van cultuur- en retailorganisaties om de kwaliteit en leefbaarheid van stedelijke gebieden en de noodzakelijke innovatie te realiseren. 2) Verkennen en uitwerken van passende sleutelmethodologieën (KEM’s) om deze orkestratie en vormgeving en samen met stakeholders (in het bijzonder retail en cultuur) uit te voeren. 3) Opbouwen van het consortium voor een SIA-RAAK-aanvraag. Dit project levert een set van ontwerpeisen om servicedesignbureaus optimaal in staat te stellen de gezamenlijke orkestratie van de bezoekersbeleving van cultuur- en retailinstellingen vorm te geven. Tegelijkertijd brengt het project in kaart hoe een innovatie-ecosysteem waarin cultuur en retail samenwerken met servicedesignbureaus gestructureerd kan zijn. Dit project vormt de opmaat naar een SIA-RAAK-aanvraag met dezelfde of vergelijkbare stakeholders. De deliverables van het project zijn: 1. Visualisatie en rapport met overzicht van KEM’s en de toegevoegde waarde. 2. Visueel overzicht verschillende soorten stakeholders, belangen en posities in het winkelgebied voor een drietal binnenstedelijke gebieden. 3. Visualisatie van het orkestratie proces en de benodigde KEM’S 4. Toolkit cultuur/retail: methodieken en tools voor samenwerking cultuur en retail in winkelgebied 5. Verslag van kick-off en vraagarticulatieproces 6. Concept RAAK-aanvraag 7. Blog op platformdenieuwewinkelstraat.nl
